Ο Γιώργος Κυρίτσης στη Βουλή

«Μετά την παραίτηση της κ. Βασιλικής Κατριβάνου, τη θέση της στη Βουλή αναμένεται να καταλάβει ο πρώτος επιλαχών στην περιφέρεια της Β´ Αθηνών κ. Γιώργος Κυρίτσης.» (Από τη σημερινή ειδησεογραφία)

***

Σημ. Συντ.: Υπενθυμίζουμε στο φιλοπρόοδο αναγνωστικό κοινό μας ότι ο Γιώργος Κυρίτσης, βουλευτής τού ΣΥΡΙΖΑ κατά το περσινό μαύρο καλοκαίρι, ήταν ένας από εκείνους που προέβησαν κατ’ εξακολούθηση στην αχρεία πράξη τής υπερψήφισης των προαπαιτούμενων του αριστερού μνημονίου και γενικά είπε ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ σηκώνοντας το χεράκι του για να αποδεχθεί σαν καλό παιδάκι αυτά που είχαν προταθεί από την εξωνημένη κομματική νομενκλατούρα τού μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ. Η από πρώτη ματιά αταίριαστη και παράδοξη εικόνα εξηγείται από το παρακάτω κείμενο που είχε γράψει στο f/b μετά την ψήφιση της πρώτης δόσης τών προαπαιτούμενων μέτρων, τη νύχτα τής 15^ης προς 16^η Ιουλίου τού 2015:

Η αποψινη ήταν η πιο εξευτελιστικη στιγμή στη ζωή μου απο τότε που κατουρήθηκα στο σχολικο στην τριτη δημοτικου. Οι πρώτες λέξεις που είπα ως βουλευτής ήταν ένα ΝΑΙ σε κάτι που δεν πιστευω, ψηφισα μνημόνιο, αισθάνομαι άρρωστος. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση μας έριχνε χημικα στη νεολαία μας. Το έκανα με το σκληρο πολιτικο σκεπτικό ότι η πτώση τής κυβέρνησης θα είναι νίκη τού Σόιμπλε και των εδω μνημονιακών και χαντακωμα της αριστεράς εδώ και στην ευρώπη ως αξιόπιστης εναλλακτικης. Επίσης νομίζω ότι όλοι έχουμε καταλάβει άρα και ο ίδιος ο Σοιμπλε, ότι όταν φορτώνεις μέτρα στον Τσίπρα, αυτός χάνει βουλευτες. Δυστυχώς δεν έχουμε αντίληψη τακτικών ελιγμών. Νομίζω ότι είναι μια άσκοπη προσπάθεια γιατί κρίνω ότι οι βουλευτες του συριζα και οι οργανωμένες δυνάμεις του δεν έχουν την προετοιμασία να σηκώσουν τέτοιας φύσης ευθύνες. Δεν το λέω υποτιμητικά. Απλώς βλέπω ότι άνθρωποι που αντεχουν στο ξύλο και στα χημικά, και δίνουν τα πάντα για το κίνημα και είναι αλληλέγγυοι, απλώς δεν μπορουν να κυβερνάνε. Αυτο κατα τη γνώμη μου συνιστα πολιτική αυτοακύρωση του σύριζα. Το ηθικό μεγαλείο δυστυχώς δεν συνιστά πολιτικη αρετή. Αλλιως θα κυβερναγαμε από το 1944.

***

Μετά την παραίτηση Κατριβάνου (και την απόσυρσή της στην κουζίνα τού σπιτιού της, όπου, ειλικρινά, ελπίζουμε να τα καταφέρει καλύτερα από την πολιτική), ο Γιώργος Κυρίτσης θα κληθεί να ξανασηκώσει το χεράκι του. Όχι για να υπερψηφίσει τα μνημόνια που τον κάνουν να «αισθάνεται άρρωστος», αυτή τη φορά. Αλλά για να ορκιστεί και πάλι βουλευτής. Πράγμα που θα κάνει με ανακούφιση. Διότι, στους οκτώ μήνες που πέρασαν από το (μαύρο) Σεπτέμβρη τού 2015, όλα αυτά τα εκτρωματικά που περιέγραφε πέρυσι τον Ιούλιο αποδείχθηκαν ανακριβή (για να μην πούμε ένα άσχημο όνειρο). Τώρα πια «η κυβέρνησή του», εκτός από το να ρίχνει χημικά στη νεολαία, ρίχνει και βλήματα δακρυγόνων στο κεφάλι τής Σόφης Παπαδόγιαννη (ναι, αυτής τής αποστάτριας της ΛΑΕ). Τώρα «οι βουλευτές τού ΣΥΡΙΖΑ και οι οργανωμένες δυνάμεις του» έχουν όλη την απαιτούμενη «προετοιμασία» για να σηκώσουν ακόμα και το βάρος τής ενεχυρίασης της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια. Τώρα, μετά από 0κτώ μήνες, οι «άνθρωποι που αντεχουν στο ξύλο και στα χημικά, και δίνουν τα πάντα για το κίνημα και είναι αλληλέγγυοι» μπορούν πλέον «να κυβερνάνε». Το κυριότερο:

Τώρα πια που ο ΣΥΡΙΖΑ –ο Νέος, ανακαινισμένος ΣΥΡΙΖΑ, να εξηγούμεθα– ακύρωσε την αυτοακύρωσή του, ακυρώνοντας το κοινοβούλιο δια της μεταφοράς τών νομοθετικών εξουσιών του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δεν θα χρειαστεί να ξαναψηφίσει μνημόνια και να ξαναζήσει «εξευτελιστικές στιγμές».

Ε, λοιπόν, να μην το δέσει κόμπο αυτό το τελευταίο. Οι εξευτελισμοί που πρόκειται να ζήσει δεν είναι βέβαιον ότι έχουν τελειώσει. Η εξωνημένη ηγεσία τού φρανκενσταϊνικού κόμματός του δεν το έχει σε τίποτε να του βγάλει το χαλκά από το αυτί, να του τον περάσει στη μύτη και να τον σύρει στην αγορά, όπως έσερναν παλιά στα πανηγύρια τις γέρικες αρκούδες οι τσιγγάνοι.

Και τότε, επειδή μπορεί και πάλι να κατουρηθεί όπως «στο σχολικο στην τριτη δημοτικου», καλό είναι να έχει πρόχειρο το προϊόν τής φωτογραφίας...