Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Για την 5η (6η;, 7η;, 8η;) οριστική ‘‘διάσωση’’ της Ελλάδας



Λόγω των πανηγυρισμών επί τη οριστική διασώσει τού Έθνους (για πολλοστή φορά), διακόπτουμε και πάλι τη ροή τού προγράμματος, σπρώχνοντας την ανάρτηση που έχουμε υποσχεθεί από το προηγούμενο post ένα ‘‘νταμάκι’’ παραπίσω. Αντί αυτού αναδημοσιεύουμε από την iskra το σημερινό άρθρο τού Πέτρου Παπακωνσταντίνου, ενός από τα λίγα στελέχη τής εγχώριας Αριστεράς που εξακολουθούν να διατηρούν καθαρή σκέψη, παρά τα αδιέξοδα στα οποία έχει εγκλωβιστεί η παράταξή μας στο σύνολό της, αν και όχι για τις ίδιες αιτίες. (Όλοι οι υπερτονισμοί στο κείμενο είναι από το πρωτότυπο.)

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ



Νενικήκαμεν! Η Ελλάδα σώθηκε! Το μαύρο σύννεφο της χρεοκοπίας έφυγε οριστικά από τον γαλανό ουρανό. Είναι να απορεί κανείς που η υπερβολική σεμνότητα εμποδίζει την τρικομματική κυβέρνηση να γκρεμίσει τα τείχη τής πόλης και να υποδεχτεί με τιμές Μαραθωνομάχων τον κ. Στουρνάρα και τους συνεργάτες του, που επέστρεψαν θριαμβευτές και τροπαιούχοι από τη μάχη τών Βρυξελλών.

Μάχη; Ποια μάχη έδωσαν, αλήθεια; Με ποιους, εναντίον ποίων; Επί ένα μήνα Γερμανία και ΔΝΤ τσακώνονταν λυσσαλέα για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους κι ο άμεσα ενδιαφερόμενος, η Ελλάδα, δεν τολμούσε να ψελλίσει οποιαδήποτε θέση για το δικό του πρόβλημα. «Δώστε μας τη δόση και κάντε ό,τι νομίζετε» ήταν η υπερήφανη στάση αυτής τής κυβέρνησης που μετέτρεψε την Ελλάδα σε άφωνο, τρομαγμένο ζητιάνο. «Όταν τσακώνονται στο βάλτο τα βουβάλια, λειώνουν τα βατράχια» ήταν η δικαιολογία που πρόβαλαν ανωνύμως εκπρόσωποι του Μαξίμου. Όντως. Αλλά ποιοι έφεραν τα βουβάλια τής Ε.Ε. και του ΔΝΤ στην αυλή μας και ποιοι μετέτρεψαν 11 εκατομμύρια Έλληνες σε απροστάτευτα βατράχια; Απορία ψάλτου βηξ.

Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει προηγούμενο στην ιστορία τών Μπανανιών, όπου μία κυβέρνηση να πανηγυρίζει απλά και μόνο γιατί τής έδωσαν τη δόση που της καθυστερούσαν οι πιστωτές της, παραβιάζοντας τη δανειακή σύμβαση που είχαν υπογράψει, παρά το τεράστιο τίμημα για τον ελληνικό λαό και τα τεράστια κέρδη για τα δικά τους θησαυροφυλάκια. Ουδέποτε τέθηκε πραγματικά ζήτημα μη καταβολής τής δόσης, αφού το μόνο αποτέλεσμα θα ήταν η αυτόματη κατάρρευση της τρικομματικής κυβέρνησης. Όλα τα άλλα ήταν παραμύθια τής Χαλιμάς, μοχλός εκβιασμού τών βουλευτών που κατάπιαν γογγύζοντας τον εξευτελισμό τους, ψηφίζοντας μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα 700 σελίδες σκληρότατων μνημονιακών μέτρων, χωρίς καν να προλάβουν να τις διαβάσουν.

