(Επειδή εμείς τα
λέμε όλα, ακόμα κι όταν αισθανόμαστε πως αποτελούμε αισχρή μειοψηφία εντός τής
Αριστεράς:) Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι η συμφωνία για εμπλοκή τού ΝΑΤΟ στην
επιχείρηση αποτροπής τής μαζικής εισόδου προσφύγων και μεταναστών, στο βαθμό
τουλάχιστον που θα τηρηθούν οι όροι τούς οποίους επισήμως γνωστοποίησε ο γενικός
γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, είναι θετική, όσο αφορά στο προσφυγικό/μεταναστευτικό
ζήτημα, τόσο για την Ελλάδα όσο και για τους ίδιους τους πρόσφυγες και
μετανάστες. Για τη χώρα μας, επειδή μειώνει δραστικά ένα βάρος που δεν μπορούμε
να σηκώσουμε, ό,τι κι αν λένε οι πάσχοντες από μεταναστευτισμό και σταθεροί
οπαδοί τού δόγματος των «ανοιχτών συνόρων».[1] Για τους «φτωχούληδες του Θεού», πάλι, επειδή
είναι προτιμότερο να τους επαναπροωθούν στην Τουρκία παρά να πνίγονται (ή και
να τους πνίγουν) «μες στου Αιγαίου τα νερά». Φυσικά, δεν είμαστε αφελείς για να
πιστέψουμε ότι στη λύση που επιλέχθηκε έπαιξε κάποιο ρόλο η ελληνική πλευρά.[2] Οι
αποικιοποιημένες κυβερνήσεις των αποικιών χρέους δεν έχουν τέτοια δικαιώματα –κι
αφήστε το καταστατικό τού ΟΗΕ να γράφει ό,τι θέλει!
Συνεπώς; Τι
έχουμε εδώ; Ετοιμαζόμαστε να απολαύσουμε ένα λουκούλλειο γεύμα, σερβιρισμένο
από το ΝΑΤΟ και εις χρέωσιν της Τουρκίας; Too good to be true! Όσο δεν αμφιβάλουμε
για τις θετικές πλευρές τής Νατοϊκής εμπλοκής, άλλο τόσο δεν αμφιβάλουμε ότι η
αποδοχή της από τη μεριά τής Τουρκίας έγινε με το μυαλό της στραμμένο στις ευκαιρίες
που ενδεχομένως θα μπορούσε να της προσφέρει στην προσπάθειά της να προωθήσει –ακόμα
και προχωρώντας ενίοτε «δύο βήματα πίσω και ένα μπρος»–, την πάγια επιδίωξή της,
τουλάχιστον από το 1974 και μετά, για διχοτόμηση του Αιγαίου με σύνορο τον 25ο
Μεσημβρινό. Διχοτόμηση που αρχικά θα αφορά στα κυριαρχικά οικονομικά και δικαιικά
δικαιώματα της χώρας μας. Μετά… Μετά, έχει ο Αλλάχ!
Επειδή λίγες
πιθανότητες δίνουμε στο ενδεχόμενο οι δικοί μας να αποδειχθούν καλύτεροι
λενινιστές από τους Τούρκους, ας ελπίσουμε να έχει και ο δικός μας ο Θεός…
≈≈≈≈≈
[1] Να ένα ωραίο σύνθημα γι’ αυτήν την πολιτική, όπως το διατύπωσε
κάποιος σχολιαστής με ξενικό ψευδώνυμο στη σχετική ανάρτηση του tvxs.gr, που θα έφερνε δάκρυα συγκίνησης στα μάτια τών περί ο
λόγος ‘‘ασθενών’’: «no nato – no nations – stop deportations». Δεδομένου ότι στην πλειοψηφία τους τα θύματα αυτά τής
μεταναστευτίτιδας είναι ορκισμένοι εχθροί τού ‘‘σταλινικού’’ (και ολίγον λενινιστικού) δόγματος «σοσιαλισμός σε μία χώρα», θα είχε πλάκα να τους ρωτήσει κανείς, πώς
είναι δυνατόν ο μεν σοσιαλισμός σε μία χώρα να είναι αδύνατος, η δε επίλυση του
προβλήματος της παγκόσμιας μαζικής μετανάστευσης, πάλι από μία χώρα, να είναι
εφικτή!
