Παρασκευή 27 Μαΐου 2016
Η Ελένη Πορτάλιου μάς μίλησε για την Αριστερά μετά την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς θέλουμε να μας πει για την Ελένη Πορτάλιου πριν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ!
Στο
ιστολόγιο της «Ένωσης Οπαδών για τη
Συσπείρωση της ριζοσπαστικής αριστεράς» (ΕΟΣ) διαβάσαμε την τοποθέτηση που
έκανε η Ελένη Πορτάλιου στην ομιλία της κατά το τετραήμερο Φεστιβάλ «Μαρξισμός
2016» (δεν είναι η πρώτη φορά που πρωτοδημοσιεύει κείμενά της εκεί· να
υποθέσουμε ότι είναι μέλος αυτής τής Ένωσης;). Το θέμα τής παρέμβασής της ήταν «Η
Αριστερά μετά την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ». Παρά το γεγονός ότι διάβασα τις σκέψεις της,
όπως τις εξέθεσε με την ομιλία της και θα μπορούσα να γράψω κάποιες κριτικές
σκέψεις, δεν πρόκειται να γράψω ούτε καν το αρχικό γράμμα αυτών τών σκέψεων!
Δεν δίνω δεκαράκι! Ο λόγος δεν είναι ότι όλα όσα μάς είπε είναι για πέταμα (δεν είναι).
Όχι. Ο λόγος είναι άλλος.
Λοιπόν,
η Ελένη Πορτάλιου πηδάει κεφάλαια. Για να τα λέμε όλα, ‘‘κλέβει’’! Διότι, αν
και έχουν περάσει μήνες και μήνες από τα τραγικά αποκαλυπτήρια του συγκεκριμένου
κόμματος, στο οποίο υπήρξε μέλος μέχρι την αυτοακύρωσή του ως κόμματος της Αριστεράς,
η Ελένη Πορτάλιου (όπως και πολλοί άλλοι –ονόματα έχουμε πει και υπολήψεις
έχουμε θίξει) εξακολουθεί πεισματικά να μη μας εξηγεί πού, πώς, πότε και γιατί «εζυγίσθη,
εμετρήθη και ευρέθη ελλιποβαρής» ως προς τις δικές της ατομικές ευθύνες για τα
τραγικά προβλήματα που η ίδια επισήμανε στην ομλία της. Ευθύνες που δεν ξεκινούν βέβαια από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε
κυβέρνηση, αλλά εκτείνονται πολύ πιο πίσω χρονικά, και για την ακρίβεια από τη
στιγμή που αναδείχθηκε αξιωματική αντιπολίτευση.
Ειδικότερα, «κόβουμε φλέβες» για απαντήσεις στα εξής δύο σημεία:
α) Περιμένουμε από την Ελένη Πορτάλιου να μας
πει, από το βήμα τής ΕΟΣ ή οποιοδήποτε άλλο, πώς αντέδρασε όταν ο Τσίπρας, στο
πρώτο του ταξίδι στις ΗΠΑ, ανακήρυξε από το βήμα τής συνέντευξης τύπου που
έδωσε εκεί τον Ιανουάριο τού 2013 το ευρώ «εθνικό νόμισμα» τής χώρας, ποδοπατώντας
βάναυσα τις συλλογικές σε ανώτατο επίπεδο αποφάσεις τού ΣΥΡΙΖΑ.
β) Κι ακόμα, περιμένουμε να μας πει με
ποιο τρόπο υπερασπίστηκε δημόσια τις συλλογικές κομματικές αποφάσεις όταν ο
Τσίπρας, στο δεύτερο ταξίδι του στις ΗΠΑ (Νοέμβριος 2103), τις ξέσκισε σε κοινή
θέα και με κάθε επισημότητα, περιγράφοντας τις επιπτώσεις από μία ενδεχόμενη
έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη με τα ίδια μελανά χρώματα που το έκανε ο Σαμαράς,
ο Βενιζέλος ή ο Κουβέλης και καθιστώντας έτσι τη γραμμή «καμιά θυσία για το
ευρώ» ανέκδοτο, παραπλήσιο εκείνου «του άλλου με τον Τοτό»...
Περιμένουμε.
Και είμαστε όλο αυτιά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
18 σχόλια:
Κάθε αρνάκι από το δικό του ποδαράκι. Δεν μας φταίει λοιπόν το ΚΚΕ, που έκανε και πάντα θα κάνει αυτό που μπορεί (και ποτέ δεν θα φτάνει).
