Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Αριστερή στροφή ή αριστερό φλας; (για την υπερψήφιση από τον ΣΥΡΙΖΑ της πρότασης του αντιμνημονιακού νόμου τού ΚΚΕ)



Πανηγυρίζει η αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ για την απόφαση της ηγεσίας του να υποστηρίξει την πρόταση νόμου τού ΚΚΕ σχετικά με την κατάργηση μνημονίων, εφαρμοστικών νόμων και δανειακών συμβάσεων. Δεν θα ’πρεπε. Και να γιατί:

1. Η πρόταση νόμου, επί τής ουσίας, είναι με δυο λόγια μια ντουφεκιά στον αέρα (το έχουμε εξηγήσει αναλυτικότερα σε παλαιότερη ανάρτησή μας, πριν λίγο καιρό).

2. Αν για το ΚΚΕ υπάρχουν κάποια σοβαρά ελαφρυντικά, αφού ο σημαντικότερος σκοπός μιας τέτοιας κίνησης είναι να εκθέσει τον ΣΥΡΙΖΑ στην περίπτωση που δεν υπερψηφίσει την πρόταση —ή να αποδείξει την ανικανότητά του να ηγείται σε περίπτωση που την υπερψηφίσει—, κίνητρο απολύτως κατανοητό έστω κι αν η προσπάθειά του να ανακτήσει έτσι τη χαμένη του ηγεμονία εντός τής Αριστεράς είναι ατελέσφορη (βλέπε πάλι εδώ), για τον ΣΥΡΙΖΑ, τα ελαφρυντικά που θα μπορούσε να επικαλεστεί κάποιος ‘‘συνήγορός’’ του είναι μάλλον πιο αδύναμα. Διότι:

2.α. Ενισχύει μεν το αντιμνημονιακό του προφίλ, αλλά πόσο το έχει ανάγκη αυτό; Δεν αμφισβητείται η αντιμνημονιακή διάθεση του ΣΥΡΙΖΑ. Εκείνο που αμφισβητείται είναι το ως πού μπορεί να φτάσει όταν επέλθει η σύγκρουση. Τι προσφέρει επ’ αυτού τού πραγματικού επίδικου ζητήματος η προσυπογραφή τής πρότασης του ΚΚΕ; Τίποτε. Ο καθένας μπορεί να ρίχνει ντουφεκιές στον αέρα!

2.β. Ακόμα και κατά την προεκλογική περίοδο ο ΣΥΡΙΖΑ τασσόταν κατά τών μονομερών ενεργειών, «εκτός και αν υποχρεωνόταν», όπως χαρακτηριστικά είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο Βήμα ο Γιάννης Δραγασάκης. Αυτό μας φάνηκε και εξακολουθεί να μας φαίνεται μία ‘‘σοφή’’ γραμμή. Η υπερψήφιση του αντιμνημονιακού νόμου —με όλα τα συμπαρομαρτούντα— κινείται σε άλλη κατεύθυνση. Τι έχει υπαγορεύσει αυτή την αλλαγή;

2.γ. Πόσο πειστική μπορεί να είναι αυτή η αλλαγή από τη στιγμή που έχει γίνει ολοφάνερο ότι μετεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ έχει λειάνει τον συγκρουσιακό του λόγο απέναντι στις κυρίαρχες δυνάμεις τής Ευρωπαϊκής Ένωσης; Δεν αδειάζει ολοκληρωτικά το σημαίνον «ψηφίζω υπέρ τής μονομερούς κατάργησης μνημονίων και δανειακών συμβάσεων» από κάθε ουσιαστικό σημαινόμενο αυτή η λείανση;