[2] Ουδέν
κακόν αμιγές καλού: στην αντίθετη περίπτωση θα έπρεπε να αποδώσουμε τα εύσημα
στην ελληνική κυβέρνηση –πράγμα που θα κάναμε, όσο κι αν αυτό μας δυσαρεστούσε.
Τουλάχιστον αποφύγαμε να πιούμε το πικρό ποτήρι. Στους καιρούς που έτυχε να
ζούμε, κάτι είναι κι αυτό…
6 σχόλια:
Για να τα λέμε όλα, οι Γερμανοί είναι φίλοι μας. Να μη βλέπουμε μόνο τα αρνητικά, υπάρχουν και τα θετικά. Ειδικά τώρα που αρχίσαμε να τα συνηθίζουμε, αρχίζει λίγο και να μας δροσίζει κι όχι μόνο να μας ζορίζει. Κι αν δεν μπορείς να το αποφύγεις, χαλάρωσε και απόλαυσέ το. Μην είσαι μια ζωή μίζερος και τα βλέπεις όλα μαύρα. Ουδεν κακόν αμιγές καλού. Το καλύτερο είναι εχθρός του καλού. Κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει. Δυο γάϊδαροι μαλώνανε, σε ξένον αχερώνα. Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του. Μαζί σου Αντρέα, για μια Ελλάδα νέα. Έξω οι βάσεις του θανάτου.
Αλλά τι τα θέλετε όλα αυτά φίλοι μου; Κάλλιο πλούσιος και υγιής, παρά φτωχός και ασθενής.
Φίλε πικάπα,
?????
Θαρραλέα τοποθέτηση που ωστόσο το θάρρος μόνο του δεν την κάνει να στέκεται. Η συνέχεια αυτής της λογικής είναι η προσέγγιση του Ινστιτούτου Λεβί για την Αμερικανική στήριξη στην αντιμετώπιση του Ελληνικού χρέους έναντι των Σόιμπλε. Επίσης η προσέγγιση της Μέρκελ για την στήριξη στο μεταναστευτικό και το θέμα Σέγκεν, έναντι των λάβρων δικών της. “Λογικά” πράγματα εντός του διαχειριστικού πλαισίου της υποτέλειας, αλλά τα έχει ήδη κάνει ο Αλέξης. Σωστό ότι το μεταναστευτικό δεν λύνεται από μια μόνη χώρα, σωστό ότι δεν μπορούμε να σηκώσουμε τέτοιο βάρος στο χώρο μας, αλλά τα έχει ήδη πει ο Αλέξης. Αλλά φυσικά οι αποφάσεις των βουβαλιών καθόλου δεν επηρεάστηκαν από το τι έκανε και είπε το παιδί.
Λάθος εντελώς να πιστεύεις ότι το σχέδιο που δημοσιοποιεί ο Γ.Γ. του Νατο πρόκειται πράγματι να πραγματοποιηθεί ως περιγράφεται. Είναι επικοινωνιακό. Αν ήθελαν στ αλήθεια, θα μπορούσαν να ελέγξουν απευθείας τις ακτές της Τουρκίας, 5-10 σημεία είναι αυτά από τα οποία ξεκινούν τα φουσκωτάκαι ου μπορούν να τα δουν ακόμη πριν ανάψουν τη μηχανή. Καμία αμφιβολία ότι η Ελλάδα θα φορτωθεί δυσανάλογο βάρος προσφύγων, ως παραδομένη χώρα. Σίγουρα η κλιμάκωση Νατοϊκής παρουσίας αφορά την περικύκλωση της Ρωσίας και αυξάνει την πιθανότητα πολεμικής εμπλοκής, με αυξημένο κίνδυνο για μας τα βατράχια, κίνδυνο μεγαλύτερο από τα φουσκωτά των Τούρκων. Το πιθανότερο, η εμπλοκή ως δεύτερο κατά σειρά ευεργέτημα θα είναι κάτι που έχει ήδη καθυστερήσει, η “συνεκμετάλλευση” του Αιγαίου με αυξημένη τη μερίδα του λέοντος των Δυτικών συμμάχων, με ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις για τα ψάρια. Αλλά η ανάπτυξη έρχεται, αρκεί να χαλαρώσεις!