Όσοι είμαστε έξω από το ΚΚΕ, γνωρίζαμε καλά τα συμβαίνοντα στο “ωσμωτικό πεδίο”. Αλλά ευρέθημεν ελλιποβαρείς. Δεν είμαστε φυσικά όλοι το ίδιο. Η προσωποποίηση έχει ένα παροδικό νόημα, όταν το πρόσωπο αντιπροσωπεύει κάποιες χαρακτηριστικές απόψεις και στάσεις. Πέραν αυτού το πρόσωπο είναι ως μη υπάρχον, ιδιαίτερα αν δε γεννά, αν δεν παράγει, αν δεν αναπτύσσει.
Προσωπικά λοιπόν..δεν θα κάτσω του λοιπού να διαβάσω καν το τι είπαν τα τέως διακεκριμένα πρόσωπα του χώρου που απέτυχε παταγωδώς να αναμετρηθεί με τις προκλήσεις της γενιάς του.
Τα πιο διακεκριμένα πρόσωπα αντιπροσώπευσαν τα δικά μας αδιέξοδα, τις δικές μας αυταπάτες, γιαυτό εξάλλου δεν μπορέσαμε να τα αποκαθηλώσουμε και να αναδείξουμε άλλα, και μετά άλλα, και μετά άλλα..
Ήδη από το 2012 ήταν καραμπινάτο το “πλέριο” έλλειμμα στοιχειώδους δημοκρατικής λειτουργίας στο Σύριζα και ο πραξικοπηματικός πολιτικαντισμός. Παρόλα αυτά όσοι συνεχίσαμε να ξυνόμαστε γύρω του, αδυνατώντας να συγκροτήσουμε κάτι διαφορετικό, νέο και μαζικό, ξυνόμασταν στη γκλίτσα του τσομπάνη.
Μπροστά λοιπόν, στο παρόν και στο μέλλον. Τι κρατάμε, τι πετάμε, χωρίς πολλά πολλά, και πάλι μπροστά. Ποιος γεννά σήμερα και ποιος παράγει;
Κατά τα άλλα, τα έχουν πει πολύ καλύτερα και νωρίτερα, πολλοί. Ας πούμε ταυτός εδώ ο άγνωστος τύπος:
https://omadeon.wordpress.com/2015/12/10/peri-autokritikhs/
Γιατί άραγε δεν βρήκα αυτό το άρθρο παρά μόνο σε αυτό το μπλοκ που προφανώς δεν διαβάζεται από αρκετούς;
Αν και τό άρθρο είναι και αυτό last year (2015) και δεν παράγει, δεν γεννά πλέον τίποτε στο παρόν και το μέλλον που τρέχει και δεν περιμένει.
Ωστόσο, αν "πρέπει", τρομάρα μας, "να επαναστατήσουμε απέναντι στα ίδια μας τα νιάτα", τέτε χρειάζεται να κάνουμε τόπο στα ίδια τα νιάτα. (Ηλικιακά, αλλά και δημοσιολογικά..)
Ειδικά αν δεν έχουμε πιά τίποτε ζωηρό και αιχμηρό να πούμε και απλώς αναμασούμε.
Έλεος..
Ντίνος Χριστιανόπουλος
«Εσείς το λέτε κρίση, εγώ το λέω καμπινέ που κάθε λίγο βουλώνει. Όλοι χέζουν, κανείς δε σκουπίζει, κι όλους τους πιάνει απελπισία για το ποιος θα βρεθεί να τον ξεβουλώσει. Και στο φινάλε, κάποιοι βρίσκονται.
Όχι βέβαια οι διεφθαρμένες κυβερνήσεις, ούτε τα αδίσταχτα κόμματα, ούτε οι ξοφλημένες ιδεολογίες· προπάντων όχι οι πολλοί, με τα παχιά τα λόγια, που θορυβούν και εισπράττουν.
Αλλά οι λίγοι, αυτοί που χωρίς να τους βλέπει κανείς, δίνουν ένα χέρι στο συνάνθρωπο· αυτοί που χωρίς να καταστρώνουν αναμορφωτικά προγράμματα, σκύβουν το κεφάλι και δουλεύουν. Αυτοί οι λίγοι είναι τα αραιά κεριά μες στο σκοτάδι, όταν το φως αργεί πολύ να φανεί.»