Άλλωστε, από τα 34,4 δισ. τής δόσης (γιατί και η δόση δίνεται σε… δόσεις) τα 23,8 δις. πάνε στις τράπεζες και από τα υπόλοιπα, 10,6 δισ. θα πάνε για την αποπληρωμή τών δανείων.[***] Σταγόνες στον ωκεανό θα είναι ό,τι θα πάει για μισθούς και συντάξεις.

Ναι, αλλά μαζί μ’ αυτά ήρθε και το πακέτο μέτρων (μείωση επιτοκίων, επιμήκυνση, επαναγορά ομολόγων), για τη μείωση του χρέους μας κατά 40 δισ., περίπου 20% του ΑΕΠ, μάς υπενθυμίζει η εσωτερική τρόικα. Μάλιστα. Ας υποθέσουμε, για οικονομία τής συζήτησης, ότι επαληθεύονται όλες οι προβλέψεις τους —κάτι που θα αποτελούσε πραγματικό θαύμα, δεδομένου ότι όλες οι μέχρι τώρα προβλέψεις τους διαψεύδονται επί τα χείρω.

Σ’ αυτή την ιδεατή περίπτωση, το ελληνικό χρέος θα έχει πέσει το 2020 στο… 124%, δηλαδή όσο περίπου ήταν όταν ο εθνικά υπερήφανος Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωνε από το Καστελόριζο την εθελούσια είσοδό μας στο μνημονιακό κλουβί. Δέκα χρόνια απίστευτων δεινών, μόνο και μόνο για να καταλήξουμε στο σημείο τής εκκίνησης. Γιατί λοιπόν δεν κουρεύαμε από την αρχή το χρέος, αλλά έπρεπε πρώτα να το φουσκώσουμε στο 180%, για να το επαναφέρουμε στο αρχικό του μέγεθος; Το συμπέρασμα είναι απλούστατο: Το ελληνικό χρέος ήταν απλώς το πρόσχημα για να εξαπολύσει η ελληνική πλουτοκρατία ταξικό πόλεμο στα δικαιώματα του κόσμου τής εργασίας και για να μετατρέψει η Γερμανία ολόκληρη την Ελλάδα σε Ειδική Οικονομική Ζώνη με μεροκάματα Βουλγαρίας και εργασιακές σχέσεις Μπαγκλαντές.

Το κυριότερο, που επιμελώς αποσιωπά η εσωτερική τρόικα, είναι οι κοινωνικά εξοντωτικοί και εθνικά ταπεινωτικοί όροι τού συμβιβασμού τών Βρυξελλών. Στην απόφαση γίνεται ρητά λόγος για «ειδική ομάδα παρακολούθησης» του προϋπολογισμού και των ιδιωτικοποιήσεων, πράγμα που σημαίνει ότι οι Γερμανοί και οι ελάσσονες εταίροι τους θα έχουν τον τελευταίο λόγο για το τελευταίο σεντ από τις ελληνικές κρατικές δαπάνες και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας αντί πινακίου φακής. Παράλληλα, γίνεται λόγος για «ρήτρα αυτόματης διόρθωσης» των δημοσιονομικών παρεκκλίσεων που θα προκύπτουν, δηλαδή για νέα μέτρα, όποτε το αποφασίσουν. Αποτελεί αναίσχυντη ψευδολογία η διαβεβαίωση των κυβερνώντων ότι «δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα», τη στιγμή που ήδη ετοιμάζουν το πρώτο, δυσβάσταχτο πακέτο νέων μέτρο με το εξοντωτικό φορολογικό πακέτο, που καταργεί το αφορολόγητο των 5.000 ευρώ και δίνει τη χαριστική βολή στους μικροϊδιοκτήτες ακινήτων.