Επειδή εμείς τα λέμε όλα, όταν ανήκομεν εις την Δύσιν, δε σημαίνει ότι η Δύσις θα μας προστατέψει. ¨Έχω ακούσει το κατά τα άλλα πολύ “λογικό” επιχείρημα, ότι ευτυχώς που έχουμε το χρέος και οι Δυτικοί μας κατέχουν άρα θα μας προστατέψουν αφού είμαστε δικοί τους, γιατί αλλιώς εμείς δεν είμαστε ικανοί να σταθούμε στην περιοχή με τους αγρίους. Ανήκομεν ως back yard, και επίσης ως special inclusive resort κατά τόπους, που σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή είμαστε διαπραγματεύσιμοι ως λάφυρο και τεμαχίσιμοι. Αλλά οι περισσότεροι πιστεύουν ότι δεν έχουμε άλλιώς άλλη καλύτερη τύχη. Έχουν άραγε δίκιο;
Επειδή τα λέμε όλα, όταν αποδεχθείς ότι αναγκαστικά ανήκεις εις την Δύσιν, χαλάρωσε και απόλαυσέ το. Μόνον όταν η Δύσις θα έχει σοσιαλισμό (ή έστω σχέδιο Β) θα δούμε φως – γιατί δεν γίνεται σε μια μόνη χώρα.. Είναι κάτι στο οποίο συμφωνούν οι πάσης φύσεως ευρωπαϊστές, διεθνιστές, αναρχικοί, και (νομίζω) και το ΚΚΕ Η Δύσις επιτρέπει κατά τόπους ακόμη και κομμουνιστικά κόμματα, αρκεί αυτά να μη θέλουν να καταγράψουν διψήφια ποσοστά και όταν κάτι πάει να γίνει να ξέρουν να διώχνουν τους πελάτες. Η Δύσις επιτρέπει και στους αναρχικούς να καταλαμβάνουν στέκια, για να ξέρει αμέσως τους καινούργιους και πότε κατουράνε, και να μπορεί να τους μαζεύει εύκολα όταν θέλει. Η Δύσις είναι αδίστακτη στα βασικά, αλλά πολύ ανεκτική κατά τα λοιπά - ξέρει να χειρίζεται την ελεγχόμενη διαφυγή ατμών και σταγονιδίων και να βράζει καλά τα ρεβίθια. Κάνε λοιπόν το κομμάτι σου και τα αριστερά σου, τα κομμουνιστικά και τα αναρχικά σου και δες τον κόσμου γύρω σου: west is the best.
Αυτοί που τυχόν δεν θέλουμε να συμφωνούμε, τι άλλο σοβαρότερο έχουμε να πούμε;
Φίλε πικάπα,
Έχω κάμποσες παρατηρήσεις για τα σχόλιά σου.