(ταυτίζομαι απόλυτα με τον ποιητή)
Καλό Σαββατοκύριακο.
Bella Ciao!
Δεν λεω πολυ καλα τα γραφεις.Να τα πεις και στους αλλους εκει στη λαε.......Να τα λενε και αυτοι οταν κοιτανε τον εαυτο τους στον καθρεφτη.Να βαλετε να δειτε και κανενα βιντεο(πιο προσφατο οχι στις ημερομηνιες που αναφερεις)Εκει καλε στο συνταγμα που αποθεωνατε τον αλεξη την εβδομαδα του δημοψηφισματος και χορευατε αγκαλια μαζι με τους συριζαιους.....Τοτε δεν ειχαν γινει ολα αυτα που αναφερεσαι;;;;Αλλα ξεχασα εσεις(λενινιστικα σκεπτομενοι)συμμετειχατε για να ξεμπροστιασετε τον αλεξη σε περιπτωση που τα γυρνουσε.......Για να εχετε δικαιωμα μετα να μιλατε στο λαο και να του λετε πως ο τσιπρας τον προδωσε.......Και νομιζατε πως μετα ο λαος θα σας ακολουθουσε μαζικα γιατι πηρατε μαζι μερος στον μεγαλο αγωνα του δημοψηφισματος!!!Αραγε ποτε θα κανετε την αυτοκριτικη σας;;;;;Μεγαλο θρασος να τα χωνετε στην πορταλιου και την καθε πορταλιου......
Φίλε ελληνοφρενικέ,
Για μένα λες ότι ξεχνάω γρήγορα, εσύ όμως είσαι αυτός που ξεχνάς από τι πάστα παιδάκι είμαι. Να τα πω στη ΛΑΕ; Εδώ τα έλεγα πριν από τη ΛΑΕ!!! (και να 'ταν το μόνο...).
Άντε να δω πότε θα βρείτε την (κομμουνιστική) δύναμη εσείς να βγάλετε έστω και ένα (1) κιχ κριτικής προς τη δική σας ηγεσία...
Τα λέμε
αννουλα..
https://www.youtube.com/watch?v=jyC-SVMRbBg
Παρα πολυ καλα τα ελεγες τοτε για τον λαφαζανη πως τα καταφερε και σε τουμπαρε παλι ομως ρε φιλε;;;;Μαλλον σ αρεσει το αυτοπαραμυθιασμα..... Οτι ενταξει μωρε ο συντροφος παναγιωτης μπηκε στο σωστο δρομο απο δω και περα.Δηλ.θεωρεις το λαφαζανη αφελη και παρασυρμενο απο το συριζαικο.Η ισως μεγαλο λενινιστη που πηγε να εκμεταλευτει την κατασταση και δεν τα καταφερε.Η δικια μου παντως αποψη για τον παναγιωτη ειναι η ιδια που εχω για τον(αγιο....) παισιο=Η ειναι εντελως αφελης(στα ορια της τρελας)η απατεωνας.....Και σιγουρα οι τακτικισμοι του εχουν τοση σχεση με το λενινισμο οσες πιθανοτητες εχει ο παισιος να ειναι(ηταν)αγιος....Οσο για την κριτικη στο κομμα στα εχω ξαναπει.Εχω τις διαφωνιες μου σε επιμερους θεματα αλλα οχι πρωτης γραμμης.Μπορεις να με χαρακτηρισεις της γραμμης Μπογιοπουλου.Σε σαιτ φιλα προσκειμενα στο κομμα καποιες φορες εχω εκφρασει διαφωνιες.Δεν εχω την τρελα(του αριστεριστη)να ψαχνω σοι και καλα να βρισκω διαφωνιες εκει που δεν υπαρχουν.Συμφωνω λοιπον στα χοντρα με το κομμα και αυτο ειναι υπεραρκετο στις μερες μας φιλε.
Φίλε ελληνοφρενικέ,
Ώστε «έχεις τις διαφωνιες σου σε επιμερους θεματα αλλα οχι πρωτης γραμμης.»;;; Και «μπορώ να σε χαρακτηρίσω της γραμμης Μπογιοπουλου.»;;; Ωραία!
