ΜΕ ΔΟΎΛΟΥΣ ΕΚ ΜΕΤΑΓΡΑΦΉΣ!
***
Αυτό είναι ένα
πρώτο, όχι όσο θα έπρεπε σαρκαστικό, σχόλιο για τα όσα (αναμενόμενα) υποστήριξε
πριν από λίγο ο Αλέν Μπαντιού σε διάλεξή του στη Νομική Σχολή με θέμα «Το σύγχρονο νομαδικό προλεταριάτο και το
προσφυγικό ζήτημα», που αναμεταδόθηκε ζωντανά από τους καμένους τής ΕΟΣ και
την οποία παρακολούθησα αποσπασματικά και με διακοπές. Περισσότερα όταν την
ακούσω ολόκληρη (μαζί, βέβαια, με τις παύσεις
της και τα κενά της). Η κεντρική ιδέα τής γνωστής θέσης του είναι ότι οι μετανάστες και
οι πρόσφυγες που, αναγκασμένοι από τη βία τού ιμπεριαλισμού να αφήσουν τις πατρίδες
τους, συνωστίζονται στις παρυφές τών χωρών τού ανεπτυγμένου δυτικοευρωπαϊκού
καπιταλισμού αποφασισμένοι από την απελπισία τους να τις κατακλύσουν, αποτελούν
μία πολύ καλή ευκαιρία για εκείνους που απεργάζονται την αφύπνιση του ευρωπαϊκού
προλεταριάτου, δηλαδή τις εν-τόπιες Αριστερές τών ευρωπαϊκών χωρών.
Ο καημένος ο
γερο Μπαντιού... Αν και ζει στην Πόλη τών Φώτων, το Παρίσι, ούτε μέχρι τη μύτη του δεν μπορεί να δει
(για την ακρίβεια μέχρι την Place de la République). Όπως έχουμε ήδη παρατηρήσει,
η γαλλική νεολαία βρίσκεται στο πόδι εδώ και πάνω από ένα μήνα όχι για τα
βάσανα των άλλων, αλλά για τα δικά της –αν και πολύ μικρότερα, ομολογουμένως, από
εκείνα τών ξεσπιτωμένων προσφύγων...
8 σχόλια:
Αντιγράφω ένα τελείωμα του Eriugena.
"Προβλέπω καταστροφή, όχι μόνο της "αριστεράς" αλλά και της κοινωνίας, του λαού, αν δεν συγκροτηθεί ένα εθνικό λαϊκό μέτωπο υπο την ηγεμονία της εργατικής τάξης, με σοβαρό γεωπολιτικό σχέδιο, και με σκοπό που δεν είναι "ουτοπία" την κοινωνικοποιηση των μέσων παραγωγής, μεγάλων και μεσαίων."
Η διατύπωση μπορεί εύκολα να συκοφαντηθεί και χρειάζεται καλύτερη. Ωστόσο, σε αυτή τη βάση, καλά μπουρδουκλωμένος, είναι ο μίτος που χρειάζεται να ξετυλιχθεί. Μέχρι στιγμής είμαστε όλοι μπουρδουκλωμένοι.
Παίρνοντάς το αλλιώς, καλά και ωραία αυτά που αναφέρει ο Επώνυμος, αλλά αν στην προεκβολή τους θεωρήσει κανείς ότι σε πραγματικά "πολεμικές συνθήκες", μπορεί ένας χώρος (πέστε το και χώρα) να σταθεί και να λειτουργήσει και να παλέψει ή έστω να αυτοδιασωθεί ως σμήνος όπου εξάφνου θα έχουν καταργηθεί οι καταμερισμοί και θα έχουν συγχωνευθεί η τεχνολογική και η χειρωνακτική ικανότητα και αυτός λοιπόν ο χώρος θα μπορεί να περπατήσει στη ζούγκλα, τότε συγνώμη μιλάμε για επιστημονική φαντασία, όχι για ορατό μέλλον.