Όσο για την περίφημη βιωσιμότητα του χρέους, το μπρα ντε φερ μεταξύ Γερμανίας και Αμερικής έληξε με νίκη τής πρώτης. Η Μέρκελ πέτυχε αυτό που ήθελε, ότι δεν θα υπάρξει μερική διαγραφή τού χρέους τού δημοσίου τομέα μέχρι τις γερμανικές εκλογές, —μετά, βλέπουμε. Η σύνοδος των Βρυξελλών επιβεβαίωσε την καταθλιπτική γερμανική ηγεμονία μέσα στην Ε.Ε., διαψεύδοντας όσους φαντασιώνονταν κάποιο ‘‘μέτωπο του Νότου’’, ενδεχομένως με τη συμμετοχή τής Γαλλίας και με υπόρρητη υποστήριξη της Αμερικής. Η σκληρή αλήθεια αποδεικνύει ότι κάθαρση στην ελληνική τραγωδία μέσα στην ευρωζώνη απλούστατα δεν υπάρχει κι ότι οι λαϊκές δυνάμεις είναι υποχρεωμένες να παλέψουν για τη λυτρωτική ανατροπή πρώτα απ’ όλα στο εθνικό επίπεδο.

Ακόμα χειρότερα, η Αριστερά δεν μπορεί να προσμένει λύσεις με τις πλάτες τής Αμερικής και του ΔΝΤ, όπως φαίνεται ότι φαντάζονται ορισμένοι εκπρόσωποί της, οι οποίοι υιοθετούν με τη μεγαλύτερη ευκολία συνθήματα τύπου «νέο σχέδιο Μάρσαλ» που μέχρι χθες θα προκαλούσαν ανατριχίλα σε κάθε αριστερό αγωνιστή. Το κυριότερο, η απολύτως προβλέψιμη εξέλιξη στο Eurogroup διαμηνύει πόσο άγονη είναι η λογική που εναποθέτει τις ελπίδες για μια ‘‘αριστερή κυβέρνηση’’ σε κάποιο ‘‘ξαφνικό ατύχημα’’ των κυρίαρχων κύκλων, που θα φέρει την εξουσία στο πιάτο μας σαν ώριμο φρούτο. Άλλη μια φορά, δεν υπάρχει αδιέξοδη κατάσταση για το σύστημα, αν ο λαός και οι πολιτικές δυνάμεις που επιδιώκουν να τον εκφράσουν δεν οδηγήσουν το σύστημα σε αδιέξοδο με τις μεγάλης κλίμακας αγωνιστικές και πολιτικές πρωτοβουλίες, που δυστυχώς δεν φαίνονται αυτή τη στιγμή στον ορίζοντα.


[***] ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΑ: Εδώ, ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου, προφανώς εκ παραδρομής, παραλείπει να αναφέρει ότι ένα μέρος από αυτά τα 10,6 δισ. προορίζονται για την εξόφληση μέρους τών χρεών τού ελληνικού δημοσίου προς ιδιωτικές επιχειρήσεις.


Η εικόνα είναι έργο τού Eddy Stevens. Από το xaxor.com.

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Λέφτηδες

επιτέλους ένα ποστ για συζήτηση ουσίας.

Δύο γρήγορες επισημάνσεις

Προφανώς το φόρτε του Π. Π. δεν είναι τα οικονομικά , αλλά να μου επιτρέψετε να έχω σοβαρές αμφιβολίες για το μέρος εκείνο του χρέους του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα που θα καλυφθεί ( υποτίθεται ) από το υπόλοιπο των 10,6 δις .

Ο προϋπολογισμός που ψηφίστηκε είναι απλά σχέδια επί χάρτου , οι δε υποθέσεις στις οποίες βασίστηκε είναι επιεικώς ευχολόγια νηπίων. με δεδομένο ότι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο αυξάνονται με ταχύτητες τυφώνα ( φρέσκα + 12 δις μέχρι το τέλος του έτους ) αμφιβάλλω αν το Φλεβάρη που θα κλείσει ταμειακά ο φετεινός προϋπολογισμός θα εξακολουθούν οι πανηγυρισμοί περί μικρής απόστασης από το πρωκτογενές πλεόνασμα που ακούγαμε πριν λίγες βδομάδες . Ο φετεινός λογαριασμός θα πέσει έξω πάνω από 3 δις στα έσοδα ακόμα και μετά από την αναθεώρηση που έγινε . Και ταμειακά άστα να πάνε.