Τσάκω για την ώρα στα τρία επόμενα σχόλια την τοποθέτηση του Μπογιό στον Προσυνεδριακό για το 19ο Συνέδριο να φρεσκάρεις τη μνήμη σου για τις διαφωνίες του (που ασφαλώς σε βρίσκουν σύμφωνο αφού είσαι «της γραμμής Μπογιόπουλου») σε θέματα «όχι πρώτης γραμμής», και αύριο, γιατί τώρα είναι αργά και διατελώ κιόλας εν ευθυμία, θα σου κάνω το γάμο σου (πάντα με την καλή έννοια, την πολιτική :-) ).
Τα λέμε
Λάθος πορεία
1) Αντιγράφω (Ντοκουμέντα 16ου Συνεδρίου, σελ. 71, σ. Παπαρήγα):
«Στο 15ο Συνέδριο ξεκαθαρίσαμε το εξής πράγμα: Οτι η συγκέντρωση δυνάμεων, η πολιτική συμμαχιών του Κόμματος χτίζεται πάνω στην αντίθεση μονοπώλια - ιμπεριαλισμός. (...). Τι είναι ο ιμπεριαλισμός; Το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού. Ομως, δεν μπορούμε να χτίσουμε συμμαχία στην αντίθεση καπιταλισμός - σοσιαλισμός, γιατί σημαίνει συμμαχία για τη σοσιαλιστική επανάσταση και συμμαχία για τη δικτατορία του προλεταριάτου. Αυτό δεν μπορούμε να το βάλουμε. Και δεν μπορούμε να το βάλουμε, γιατί είναι και λυμένο θεωρητικά, αλλά και η πείρα αυτό δείχνει». Κανένα νέο δεδομένο δεν επιτρέπει αναθεώρηση όσων θεωρητικά και εμπειρικά, κατά το 16ο Συνέδριο, είναι λυμένα. Εντούτοις στις Θέσεις γίνεται ακριβώς αυτό το λάθος: Προτείνεται οικοδόμηση πολιτικής συμμαχιών στην αντίθεση καπιταλισμός - σοσιαλισμός. Αλλά πάνω σε αυτή την αντίθεση, όπως σωστά διαπιστώναμε στο 16ο Συνέδριο, δεν χτίζεται η - στρατηγικής σημασίας για την Επανάσταση - πολιτική συμμαχιών.
2) Με αυτήν την (μη) πολιτική συμμαχιών «πλησιάζουμε» το σοσιαλισμό μόνο ως αντικατοπτρισμό. Η Λαϊκή Συμμαχία, που δεν είναι πολιτική, δεν συμμετέχει σε εκλογικές μάχες, που απορρίπτει όσους διαφοροποιούνται από το ΚΚΕ (Θέση 67), που «έχει μια ορισμένη μορφή διαμόρφωσης με τη δράση σε κοινό πλαίσιο των ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΜΑΣ», είναι «συμμαχία» μόνο με τον εαυτό μας.
3) Η πολιτική γραμμή των Θέσεων ουσιαστικά εφαρμόζεται εδώ και χρόνια. Εχουμε ήδη δείγματα ότι δεν περπατάει: οργανωτική στασιμότητα, πτώση κυκλοφορίας «Ρ», επίπεδο ταξικού κινήματος, οδυνηρό εκλογικό αποτέλεσμα. Ας σταθούμε στις εκλογές. Η σ. Παπαρήγα («Ρ», 22/3/2012) έλεγε: «Αντικειμενικά λοιπόν στην εκλογική μάχη το κριτήριο ψήφου προς το ΚΚΕ μπορεί και πρέπει να είναι πάνω στη συνολική του στρατηγική». Δεν συνιστά απολυτότητα να λέμε ότι «επιβεβαιώθηκε» (Θέση 48) μια στρατηγική που την αναδείξαμε ως κριτήριο ψήφου, αλλά αντί να συγκεντρώσει δυνάμεις τις μείωσε στο μισό; Βέβαια, όποτε έρχεται η κουβέντα στο εκλογικό αποτέλεσμα επαναλαμβάνουμε τα περί «κοινοβουλευτικών αυταπατών». Οχι. Αυταπάτες δημιουργούνται όταν αρνούμαστε να ερμηνεύσουμε απροκατάληπτα την ζωντανή εμπειρία από κάθε πολιτική μάχη. Τέτοια μάχη είναι και οι εκλογές. Δεν σπέρνει «κοινοβουλευτικές αυταπάτες» ο Λένιν όταν ισχυρίζεται («Γράμματα στον Γκόργκι») ότι «απ' τα αποτελέσματα των εκλογών εξαρτάται κατά πολύ και η ανάπτυξη του κόμματος».