Σημειώνοντας τις συνεχόμενες -μέχρι εμμονής- προσπάθειες του οικοδεσπότη, που στην ουσία βασανίζουν το ίδιο, αυτό δηλαδή το κρίσιμο θέμα, συμμερίζομαι πλήρως την επιλογή εμμονής σε αυτό. Αν και δεν συμμερίζομαι την πρακτική και την αισθητική του προγκήματος και πάλι προγκήματος. Η κατάσταση δυστυχώς απαιτεί πολύ περισσότερα και σφαιρικότερα και συλλογικότερα και μαζικότερα και αλλιώτικα. Μέχρις στιγμής κανείς μας δεν μπορεί να τα κάνει.
Περιληπτικά, θα έλεγα με βεβαιότητα ότι η σωστή και διέξοδη και πιασάρικη διατύπωση στο πιο "δια ταύτα" (που δεν κατάφερε Eriugena) αυτού του κρίσμου θέματος, δεν επιτυγχάνεται κυρίως λόγω μεγάλων αντικειμενικών δυσκολιών. Το τοπίο είναι μαύρο, όπου και να κοιτάξεις. winter iw coming.
Ωστόσο, αν η όποια εναπομείνασα αριστερά θα ήθελε πραγματικά να κόψει έστω όσο μπορεί το δρόμο στη μεσαωνική μαυρίλα, αλλά και στο φασισμό και στον εθνικισμό, θα είχε την τόλμη να σκαρώσει μια αξιοπρεπεπή εθνικολαϊκή διατύπωση καλύπτοντaς τα θέματα του Eriugena(εν ανάγκη ακόμη και εθνικολαϊκιστική).
Αντίθετα, το να πιστευει κανείς ότι κάνει κάτι αποτελεσματικό ή διέξοδο με το να μαζεύεται τρεις κι ο κούκος σε αντιρατσιστικές κλπ διαδηλώσεις ή να περιμένει από τους φουκαράδες τους μετανάστες να αποκτήσει ταξικούς συμμάχους, δεν θέλω να το χαρακτηρίσω. Μόνο λυπάμαι. Λυπαμαι. Δεν γίνεται έτσι.
Ο ¨ταξικός¨ κόσμος της "τάξης" μας είναι αυτός που είναι και είναι εκεί έξω. Ο "ταξικός" λαός είναι αυτός ο λαός, αυτής της χώρας - αυτόν καλείται να βρει η αριστερά και με αυτό να δουλέψει. Όχι να συνεχίζει ως ένας ("ταξικός") προφήτης..μα τι προφήτης..προφήτης χωρίς την τάξη του!!!
Από την άλλη, όσοι αντιλαμβανόμαστε την κρισιμότητα του θέματος, καλούμαστε κι εμείς να αφήσουμε και τα δικά μας κουβαδάκια παραπέρα. Μεμονωμένες φωνές σχολιασμοί, προγκήματα δεν πιάνουν μία. Η ισχύς εν τη ενώσει.
ΥΓ. Και επειδή εδώ το blog στηριζει μάλλον ακόμα τη ΛΑΕ, και δεν θέλω παρεξηγήσεις, να πω το εξής:
Ο υποτιθέμενος ¨επικεφαλής¨(και η συν αυτώ επετηριδα) ας αποφασίσει επιτέλους να πίνει το τσαγάκι όπου γουστάρει, αντί να περιδιαβαίνει τη χώρα σε "πρωτοφανείς" (..!) συγκεντρώσεις, ξηλώνοντας μέχρι τέλους ότι απέμεινε από την ιδέα της Λαίκής Ενότητας. Μπάστα.
Ενιαία δικτυακή πλατφόρμα. ΛΑΕ ξε-ΛΑΕ, με προδιαγραφές μαζικότητας και λαϊκότητας, όσων αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα του θέματος, χωρίς τις δήθεν ¨μαρξιστικές¨ και δήθεν (ψευδο) ¨διεθνιστικές" διανοουμενίστικες περικοκλάδες από μονιμάδες χομπίστες, που μας οδηγούν στου αγίου ποτέ.. Πλήρης ισοτιμία (σε μηδενική βάση) χωρίς δηλαδή προνόμια στην δημοσιοποίηση όλων των απόψεων. Συγκρότηση διαχειριστικής ομάδας για σοβαρή τεχνική υποστήριξη αυτών των προδιαγραφών της πλατφόρμας. Άμεση γείωση της λειτουργίας με ανοιχτές λαϊκές ιδρυτικές συνελεύσεις και οργανώσεις βάσης. Ανακύκλωση (feedback) και αποτύπωση του τοπικού (real thing) στη δικτυκή πλατφόρμα.