για το νέον ελπιδοφόρον έτος τα πράγματα θα είναι ακόμα χειρότερα γιατί οι περισσότερες επιχειρήσεις θα έχουν πλέον πραγματικές και μη ανατρέψιμες από έλεγχο ζημιές , οπότε το βάρος της φορολογίας θα πέσει στο κοσμάκη , επί δικαίους δηλαδή και αδίκους. Σε συνδυασμό με τη τεράστια μείωση της κρατικής δαπάνης κατά 5 μονάδες του ΑΕΠ η ύφεση που θα δούμε θα ξεπερνά το 5,5% , ό,τι και να λένε οι εγχώριοι και αλλοδαποί μοντελίστ με τις γνωστές παραπέρα σπειροειδείς συνέπειες

Το μοντελάκι απλά ΔΕΝ βγαίνει.


Αλλά ( εδώ είναι η δεύτερη παρατήρηση ) το μοντελάκι δεν βγαίνει ούτε στην υπόλοιπη Ευρώπη και το γνωρίζουν καλά. Αγώνα οπισθοφυλακών έκανε και η φράου Αγγέλω πατιμέντο μέχρι τας επομένας εκλογάς γιατί υπολογίζει ότι η ύφεση δεν θα έχει ακόμα εγκατασταθεί στο τσαρδί της. Βέβαια το να στέλνεις το πρόβλημα ουσίας ( όχι τη Ψωροκώσταινα αλλά το συνολικό ) στις καλένδες δεν εξασφαλίζει τίποτε περισσότερο από λίγο πολιτικό χρόνο , ενώ παράλληλα διογκώνει τα προβλήματα στα μεγάλα κομμάτια του Νότου : Ισπανία , Ιταλία . Αναρωτιέμαι με τι όρους και με ποιές δυνατότητες θα βγούν να καλύψουν οι δύο λατινόφωνες κυρίες τις δανειακές τους ανάγκες για το 13 που ξεπερνούν κατά πολύ τα 500 δις .

Θα μου πείτε ποιό το πολιτικό ίζημα αυτών των φληναφημάτων μου.

Απλά να μη βιαστεί ο Π. Π. να νομίζει ότι το μόνο μέσο διεξόδου είναι η λαϊκή πάλη εδώ και βουρ για τα χειμερινά ανάκτορα ....

Γιάκοβ

Ανώνυμος είπε...

Συνέχεια Νέας Δίκης για τη ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ - 10η συνεδρίαση, Τετάρτη 28.11.12
ΚΟΝΤΡΑ
http://www.eksegersi.gr/article.php?article_id=18132&pos=4&cat_id=48

Μάρκομ Ξ είπε...

Χαίρετε φίλοι, σ/φοι και συνοδοιπόροι

Η σιγή ασυρμάτου οφειλόταν σε ευχάριστους και δυσάρεστους λόγους μαζί. Τελικά οι ευχάριστοι επικράτησαν και έτσι δίνω για μια φορά ακόμα το παρόν.

Πραγματικά εξαιρετικό το άρθρο του Π.Π. Το ζήτημα είναι πόσος χρόνος μας μένει ακόμα (στον λαό) πριν γίνουν τα πράγματα μη αναστρέψιμα. Οι γύπες και οι ύαινες θα φύγουν από μόνοι τους μόνο όταν δεν μείνει τίποτα άλλο παρά τα κόκκαλά μας...

