Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Αχ σύντροφε, σύντροφε Κοροβέση… Σαν λείπει ο νους, δεν φτάνει της ψυχής η ζέση…



ΤΟΝ ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ δεν τον έχουμε γνωρίσει προσωπικά. Μπορεί να έχουμε διαβάσει άρθρα του, να τον έχουμε ακούσει (εγώ με έναν άλλο από την παρέα) να μιλάει σε μια συμμάζωξη της ΑΚΟΑ πριν λίγα χρόνια, να τον έχουμε τρακάρει εγώ σε μία γιορτή τής Εποχής και κάποιος άλλος σε ένα μπαράκι, αλλά κανείς μας δεν έχει ανταλλάξει μαζί του ούτε κουβέντα. Ξέρουμε όμως την ιστορία του και τη διαδρομή του. Αντιστασιακός και χιλιοβασανισμένος τον καιρό τής χούντας, ‘‘ακροαριστερός’’ τής εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς για κάμποσα χρόνια ύστερα από την μεταπολίτευση και, μετά το 2000 περίπου, συνεργαζόμενος με τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ (κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ), από αντιεξουσιαστικές και νεοαναρχικές θέσεις. Ως φαίνεται, μετά τις ‘‘ομορφιές’’ τού καλοκαιριού τού 2009, έχει ‘‘κόψει’’ κι από ’κει. Ίσως αυτό να είναι το πιο ταιριαστό για έναν αντιεξουσιαστή, να είναι ανένταχτος…


ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ αυτό το blog δεν έχει την παραμικρή συγγένεια με τις αντιεξουσιαστικές ιδέες (ή μήπως έχει;), προς αποφυγή παρεξηγήσεων, είναι απαραίτητο να δηλώσουμε με κάθε ‘‘επισημότητα’’ πως τρέφουμε πολύ μεγάλο σεβασμό για το πρόσωπό του. Όχι μόνο για την παλικαρίσια στάση του εναντίον τής χούντας —και πριν πέσει στα νύχια της, και, κυρίως, μετά—, αλλά και γιατί, ανεξάρτητα από διαφωνίες για ορισμένες ‘‘απρόσεκτες’’ δηλώσεις του, τού αναγνωρίζουμε τη γενναιότητα να λέει την άποψή του, ακόμα κι όταν ξέρει ότι αυτή θα αποτελέσει κατά πάσα πιθανότητα αιτία ‘‘λιθοβολισμού’’. Όπως του αναγνωρίζουμε και την ανιδιοτέλεια (ιδιότητα που πρέπει να χαρακτηρίζει κάθε αριστερό).


ΜΕΤΑ ΑΠΟ αυτά τα εισαγωγικά, ερχόμαστε σε ό,τι αποτέλεσε την αφορμή για το σημερινό σημείωμα. Ήταν τα παρακάτω λόγια που ο Περικλής Κοροβέσης είπε, μεταξύ άλλων, σε μία συνέντευξή του στο tvxs (τα bold είναι δικά μας):

Σε ό,τι αφορά στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, το Πολυτεχνείο ήταν μία καθαρή λαϊκή εξέγερση, ένα αυθόρμητο λαϊκό κίνημα, όπου δεν είχαν καμία σχέση τα κόμματα, οι οργανώσεις και οτιδήποτε άλλο.

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, είχαμε μια εξέγερση με στοιχεία άμεσης δημοκρατίας. Αυτό το κεφάλαιο έχει ελάχιστα προσεχθεί, διότι η άμεση δημοκρατία είχε μέσα της την απόρριψη και του καινούργιου συστήματος που θα ερχόταν μετά… Δεν υπήρχαν παρατάξεις, δεν υπήρχανε σημαίες. Όλοι ήταν υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν τη γενική συνέλευση. Το Πολυτεχνείο, γι’ αυτούς τους λόγους, είναι ένα ιστορικό γεγονός μεγάλης σημασίας, το οποίο στην πορεία του αφομοιώθηκε από το κράτος και έγινε μία σχολική εορτή, ένας σχολικός θεσμός, όπως π.χ. οι εξετάσεις του Ιουνίου. Κανονικά, όμως, θα έπρεπε να κρατηθεί η επέτειος του Πολυτεχνείου, εκτός κράτους και εκτός πολιτικών κομμάτων.