Μπορει να γίνει. Αυτό που χαντάκωσε και απέτρεψε και κατέστρεψε η αποστεγνωμένη επετηρίδα της ΛΑΕ (και ελαφρώς και της Ανταρσυα), μπορεί να γίνει. Κι αν δε γίνει τούτο το καλοκαίρι, μαύρο φίδι που μας έφαγε.
Μακάρι τα προβλήματα της ΛΑΕ να ήταν μόνο η επετηρίδα. Η "επετηρίδα" υφίσταται, επιδρά αρνητικά και έχει τον "ανθρωποδιώχτη". Ομως τα προβλήματα δεν θα λυθούν (δυστυχώς) από την κατάργησή της (για "αυτοκατάργηση" δεν συζητάμε θα ήταν το αστείο της δεκαετίας). Η ΛΑΕ μοιάζει περισσότερο σε κάτι μεταβατικό (δεν ξέρω τί ειναι αυτό το "κάτι") σε αναμονή του νέου.
Αν η ΛΑΕ δεν αναμετρηθεί με τη φαντασίωση του "συνεπή ΣΥΡΙΖΑ" (που δήθεν μιλά στους εγκλωβισμένους ακόμη αριστερούς συριζαίους...) ή της "μαζικής Ανταρσυα", αν δεν ξεκαθαρίσει ομορφα και απλά αφενός με τις τροτσκιστικές αντιλήψεις κι αφετέρου με την "Φλωρακική νοσταλγία" τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν καλά.
Στην καλυτερη περίπτωση θα εξελιχθεί στο "μαζικό χώρο" που φαντασιώνεται ένα κομμάτι από την Ανταρσυα ή σε μια σχετικά μαζική εξωκοινοβουλευτική ομπρέλα (οχι και μέτωπο πολύ πάει) που θα κάνει "ακτιβισμούς" (κάτι σαν ΠΑΜΕ με ολίγη εκδοχή από Ανταρσυα, δηλαδή τρέχα γύρευε) Κι αυτές οι παρατηρήσεις θα ισχύουν ακόμη κι αν σε επόμενες εκλογές πιάσει το όριο του 3% και αναπαραχθούν πιο διευρυμένα οι μηχανισμοί και σταθεροποιηθεί ως προς τη συνοχή της και το δημόσιο λόγο της με κέντρο τη Βουλή.
Για την ώρα τίποτα καλό δεν προδιαγράφεται.
Και οσοι στηρίζουν, στηρίζουν από φιλότιμο, απο συναισθηματισμό και έλλειψη κάτι άλλου.
https://rproject.gr/article/i-itta-toy-mai-plirothike-tin-4i-aygoystoy
Για όλα φταίει το κ.κ.ε και ο "σταλινισμός". Μεγάλη κατάντια, ντροπιαστικές για τον γράφοντας συνειρμικές συσχετίσεις με το παρόν, με σαντιγύ εργατισμού, όλα αυτά αναπαραγμένα από την ναυαρχίδα του κρυφοσυριζα Red Notebook.
Αγαπητοί της λαε, όσοι καταλαβαίνετε, όχι μόνον πάμε στο ΚΚΕ, αλλά όσο περνάει η ώρα πάμε στο ΚΚΕ με λυσσα κακιά για να τελειώνουμε με μερικούς,..
φίλε Καπνιστέ δεν είναι μόνο ότι συμφωνώ με την ωραία περιγραφή σου, αλλά ότι σχεδόν κάθε εχέφρων μιας κάποιας ηλικίας άνω των 30 θα συμφωνούσε αυτονοήτως.
φίλε Eurigena, δεν είναι μόνο ότι συμφωνώ με τη διαπίστωση "πάμε ΚΚΕ", οπως την αναλύεις και αλλού, αλλά ότι σχεδόν κάθε εχέφρων μιας κάποιας ηλικίας άνω των 30 θα συμφωνούσε αυτονοήτως. Προκειμένου δηλαδή να το παιδεύουμε με όλα αυτό το σύμφυρμα αποτυχίας που αδυνατεί να δει τον εαυτό του στο καθρέφτη, υπάρχει το ΚΚΕ, που προφυλάσσει αν μη τι άλλο και το μυαλό από σχιζο-τριχοτομήσεις...Όσο υπάρχει δηλαδή, γιατί καθόλου σίγουρο δεν είναι ότι θα συνεχίσει να υπάρχει σχετικά αξιοπρεπώς.