Αλλά τι να περιμένει κανείς, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αντί να δέχεται γόνιμη κριτική από τα αριστερά, αντιμετωπίζει εκτός από τους γύπες και τους λαθρεπιβάτες του Περισσού; Τι να περιμένει κανείς όταν η "εξωκοινοβουλευτική" αριστερά προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατήσει τον τίτλο της και τίποτα περισσότερο;

Έρμε λαέ... πόσο ακόμα θα είσαι έρμαιο;

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

Υ.Γ. Ιδιαίτερους χαιρετισμούς στον σ/φο Γιάκοβ.

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович,


Νομίζω ότι τον αδικείς τον ΠΠ σε δύο σημεία. Για το πρώτο πρέπει να τα χώσεις σ’ εμάς! ;-)

Ο ΠΠ γράφει κάπως ασαφώς ότι τα 10,6 δισ. θα πάνε για αποπληρωμή δανείων. Η σημείωση που διευκρινίζει ότι ένα μέρος θα πάει στις οφειλές τού δημοσίου προς ιδιωτικές επιχειρήσεις είναι δική μας. Στηρίχτηκα σε ό,τι γράφεται. Το στηρίχτηκα όμως δεν σημαίνει ότι το έδεσα και κόμπο. Πάντως, ακόμα κι αν κόψουν τις ασπιρίνες από τα νοσοκομεία, κάτι θα δώσουν στην ‘‘αγορά’’, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Δεν τους παίρνει να μην.

Το δεύτερο σημείο που τον αδικείς είναι η πολιτική κατηγοριοποίηση που του κάνεις. Ο ΠΠ δεν είναι κουφιοκεφαλάκιας υπερεπαναστάτης. Κι αν λέει και καμιά κουβέντα παραπάνω, μη ξεχνάς ότι δεν μπορεί να αποκοπεί τελείως από τη ρητορική τού ΝΑΡ.

Επί τής οικονομικής πραγματικότητας ουδεμία αντίρρηση. Αυτή έχει καταγραφεί και την πιάνουμε και στην …τσέπη μας άλλωστε!

Το ζήτημα είναι πότε θα βάλουμε και κανένα γκολάκι εμείς. Γιατί προς το παρόν, έχουμε ρέψει να τρέχουμε να μαζέψουμε τη μπάλα από τα δίχτυα μας και μετά να πηγαίνουμε γραμμή στη σέντρα! Παραδόξως, αν και στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, στην Αριστερά έχουμε μουρλαθεί να κουτουλάμε σε τοίχους! ;-)


Увидимся


ΥΓ Μη μας κομπλιμεντάρεις τόσο! Θα μάς ‘‘χαλάσεις’’! ;-)

LeftG700 είπε...

Ok. Ευχαριστούμε για την ενημέρωση. Πάντως, δεν είναι αυτός ο δρόμος που διάλεξαν οι ΠΦ εκείνος που θα μας βγάλει στ' ανοιχτά

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Εύχομαι πάντα ευχάριστα και μόνο ευχάριστα! Α, και πού ’σαι! Εκείνα που μας έχεις μαζεμένα από την ανάρτηση περί απλής αναλογικής, μπορείς να τα ξεφορτώσεις με κάποιες μικρές προσαρμογές σ’ αυτήν που ανέβασα πριν από λίγο! ;-)


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Μάρκομ

χαιρετισμούς επιστρέφω θερμούς αγαπητέ

Γιάκοβ

Μάρκομ Ξ είπε...

Το μόνο που μου επιτρέπουν οι νοητικές μου δυνάμεις αυτόν τον καιρό να πω είναι ότι η απλή αναλογική είναι καταστατική αρχή για την αριστερά (κατά την γνώμη μου). Αν αρχίσουμε (συνεχίσουμε;) να παραβιάζουμε καταστατικές αρχές κλάφτα Χαράλαμπε! Δημοκρατία, δημοκρατία, πλέρια δημοκρατία. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος!

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