Αλλά τα κινήματα της άμεσης δημοκρατίας, όπως είναι αυθόρμητα, έτσι δεν έχουν και διάρκεια στο χρόνο, δεν έχουν στο… μυαλό τους την προοπτική να κρατηθούν ως θεσμός. Γι' αυτό όλη η προσπάθεια εξατμίζεται, όπως εξατμίστηκαν πρόσφατα και τα κινήματα της πλατείας Συντάγματος, που κι αυτά, επίσης, ήταν αμεσοδημοκρατικά.

Επιπλέον, είχαν γίνει και κάποιες άλλες προσπάθειες νωρίτερα, όπως για τον Οτσαλάν, ή για την Γιουγκοσλαβία, αλλά ούτε και αυτές είχαν συνέχεια.

Άρα λοιπόν, έχουμε ένα πρόβλημα, ότι είναι μεν δημοκρατικά, μαζικά κινήματα, αλλά έχουν το μειονέκτημα να μην έχουν διάρκεια στο χρόνο, όπως και αποτελεσματικότητα. Φουσκώνουν και ξεφουσκώνουν χωρίς να δημιουργούν έναν θεσμό.


ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ μας εντυπωσιάζει στα παραπάνω λόγια δεν είναι τόσο οι πραγματολογικές ανακρίβειες (σύμφωνα με αναρίθμητες μαρτυρίες οι αντιδικτατορικές νεολαιίστικες παράνομες οργανώσεις τών κομμάτων τής Αριστεράς, μικρών ή μεγάλων, ήταν παρούσες από την πρώτη στιγμή και είχαν κυρίαρχη συμμετοχή στη Συντονιστική Επιτροπή). Επιπλέον, όπως είμαστε σε θέση να ξέρουμε από πρώτο χέρι, οι μαοϊκές οργανώσεις τής εποχής, έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στο να μεταβληθεί η συγκέντρωση της πρώτης ημέρας σε κατάληψη.

Εκείνο που μας εντυπωσιάζει είναι πώς ο σύντροφος Περικλής Κοροβέσης, αν και έχει μετρήσει με πολύ μεγάλη ακρίβεια τα κοντά πόδια τού αυθόρμητου, δεν προχωράει ένα βήμα παραπέρα (που στην περίπτωσή του σημαίνει να κάνει μερικά βήματα προς τα πίσω), για να τους δώσει φτερά, ‘‘παντρεύοντας’’ τη διάθεση των ανθρώπων να εξεγείρονται με την αναγκαιότητα να οργανώνουν την εξέγερσή τους.


ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ κάτι άλλο να πούμε στον σύντροφο. Δεν διαθέτουμε ούτε την πείρα του, ούτε τις δάφνες του, ούτε τη διαδρομή του. Και είναι πολύ πιθανόν, το πιθανότερο, για να τα λέμε όλα, να μη φτάσουμε ούτε τη σκιά του. Ωστόσο, θέλουμε να του αφιερώσουμε από καρδιάς το τραγούδι που ακολουθεί. Χωρίς την παραμικρή έπαρση από αυτή που συχνά έχουν τα αλεπόπουλα όταν, πιστεύοντας ότι έχουν δίκιο σε κάτι, νομίζουν κιόλας πως ξέρουν περισσότερα από την αλεπού, αλλά με όλη μας την αγάπη και τον σεβασμό.


ΥΓ Όσοι θέλουν να μάθουν τι έκανε ο товарищ μας τέτοιες μέρες πριν από 39 χρόνια και δεν φοβούνται να συγκινηθούν, ας μπουν στη μηχανή τού χρόνου.


ΥΓ2 Και ναι. Το τραγούδι το αφιερώνουμε, επίσης από καρδιάς, και στο φίλο και συνομιλητή μας εδώ Μ. Κ.




Η εικόνα, από το tvxs.gr

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Λέφτηδες

κατηφορίζωντας τη Σόλωνος Τετάρτη απόγευμα μαζί με τους υπόλοιπους πράκτορες του Ρουφογάλη , ομολογώ ότι κανείς μας δεν είχε any fucking idea για το τι μέλλει γενέσθαι