Εν πρώτοις: Σ’ ευχαριστώ πολύ για τα εύσημα που μου αποδίδεις ως προς το θαρραλέο τής τοποθέτησης. Μου κάνει εντύπωση όμως η αρχική υποδοχή της εκ μέρους σου. Δίβουλο σε βλέπω. Γιατί, ενώ από τη μια την επαινείς, από την άλλη εξάντλησες σχεδόν κάθε ειρωνεία απέναντί της. Πρέπει να αποφασίσεις αν η τακτική των παλαιότερων («αγάπα τα πατροπαράδοτα, τρώγε ό,τι έχει το μενού τής κυρίαρχης άποψης, βγάζε το σκασμό») ήταν η σωστή, ή, αντίθετα, είναι καλύτερο να υιοθετήσουμε την προσέγγιση που λέει ότι η ενθάρρυνση κατάθεσης ακόμα και των πιο αιρετικών απόψεων, με την προϋπόθεση ότι σέβονται τα βασικά τού αριστερού δόγματος, είναι sine qua non όρος για να τα καταφέρουμε καλύτερα από όσο στο παρελθόν. Και νομίζω ότι πρέπει να σκεφτείς και το άλλο: τι νόημα έχει η ειρωνεία σε ένα διάλογο μεταξύ δύο ανθρώπων που συμφωνούν στα βασικά, συζητούν για αρκετό διάστημα, συζητούν σε καθεστώς απόλυτης ελευθερίας ως προς τη διαφωνία, και, last but not least, δεν δόθηκε ποτέ αφορμή για καταφυγή σε αυτήν ως έσχατη άμυνα;
Μία δεύτερη παρατήρηση: Η συνέχεια της λογικής που βρίσκεται πίσω από κάποια συγκεκριμένη τοποθέτηση σχετικά με ένα συγκεκριμένο πρόβλημα δεν είναι ποτέ μία. Και εν προκειμένω δεν είναι αυτή που δίνεις εσύ ως συνέχεια της λογικής μου. Είναι η δική σου εκτίμηση για τη συνέχειά της, όχι η συνέχεια που έχω εγώ στο μυαλό μου.
Τρίτη παρατήρηση: Γράφεις:
«Σωστό ότι το μεταναστευτικό δεν λύνεται από μια μόνη χώρα, σωστό ότι δεν μπορούμε να σηκώσουμε τέτοιο βάρος στο χώρο μας, αλλά τα έχει ήδη πει ο Αλέξης.»
Κι εγώ ερωτώ: Kι επειδή «τα έχει τα έχει ήδη πει ο Αλέξης»; Δηλαδή, αν εγώ ή η φίλη μου είμαστε Παναθηναϊκοί, πρέπει να αλλάξουμε ομάδα επειδή αυτή είναι η ομάδα που υποστηρίζει ο Αλέξης;
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Τέταρτη παρατήρηση: Από τη στιγμή που κι εσύ δέχεσαι το αυτονόητο (Σωστό ότι το μεταναστευτικό δεν λύνεται από μια μόνη χώρα, σωστό ότι δεν μπορούμε να σηκώσουμε τέτοιο βάρος στο χώρο μας) πρέπει και να συμφωνήσεις μαζί μου ότι στα χαρτιά τουλάχιστον η συμφωνία είναι θετική ως προς το προσφυγικό/μεταναστευτικό ζήτημα. Δεν βλέπω να το κάνεις. Γιατί; Να σου πω εγώ; Επειδή σού έρχεται δύσκολο, ίσως να σου φαίνεται και προδοσία, να το διατυπώσεις ευθέως. Και τι κάνεις για να βγεις από τη δύσκολη θέση; Ισχυρίζεσαι ότι η συμφωνία θα μείνει στα χαρτιά, ότι δεν θα εφαρμοστεί. Ενδεχομένως ναι (στην ανάρτηση υπάρχει αυτή η ενδεχομενικότητα, επομένως, δεν πιστεύω, όπως εσύ νομίζεις, ότι θα εφαρμοστεί σώνει και ντε). Εδώ είμαστε να το δούμε. Αν οι αριθμοί των προσφύγων/μεταναστών που έρχονται από τα τουρκικά παράλια από, ας πούμε, 2.000 την ημέρα, πέσουν σε 1.897, θα είναι προφανές ότι η συμφωνία έμεινε στα χαρτιά. Αν όμως μειωθούν δραστικά, θα είναι επίσης προφανές ότι η συμφωνία τηρείται.