3. Αν πίσω από την απόφαση της στοίχισης με το ΚΚΕ υποκρύπτεται η σκέψη «να μην υστερήσουμε σε ‘‘αριστεροσύνη’’ από το ΚΚΕ», αυτό είναι σαν να κυνηγάει κανείς τη σκιά του όταν έχει τον ήλιο πίσω του! Στη συνείδηση της κοινής γνώμης, συμπεριλαμβανομένης της αριστερής κοινής γνώμης, το ΚΚΕ θα βρίσκεται πάντα πιο αριστερά από τον ΣΥΡΙΖΑ (οι προσεκτικοί παρατηρητές από τους οποίους δεν διαφεύγει ότι το αριστερά από το αριστερίστικα το χωρίζουν μόνο δύο συλλαβές είναι, δυστυχώς, πάντα λίγοι…). Η εντύπωση αυτή υπάρχει και θα υπάρχει για χίλιους δυο λόγους. Ένας εκ των οποίων είναι και η συνεχής μετατόπιση του ΚΚΕ προς τα αριστερά, προκειμένου να διατηρεί αμείωτη τη διαφορά του από την υπόλοιπη αριστερά (πώς αλλιώς θα επιβεβαιώνεται η Παπαρήγειος ρήση «εμείς είμαστε κομμουνιστές, όχι αριστεροί»;).

4. Αν πάλι υπολογίζουν ότι η συμπόρευση με το ΚΚΕ σε μία σημαντική γι’ αυτό κίνηση, θα είναι ένα σημαντικό βήμα για την προσέγγιση των δύο χώρων, πιστεύουμε ότι μάλλον γελιούνται. Αναμφίβολα, η κίνηση αυτή είναι μία ακόμα ενθάρρυνση για την εσωκομματική αντιπολίτευση. Όμως, από την άλλη, είναι και μία επιβεβαίωση, κατά κάποιο τρόπο, της ηγετικής ομάδας τού ΚΚΕ. Δεδομένου ότι η ηγεσία είναι αποφασισμένη να πουλήσει ακριβά το τομάρι της, μήπως ο καλύτερος τρόπος για να ενδυναμωθούν όσοι στο ΚΚΕ δεν έχουν χάσει τελείως τα μυαλά τους είναι να αφεθεί (ή και να σπρωχτεί) το Κομμουνιστικό Κόμμα στην περαιτέρω περιθωριοποίησή του;

5. Σε μία επτακομματική Βουλή η συμβολική δύναμη τέτοιου τύπου κινήσεων περιορίζεται θεαματικά, αν όχι δραστικά. Λόγου χάρη: Εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ, την πρόταση νόμου τού ΚΚΕ υπερψήφισαν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η …Χρυσή Αυγή! Καλώς ή κακώς, το ειδικό βάρος κάθε μεμονωμένου χορευτή στους ομαδικούς χορούς μειώνεται...

6. Να μην υπερψηφίσει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ; Ας το κάνει. Πέρα από τα όσα είπαμε παραπάνω, αναγνωρίζουμε ότι οι συμβολισμοί έχουν μια δική τους δυναμική, που υπερβαίνει τις μεμονωμένες φωνές και δεν είναι εύκολο να τους πας κόντρα. Όμως, ας μη κρατήσουν πολύ οι χοροί. Οι εκκρεμότητες εντός τού ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το «τι θα κάνουμε αν τα πράγματα δεν εξελιχθούν σύμφωνα με το ‘‘καλό’’ σενάριο», εκκρεμότητα ανύπαρκτη για την πλειοψηφία τής ηγετικής του ομάδας, παραμένουν.

Να κόψουν λοιπόν κάτι οι σύντροφοι της αριστερής πτέρυγας. Για την ώρα δεν έχουμε να κάνουμε παρά με ένα αριστερό φλας. Και στην πολιτική αυτό είναι συχνά ένας πολύ καλός τρόπος για να στρίβει κανείς δεξιά…


Η εικόνα είναι από το zoni.gr

14 σχόλια:

Eriugena είπε...