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
4) Επί κρίσης, θέτοντας ως προαπαιτούμενο κάθε λαϊκής συσπείρωσης τη συμφωνία με τη θέση μας για λαϊκή εξουσία, αφήσαμε αναξιοποίητους σειρά πολιτικούς «κρίκους». Π.χ. Το «δεν πληρώνω». Εμείς είπαμε: Δεν πληρώνω, αλλά πρώτα λαϊκή εξουσία. Χρέος. Εμείς είπαμε: Οχι στο χρέος, αλλά στη λαϊκή εξουσία. Ευρώ - ΕΕ. Εμείς είπαμε: Δεν αρκεί το όχι στην ΕΕ, χωρίς το «ναι» στη λαϊκή εξουσία. Μνημόνιο. Εμείς είπαμε: Δεν φταίει το μνημόνιο, αλλά ο καπιταλισμός, η κρίση και ότι δεν έχουμε λαϊκή εξουσία. Σωστά. Ομως υπηρετείται ο στόχος της λαϊκής εξουσίας, όταν, στη μαζική πάλη για την ανακούφιση του λαού από τα βάσανά του, τίθεται σαν (διαχωριστική) προϋπόθεση; Πανομοιότυπα απουσιάσαμε από το καθήκον να παρέμβουμε στο αυθόρμητο που εκδηλώθηκε. Δεν δηλώσαμε «παρών» για τον προσανατολισμό και τη συνειδητοποίησή του. Αφήσαμε άλλους να το κατευθύνουν, να το αξιοποιούν. Από τις πλατείες που τις καταγγείλαμε από την Ισπανία κιόλας, πριν ακόμα εμφανιστούν στην Ελλάδα, μέχρι τις πατάτες. Από τις διαδηλώσεις για το μνημόνιο μέχρι τα διόδια - όταν έρχονταν άλλοι εμείς φεύγαμε.
5) Η εξάρτηση για την αστική τάξη μιας εξαρτημένης χώρας είναι το πλαίσιο προσαρμογής της στο διεθνή καπιταλισμό. Πολιτικά, η εξάρτηση για την αστική τάξη σημαίνει τη διεθνή της εγγύηση - στήριξη για την παραμονή της στην εξουσία. Η ταξική ανάδειξη του εξαρτημένου χαρακτήρα του ελληνικού καπιταλισμού δεν σημαίνει συσκότιση των ευθυνών της αστικής τάξης για τα δεινά του λαού ή απαλλαγή από αυτές, ή πολύ περισσότερο «παράθυρο» συνεργασίας με τμήματά της. Είναι πολιτική της καταδίκη. Η εξάρτηση συνιστά καταισχύνη του συνόλου της αστικής τάξης και χειροπιαστή απόδειξη ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και για το λόγο αυτό, για να εξυπηρετήσει τα δικά του συμφέροντα, υποδουλώνει το λαό, σε συμμαχία με το ξένο κεφάλαιο. Αυτή η ανάλυση του Λένιν στον «Ιμπεριαλισμό», στο «Η Βαριά Βιομηχανία στην Ελλάδα» του Μπάτση, στο «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα» του Μπελογιάννη, ισχύει ακέραια και σε συνδυασμό με τα σημερινά οικονομικά και πολιτικά δεδομένα, η πραγματικότητα βοά: Η εξάρτηση της Ελλάδας βαθαίνει. Πραγματικότητα που για να έχουμε αποτελεσματική πολιτική γενικά (και ειδικά όσον αφορά τη διασύνδεση του ταξικού με το πατριωτικό) δεν γίνεται να αγνοούμε, να θολώνουμε με σχήματα περί «αλληλεξάρτησης», να μισοδεχόμαστε (ή μισοαρνιόμαστε) με φράσεις όπως «ισχυρές εξαρτήσεις», εισάγοντας έτσι στην επιστήμη του μαρξισμού το «ολίγον έγκυος».