Από κει και πέρα, εκτός από τις περιγραφές και τους σχολιασμούς, ένας αριστερός υποτίθεται ότι καλείται να "υπερβεί" τις (πάντοτε τεράστιες) αντικειμενικές δυσκολίες και να βρει τον τρόπο. Διατύπωσα λοιπόν την πρόκληση το τι θα χρειαζόταν να κάνουμε, αν υποτίθεται εμείς οι συνομιλούντες μπορούσαμε να αποτελέσουμε μια κρίσιμη μάζα μιας τέτοιας "επανίδρυσης". Θα χρειαζόταν ίσως μια καλύτερη διατύπωση, αλλά εκεί κάπου εκεί είναι το ζητούμενο. Γιατί από τους υπάρχοντες "επιφανείς" (..) αριστερο-δημοσιολογούντες, προφανώς δεν υπάρχει φως.. Άρα; πέφτει σε εμάς, τους όποιους εμάς, που δεν είμαστε και λίγοι.
Είναι όμως προφανές ότι δεν μπορούμε. Επομένως, αν δεν μπορούμε εμείς, δεν μπορεί κανείς. Αυτό δείχνει η στάση όλων μας και η καταφυγή σε σχολιασμούς και αντισχολιασμούς, άντε και κάποιους ακτιβισμούς για τους πιο νεαρούς ή ζωηρούς..έτσι για το αντέτι.
Αν λοιπόν τίποτε καλό λοιπόν δεν πρόκειται να γίνει τα επόμενα νι τέρμινα, με αυτό το δεδομένο, σχεδόν κάθε εχέφρων μιας κάποιας ηλικίας άνω των 30, λογικά θα προτιμούσε να ασχοληθεί με κάτι οτιδήποτε άλλο για να ξεχαστεί. Ε.. και στις εκλογές, να το ρίχνει ΚΚΕ, έτσι για να ανάβει ένα κεράκι. Αυτό ζούμε, αφού λοιπόν κάτι άλλο δεν μπορούμε.
Πήγε και στην κατάληψη του City Plaza o Badiou. Και στις σχετικές φωτό, "πρώτη μούρη" δίπλα του ο Νίκος ο Γιαννόπουλος...
Φίλε Ανανεωτικέ,
Τον έχω πια ξεγράψει. Μεγάλη η υπηρεσία που πρόσφερε με την ανάσυρση της Ιδέας τού Κομμουνισμού από την αποθήκη με τα παλιά έπιπλα και τις χαλασμένες ηλεκτρικές συσκευές, χρήσιμη η συνεισφορά του με την κριτική στο κόμμα-κράτος τών πρωτοσοσιαλιστικών ατελών καθεστώτων, αλλά πλέον έχει χάσει τη μπάλα. Για παράδειγμα:
Σε συνέντευξη που έδωσε στην ΕφΣυν (Δευτέρα, 9 Μαΐου) κάλεσε σε ...«επανεπινόηση του ΣΥΡΙΖΑ»!!! Ενώ ήταν από αυτούς που επέκρινε ό,τι συνέβη το καλοκαίρι, ενώ ακόμα και στην ίδια τη συνέντευξη που σου λέω εκφράζει τη διαφωνία του και κάνει λόγο για «χαμένη ευκαιρία», την ίδια στιγμή μιλάει για «επανεπινόηση»!!! Για να μη σχολιάσω το γεγονός ότι ένα κόμμα δεν επινοεί την ταυτότητά του (αυτό το κάνουν οι μαρκετίερς για να καθορίσουν την εικόνα ενλός προϊόντος). Ένα κόμμα την αποφασίζει την ταυτότητά του!
Ήταν μια φορά ένας Μπαντιού... (Εκτός κι αν πρέπει να πούμε στον Πλάτωνα: «Ρε γέρο, τι μαλακίες μάς έλεγες για τους φιλόσοφους-βασιλείς»;)
Τα λέμε
Η επανεπινοηση του Συριζα συμβαινει τωρα...
Λαε τη λενε !
Δημοσίευση σχολίου