Γιάκοβ

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович,


Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία. Όμως από την άλλη, είναι ιστορικό γεγονός ότι οργανωμένοι φοιτητές, κυρίως των μαοϊκών (ΕΚΚΕ, ΠΠΣΠ και δεν συμμαζεύεται) συναντήθηκαν με όλους τους αυθόρμητα ξεσηκωμένους από την πρώτη μέρα. Όπως γράφω και στην ανάρτηση, τα ξέρουμε από πρώτο χέρι. Μεταξύ τών οποίων και ένας επίτιμος που πέρασε, μαζί με τον γνωστό σου Δημήτρη Κ., κάτι αξέχαστα μηνάκια στην ασφάλεια χωροφυλακής, στον Περισσό…

Το λέει κι ο μακαρίτης ο Ρασούλης, ορέ товариш. Δεν γίνεται γάμος μόνο με τη νύφη ή, εννοείται, μόνο με γαμπρό! Αφού τα ξέρεις, ρε γμτ! :-)


Увидимся


ΥΓ Για να μη μας παρεξηγήσεις: Δεν νομίζω ότι και οι οργανωμένοι είχαν any fucking idea για το τι μέλλει γενέσθαι, ούτε και έχω ακούσει κανέναν από τους τότε συμμετέχοντες οργανωμένους να το ισχυρίζονται.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση.
Και όχι μόνο....

Μ.Κ.

LeftG700 είπε...

Άντε πάλι με τις ευχαριστίες! Μα δεν τα 'παμε αυτά;

Εν πάση περιπτώσει, δεν κάνει τίποτε! Να είσαι καλά!


Τα λέμε (ξεικινάω γράφω τώρα την απάντηση που σου οφείλω)

Ανώνυμος είπε...

Προφανώς λέφτηδες ( ισχύει και για το ρητό του Ρασούλη και για το δικό σας ΥΓ )

Γιάκοβ

karavaki είπε...

Τα λεγόμενα Κοροβέση απηχούν την αίσθηση και την επιδίωξη του, για τους μαοϊστές δεν έχω άποψη, πιθανότατα όμως σε κεντρικό σχεδιασμό το Πολυτεχνείο δεν προήλθε από την τάση που περιγράφει ο Περικλής.

Αν και ανήκων στα €600 plus, παραθέτω ένα κείμενο κριτικό για την προεκλογική εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ (Ιούνιος 2012), ουσιαστικά για προβληματισμό πάνω στο διχασμό της "αντιμνημονιακής" πολιτικής (του αυτνονόητου) και στο πολιτικό μας αύριο.

“Stepping out of this stupid role of just wise comment”

spiral architect είπε...

Πράσινες (μπλιαχ!) αριστερές (τρεις φορές μπλιαχ!) αλλαξοκωλιές στρουθοκαμήλων με εντεταλμένες πρώην χοντρών υπουργών
Και ερωτώ: Κύριοι, που βαδίζομεν;

Ενη είπε...


Αριστερά Φιλαράκια, γεια σας,
Χαθήκαμε λίγο, αλλά πάντα σας παρακολουθώ με ενδιαφέρον,ακόμα και οταν τα κυρια θέματα ειναι, τροπος του λέγειν, "εσω-αριστερός διάλογος".

Μιας και αναφερθήκατε στο αν η εξέγερση στο πολυτεχνειο ηταν η δεν ηταν αυθόρμητη, κάτι που μονο οι συντελεστες της μπορουν να το βεβαιώσουν, δηλαδή ολοι αυτοι οι φοιτητές και φοιτήτριες που συμμετειχαν στις συνελευσεις τους και μετέπειτα σε ολες τις ενεργειες τους μέσα στο πολυτεχνειο τις ημέρες της εξεγερσης τους. Αλλά και που κυνηγήθηκαν, φυλακίσθηκαν, βασανίσθηκαν στα ΕΑΤ-ΕΣΑ και αλλού, στην μετα το πολυτεχνειο περίοδο μέχρι την κατάρρευση της χουντας το 1974.................

Υπηρχε ομως και μια μεγάλη ανταπόκριση, πάλι σε νεα παιδιά που δεν ηταν ανάμεσα στους εξεγερθέντες φοιτητές,( μαθητές και μαθητριες τοτε) και που τις μέρες που οι εγκλειστοι φοιτητές ζητουσαν συμπαράσταση, ηταν απο τους πρώτους που βρίσκονταν εκει στους δρομους δειχνοντας οτι τα αιτήματα "ψωμι-παιδεια-ελευθερία" ηταν και δικάτους αιτήματα.