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
6) «Ριζοσπάστης»: Δημοσιεύματα όπως το διήγημα για το δολοφόνο του 15χρονου, τα «πέρασε για λίγο από τον ΔΣΕ» για τον Μίσσιο, ανιστόρητες αναφορές ότι «το ΚΚΕ καμία σχέση δεν έχει με την αριστερά», κείμενα όπου αντί επιχειρημάτων βρίθουν ασυνταξιών και αφορισμών, πρωτοσέλιδα όπου απουσιάζει ή υποβαθμίζεται το σημαντικό της επικαιρότητας (π.χ. θάνατος Τσάβες), δεν συνηγορούν στην εκτίμηση περί «βελτίωσής του».
ΠΡΟΤΑΣΗ: Επαναφορά - επικαιροποίηση του Προγράμματος του 15ου Συνεδρίου, συγκρότηση Αντιιμπεριαλιστικού - Αντιμονοπωλιακού - Δημοκρατικού Μετώπου, με κατεύθυνση την ανατροπή του καπιταλισμού. Ενα Πρόγραμμα πιο αναγκαίο κι από την πρώτη φορά που το εμπνευστήκαμε επειδή ακριβώς τα προβλήματα που επιφέρουν ο ιμπεριαλισμός, τα μονοπώλια, οι αντιδημοκρατικές εκτροπές, η αναβίωση του φασισμού, η καπιταλιστική κρίση, έχουν οξυνθεί στο έπακρο. Το ΑΑΔΜ μπορεί να οικοδομήσει αντικαπιταλιστική συμμαχία, διότι:
Πρώτον, συνδέει τώρα, σήμερα, την πάλη για το καθημερινό πρόβλημα με το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.
Δεύτερον, είναι πειστικό και το κατορθώνει γιατί λαμβάνει υπόψη, ειδικά στις παρούσες συνθήκες εξαθλίωσης του λαού, ότι πρώτα «Οι άνθρωποι πρέπει να είναι σε θέση να ζουν για να μπορούν να κάνουν ιστορία» (Μαρξ - Ενγκελς, «Γερμανική ιδεολογία»).
Τρίτον, δεν παραιτείται από κανένα όπλο και από κανένα ενδεχόμενο - έστω και το πιο αμυδρό - στον επαναστατικό αγώνα, μη εξαιρουμένου του ενδεχομένου κυβέρνησης του ΑΑΔΜ, η οποία θα συνιστούσε διαστρέβλωση αν συσχετιζόταν με «στάδια», με «ενδιάμεσες εξουσίες» ή με την «αριστερή» κυβέρνηση αστικής διαχείρισης που ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τέταρτον, μιας και εμείς δεν είμαστε Μπλανκιστές ώστε να αδιαφορούμε για τη λαϊκή πλειοψηφία, συνιστά επιτομή του αντικαπιταλιστικού αγώνα γιατί οικοδομεί λαϊκή πλειοψηφία, που δικό της έργο με επικεφαλής την εργατική τάξη είναι η Επανάσταση, καθώς προωθεί τις αναγκαίες συμμαχίες που δεν αποτελούν τίποτα λιγότερο από τον ίδιο τον πυρήνα του πολιτικού σχεδίου ανατροπής του καπιταλισμού.