Πέμπτη παρατήρηση: Από το όλο πνεύμα τού δεύτερου σχολίου σου φαίνεται να με θεωρείς τόσο αφελή ώστε να πιστεύω ότι το ΝΑΤΟ ενισχύει την παρουσία του στο Αιγαίο μόνο και μόνο για την ανακοπή των προσφυγικών ροών. Θα μου επιτρέψεις να έχω καλύτερη γνώμη για τα μυαλά μου;
Έκτη και τελευταία παρατήρηση: Επίσης, φαίνεται να με θεωρείς ντιπ για ντιπ χάπατο ώστε να πιστεύω ότι «η Μέρκελ είναι με το μέρος μας» και άλλα τέτοια. Η Μέρκελ είναι με τις κυρίαρχες τάξεις τής πατρίδας της. Και για να συνεχίσει να τις εξυπηρετεί πρέπει να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να διατηρήσει ζωντανή την αγελάδα που κατεβάζει γάλα (Ευρωζώνη και ΕΕ) προς όφελος αυτών των τάξεων. Και για να τη διατηρήσει ζωντανή πρέπει να κόψει το λαιμό της να μειώσει το προσφυγικό κύμα. Κι έτσι κάπως, και γι’ αυτούς τους λόγους, στο συγκεκριμένο ζήτημα, το προσφυγικό/μεταναστευτικό, ναι, «οι Γερμανοί είναι φίλοι μας». Υπάρχει μία δυσάρεστη/ανεπιθύμητη πλευρά σε όλο αυτό; Ναι, υπάρχει. Είναι το γεγονός ότι παίρνει ανάσα ζωής το μπουρδέλο αυτό που λέγεται (κατ’ αρχήν) Ευρωζώνη. Κι εμείς έχουμε καταλήξει στην άποψη πως ό,τι βλάπτει αυτό το μπουρδέλο είναι καλό για το αριστερό κίνημα. Όμως, το σενάριο που λέει να ξηλωθεί το πουλόβερ τής Ευρωζώνης/ΕΕ μέσω της επίσημης και γενικευμένης κατάργησης της Συμφωνίας Σένγκεν που αυτή πάλι θα προκύψει με τίμημα τη διάλυση ως χώρας της Ελλάδας, is not an option για μας.
Τα λέμε
Φίλε left, μου είναι η διάθεση για αυτοσαρκασμό, και μου βγήκε περισσότερο σε ειρωνεία. Αυτό γιατί ο αυτοσαρκασμός δεν αφορά μόνο εμένα, αλλά και εμένα μεταξύ των ξεκούμπωτων..και των κουμπωμένων..όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Δες και οτο σχόλιό μου στο άρθρο του Ρούση στη παντιέρα. Ήταν μια τέτοια μέρα.. Δεν υποτιμώ τη νοημοσύνη σου καθόλου, αν και αρκετές φορές (κάνεις πως δεν) καταλαβαίνεις. Περισσότερο ήθελα να πω ότι δεν έχει νόημα η συνδιαχειριστική λογική (κριτική, σχολιασμός κλπ) και η καταμέτρηση θετικών και αρνητικών. Ανάμεσα στον αριστερισμό και στο ρεφορμισμό, καπου εκεί μέσα είναι το καλό, αλλά όλα μας ξεφεύγει το διαολιάρικο, και δεν μπορούμε να το καβαλήσουμε και δούμε φως.
Στην περίπτωσή μας, ειδικά και γενικά, για μνημόνιο, μετανάστες, πολέμους κλπ, λέω πως το κυρίαρχο είναι το πως τοποθετούμαστε ουσιαστικά, θεωρητικά και πρακτικά, απέναντι στο "ανήκομεν εις την Δύσιν", που είναι το καθοριστικό και κυρίαρχο των συμβάντων. Τα λοιπά είναι συμπληρωματικά και συχνά αχρείαστα, γιατί τάχουμε χορτάσει. Κατά τα άλλα είναι ευκολότερο ακόμη και από την ειρωνεία, το να εκτοξεύει κανείς κατηγορίες για ρεφορμισμό ή αριστερισμό, πράγμα όμως που είναι μάλλον βαρετό και πλέον αδιάφορο.
Δημοσίευση σχολίου