Ετσι, θα ελεγε κανεις οτι τα γεγονότα του πολυτεχνειου δεν θεωρουνται απο αυτή τη γενια των εφήβων, που δεν ηταν ακομα φοιτητές αλλά συμπαραστέκονταν με οποιο τροπο στους εγκλειστους φοιτητές, οτι αυτή η εξεγερση θα πρέπει να μεινει απλως ως μια "σχολικη εορτή", για τις μετέπειτα γενιές
αλλά ενα συνταρακτικο γεγονός που ηταν ο καταλύτης της κατάρρευσης μιας επταχρονης χουντας.
υγ.
Τα λέω αυτά επειδή μιλώντας προχθές με μια τοτε εφηβη, μου ειπε οτι το πολυτεχνειο( για τα παιδιά που τοτε ηταν μαθητές) , θεωρειται μια καμπή στην ιστορία της Ελλαδας.

LeftG700 είπε...

Φίλε Σπειροειδή,


Πρόκειται για μία πραγματικά θλιβερή περίπτωση (θλιβερή, μόνο αν υπήρξε κάποτε αριστερός). Δεν αποκλείεται, αν κάποια στιγμή ο Τρεμόπουλος πετάξει καμία αριστερή κορόνα, να την κάνει κι από εκεί. Είναι το γνωστό βαρέλι δίχωςς πάτο...


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Βρε, βρε, βρε!!! Σαν τα χιόνια! ;-)


Κοίτα, εμείς απ' όσο έχουμε ακούσει (κι έχουμε ακούσει πολλά κι από διαφόρους) έχουμε καταλήξει ότι ο μεγάλος όγκος, κι εδώ συμπεριλαμβάνω και τη μαθητική πιτσιρικαρία τής εποχής, ήταν παιδιά που αντέδρασαν από αυθόρμητη και αντιχουντική διάθεση. Υπήρχε όμως και μία μειοψηφία φοιτητών που ανήκαν σε οργανώσεις τής Αριστεράς (έτσι γίνεται πάντα με τους οργανωμένους, μειοψηφία είναι). Αυτά τα δύο κομμάτια συναντήθηκαν τότε. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο.


Τα λέμε

Ενη είπε...


Αριστερά Φιλαράκια,

Αχ και πάλι αχ, μα δεν ειναι τίποτα το αγνωστο οτι οι οργανωμένοι φοιτητές του πολυτεχνειου ηταν (οπως τουλάχιστον εχουμε ολοι ακουσει και διαβάσει),
μέλη ολων των σχημάτων της Αριστεράς.
Ομως,
οι μαθητές, οι συνειδητοποιημένοι πολιτικά και με αριστερές πεποιθήσεις, οπως και να το κάνουμε, δεν ηταν τα ενεργα στοιχεια του πολυτεχνειου, αλλά συμπαρατασσομενοι και δεν υπάρχουν περιστατικά διώξεων και φυλακίσεων, αυτης της μαθητιώσας νεολαιας, οπως οι συλληφθέντες φοιτητές και πρωταγωνιστες της εξέγερσης.
Απλά συναντηθηκαν τις μέρες αυτες του αγώνα των φοιτητων οι οποιοι οργάνωσαν και πραγματοποίησαν την εξέγερση του πολυτεχνειου.
Και δεν θα την ονόμαζε κανεις "μαθητικη πιτσιρικαρία" ηταν μαθητές.τριες πολιτικά συνειδητοποιημένοι, απο 14 -18 χρονων, και ολα αυτα τα παιδιά ρίσκαραν με την παρουσία τους συνεχως γυρω απο το πολυτεχνειο.

υγ, Υπήρξαν θυματα μαθητές, οταν η χουντα εριχνε στο ψαχνό οπως ο Διομήδης που σκοτώθηκε μπροστα στην ΑΣΟΕΕ το Σαββατο το πρωι, οπως και αλλα παιδιά μαθητές συμφωνα και με την επίσημη λιστα των νεκρων του πολυτεχνειου.






Ενη είπε...


Ενα σχολιο μου...χάθηκε

LeftG700 είπε...

Φίλη ένη, εγώ στο "καντράν" τού μέιλ δεν βλέπω κανένα σχόλιο πάντως. Μάλλον θα έκανες κάτι "στραβά".

LeftG700 είπε...

14!

Ενη είπε...

Συγγνώμη, λάθος δεν χάθηκε τίποτα μετά ειδα οτι δημοσιευτηκε (σχολιο 6,31 μμ)