Νίκος Μπογιόπουλος
μέλος ΚΟΒ «Ριζοσπάστη»
Χα χα εισαι απιστευτος βρηκες παλι την ευκαιρια να αναδημοσιευσεις την κριτικη του Νικολα.(Σαν το λαζοπουλο και εσυ).Δεν βαζεις ομως και την απαντηση του Νικολα στο Λαζοπουλο(και τον καθε λαζοπουλο.....)Ο Νικολας σαν γνησιος κομμουνιστης εκανε την κριτικη του στον προσυνεδριακο διαλογο στο Ριζοσπαστη.Δεν χτυπαει το κομμα σαν την κατινα στα διαφορα σαιτ δινοντας τροφη σε ταξικους και πολιτικους αντιπαλους να χτυπησουν το κομμα του(που θεωρει και κομμα της ταξης του).Ολοι οι φανατικοι εχθροι του κομματος μονο τοτε θυμαστε το Νικολα.Κιχ για τα απειρα αρθρα που υπερασπιζεται την γραμμη του κομματος.Κιχ για τα απειρα αρθρα που ξεφτιλιζει κατι ατυχεις συγκρισεις της εποχης του Λενιν με την σημερινη και που τις κανανε συριζαιοι την εποχη που εσυ στηριζες συριζα(τοτε που ηταν καλος ο συριζα και της μοδας σε κατι αριστεριστες λενινιστες).Βεβαια τοτε στο δημοψηφισμα(αν θυμαμαι καλα)ειχες πει πως εχεις ραμματα για τη γουνα του επειδη στηριξε και τοτε τη γραμμη του κομματος πραγμα που σε ετσουξε πολυ.....Γιατι τον θυμασαι και τον μνημονευεις μονο για την κριτικη του.Βαλε και κανενα αρθρο με τη γνωμη του Νικολα για το λαφαζανη και τη λαε!(Ταυτιζεται πληρως με τη δικη μου-μη σου πω και χειροτερη).Ο Νικολας ως κομμουνιστης λενινιστης θεωρει αυτονοητο τη στηριξη του ΚΚΕ φιλε μου.Καθημερινα προπαγανδιζει υπερ της κομμουνιστικης ιδεολογιας και εχει χιλιογραψει πως δεν ανεχεται να χρησιμοποιειται η κριτικη του απο γλιτσες συριζαιους.....του συριζα1και του συριζα2.Υ.Γ.1.Εισαι σε καλο δρομο αν οντως διαβαζεις Μπογιοπουλο και οχι μονο την κριτικη...Υ.Γ.2Το οτι ειμαι της γραμμης Μπογιο δεν σημαινει οτι συμφωνω και σε ολα τα σημεια της κριτικης του,μην νομιζεις πως οι κομμουνιστες ειμαστε της απολυτοτητας και της προσωπολατρειας.Προβατα που κανουμε μπε μπε σε οποιονδηποτε επειδη δεν καθομαστε να γραφουμε την κριτικη μας σε σενα(ξερουμε πολυ καλα πως θα την χρησιμοποιησεις).Βαζουμε ομως πανω απο τις διαφορες μας το καλο του κομματος(οσο το κομμα συνεχιζει να ειναι κομμουνιστικο-και δεν μεταλλασετε οπως πχ το Γαλλικο,το Ιταλικο και αλλα).Αυτο κανει και ο Νικολας και το κανει παρα πολυ καλα απο καθε μετεριζι και καθε μεσο οσο και να τσουζει.....
Kαι ναι αυτες τις διαφωνιες του Νικολα δεν τις θεωρω πρωτης γραμμης.Τις θεωρω επιμερους.Διαφωνιες πρωτης γραμμης θα ηταν π.χ.το να δεχεσαι την ενταξη σε ΕΕ.Την ενταξη στο ΝΑΤΟ.Την συμμετοχη σε κυβερνηση που δεχεται κατι απο αυτα και να νομιζεις οτι μπορεις να τα αντιπαλεψεις απο τα μεσα(αφελεια;-απατεωνια;διαλεγεις....).
Ρε συ ελληνοφρενικέ, βλέποντας την απάντησή σου αρχίζω να πιστεύω στη μετεμψύχωση. Και καταλήγω στο συμπέρασμα ότι στην προηγούμενη ζωή σου ήσουν κλεφτοκοτάς. Αλλά ατάλαντος κλεφτοκοτάς. Κάθε τρεις και λίγο σε μπουζουριάζανε και την έβγαζες στη στενή.
Τι είναι όλα αυτές οι σάλτσες που μου αραδιάζεις; Νομίζεις ότι θα σκεπάσεις την πατάτα σου; Ρε συ, έγραψες ή δεν έγραψες στο προπροηγούμενο σχόλιο «Εχω τις διαφωνιες μου σε επιμερους θεματα αλλα οχι πρωτης γραμμης.Μπορεις να με χαρακτηρισεις της γραμμης Μπογιοπουλου.»;;; Έγραψες και παραέγραψες! Ε κι εγώ σού ποστάρισα τη «γραμμή Μπογιόπουλου» η οποία όχι μόνο δεν είναι για «επιμέρους θέματα», αλλά κάνει κομματάκια όλες τις βασικές στρατηγικές κατευθύνσεις τού ΚΚΕ!!! Οπότε, συμβαίνουν δύο τινά:
Ή (νομίζεις ότι) με δουλεύεις ψιλό γαζί (βρήκες καρδιά και πλήγωσες!), ή δεν ξέρεις τι σου γίνεται σχετικά με τη «γραμμή Μπογιόπουλου». Διάλεξε και πάρε.
Αυτό ήταν το θέμα μας (το οποίο το έθιξες εσύ· εσύ έγραψες περί «επιμέρους θεμάτων» και γραμμής Μπογιόπουλου», όχι εγώ). Η κλωτσιά που δίνεις στη μπάλα για να πάει στην εξέδρα και όλα τα άλλα που βάζεις στο μίξερ, όπως ο Λαφαζάνης, η ΛΑΕ ή η μαλακία που δέρνει τον Μπογιόπουλο να νομίζει ότι κάνει το χρέος του ως μέλος κομμουνιστικού κόμματος με το να μιλάει μία φορά κάθε τέσσερα χρόνια για τα στραβά και τ’ ανάποδα που συμβαίνουν στον Περισσό (χωρίς καν να εκλέγεται για σύνεδρος!), δεν ενδιαφέρουν στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Μάθετε να συζητάτε ρε συ. Έτσι κι αλλιώς τη «λάθος πορεία» που έχετε πάρει τη λένε πολλοί δικοί σας (σιγά μην είναι μόνο ο Μπογιόπουλος!). Είναι ανάγκη να γινόσαστε και ρεζίλι, καθώς βλέπουν όλοι τι φουκαριάρηδες κλεφτοκοτάδες είσαστε και μάλιστα αποτυχημένοι;;;
Τα λέμε
14
Φίλε ελληνοφρενικέ,
Τώρα είδα το δεύτερο σχόλιό σου (Κυριακή, Μαΐου 29, 2016 12:15:00 π.μ). Θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω αύριο γιατί κάνεις λάθος.
Τα λέμε
Φίλε ελληνοφρενικέ,
Δεν θέλω να σε στενοχωρήσω, αλλά αυτά που επισημαίνει «ο Νικόλας», που λες κι εσύ, είναι πιο βασικά από τα παραδείγματα που φέρνεις. Για έναν απλούστατο λόγο: διότι προηγούνται! Με ποια έννοια; Με την εξής:
Αυτά που αναφέρεις εσύ ως παραδείγματα κύριων διαφορών αφορούν στις θέσεις ενός κόμματος. Αυτά για τα οποία μιλάει ο Μπογιόπουλος έχουν να κάνουν όμως με την πορεία που χαράζει ένα κόμμα για να κάνει πραγματικότητα αυτές τις θέσεις. Έτσι, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι το ΚΚΕ είναι ένα τσίλικο καράβι με όλα τα κομφόρ και τους εξοπλισμούς του και όλα τα σέα του και τα μέα του (ότι όλες οι θέσεις του δηλαδή είναι σωστές), αυτό μικρή σημασία έχει αν η πορεία που έχει χαράξει ο καπετάνιος του το οδηγεί στο Βόρειο πόλο, λόγου χάρη, ενώ πρέπει να κατευθυνθεί στο Νότο.
Άλλο παράδειγμα: το γνωστό τραγούδι τών κατσιμιχαίων με τους ποντικούς και το γάτο. Όλοι συμφωνούμε στο ότι πρέπει να κρεμάσουμε στην ουρά του την κουδούνα. Το ζήτημα είναι πώς ακριβώς θα το κάνουμε αυτό. Ε, ο Μπογιόπουλος λέει «στο Κόμμα» (μία φορά το είπε, αλλά τέλος πάντων) ότι ο τρόπος που εισηγείται για να κρεμάσουμε την κουδούνα στην ουρά τού γάτου είναι λάθος, κινείται σε λάθος κατεύθυνση. Με τα λόγια του: είναι σε λάθος πορεία.
Φυσικά, εσύ μπορείς να εξακολουθήσεις να θεωρείς αυτό το ζήτημα δευτερεύον και να κοιμάσαι κάθε βράδυ ανυποψίαστος κι ωραίος...
Τα λέμε
Δεν πειραζει ας κοιμαμε εγω ανυποψιαστος τα βραδια....Ενω εσυ ο υποψιασμενος λενινιστης εκρινες (το 2012)οτι ειναι καλο(για την υποθεση της αντικαπιταλιστικης αριστερας) να στηριξεις το συριζα1.Και τωρα χωρις να βαλεις καθολου μυαλο το συριζα2.....(σε ποιο αποτυχημενη βεβαια εκδοση.....)
Δημοσίευση σχολίου