Έχω αποφύγει τα σχόλιά μου εδώ, λόγω και της ανοιχτής αντιπάθειάς μου στον χώρο/συριζα, χωρίς διόλου να είμαι κκε, για όσους γνωρίζουν(μικρή η σημασία βέβαια αυτής της πληροφόρησης) αλλά δεν μπορώ να το αποφύγω άλλο, ειδικά με τέτοιο πολιτικό "διαμάντι" που προσφέρουν τα κόμματα της αριστεράς.
Είναι προφανές πως ο συριζα δεν κάνει αριστερή στροφή, αλλά ένα ακόμα ζιγκ-ζαγκ, αξιοποιώντας την πανικόβλητη προεκλογική κίνηση της ηγεσίας του κκε να κρατήσει τον κόσμο της. Οπότε η πράξη είναι απόδειξη αυτού που λένε οι κκε-δες ότι αυτό το κόμμα είναι οπορτουνιστικό, όχι όμως θα έλεγα με την μ-λ σημασία που συνήθως δίνεται στην κομμουνιστική αργκό, αλλά με την απλή πολιτικάντικη έννοια. Ο συριζα είναι τα πάντα, και ανοίγεται παντού. Δεν διαφωνώ με ένα μέτωπο ενάντια στο μνημόνιο σε αριστερίζουσα κατεύθυνση, αλλά εδώ φαίνεται η γραφειοκρατική/κοινοβουλευτική ιδεολογία και του συριζα αλλά και του κκε. Το κκε τόσα χρόνια τη μάζεψε για να μην πάθει αυτό που έπαθε τώρα, που ο συριζα ψήφισε τον νόμο. Τη πάτησε, αν και το ψιλοήξερε, και απλά μιλάει στον ενδιάμεσο κόσμο μεταξύ συριζα-κκε με τη λογική: "εμείς δεν ήμαστε κολλημένοι, όπως λένε οι οπορτουνιστές" κ.α βαρετά και θλιβερά (βαριεμαι..) Αλλά και ο σύριζα έριξε άγκυρα στο βάλτο μεταξύ κκε σύριζα. Απλά και μικροψυχα και μίζερα ψαρέματα για μάς τους ξέμπαρκους ψηφοφόρους και μεσήλικες. Αλλά αυτά δε πιάνουν και σε αυτούς που θα ψηφίσουν τον έναν ή τον άλλον. Το μόνο που προκαλούν σε μια μικρή και διεατραμμένη μειοψηφία στην οποία ανήκω είναι μια ακόμα αναγούλα, και μνήμες ελιγμών αμφιθεάτρου δεκαετίας του '90, και φυσικά τεράστια πολιτική προχειρότητα και αντιμετώπιση σαν να είμαστε (οι ξέμπαρκοι) τίποτις ηλίθιοι...Η πρωτη απογοήτευσή μου ήλθε όταν, αν και αποφασισμένος να ψηφίσω ανταρσυα, δέχτηκα μια μέρα πριν τηλέφωνο απο παλιό σύντροφο να την ψηφίσω γιατί παίζεται η "έδρα"...τη ψήφισα, αλλα ακόμα μια αηδία πρόστέθηκε...και αυτοί οι σύντροφοι ΄φέρονται σαν πολιτικάντζες της Ε.Φ.Ε.(Ε). Τώρα ολοκληρώθηκε το πράμα. Γενικό συμπερασμα: η έννοια πολιτική θέση είναι εδώ και χρόνια μια υπόθεση που απασχολεί λίγους και συνεχώς λιγότερους, ότι και να λέτε παίδες...και όλος αυτός ο αριστερο-γραφειοκρατικός θίασος θα αντιμετωπίσει τους ναζί; χλωμό το βλέπω..
Τα λέμε (;)

Ανώνυμος είπε...

εδω και το τωρα αντιφασιστικο μετωπο ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΣΥΡΙΖΑ ΦΥΣΙΚΑ

Ανώνυμος είπε...

Δυό-τρείς παρατηρήσεις που σημειώνει αυτός ο τύπος (που ξέρει πολύ καλά τι λέει) να επισημαίνανε αυτά τα περί ου ο λόγος γαμωκόμματα και θάχαμε λύσει ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος.
Με βρίσκει γενικώς σύμφωνο, αν και όχι ευχάριστα στον επίλογο ("...και όλος αυτός ο αριστερο-γραφειοκρατικός θίασος θα αντιμετωπίσει τους ναζί; χλωμό το βλέπω..."), διότι νόμιζα πως αυτή η διαπίστωση είναι μόνο δική μου απαισιόδοξη :-) απαισιοδοξία.

mbiker

Ανώνυμος είπε...

1. οι τουφεκιές στον αέρα μπορεί να είναι προειδοποίηση για αυτές στον στόχο .

2.α) Καταγράφει επίσημα ότι υπάρχει η επιλογή του " πολύ μακριά " . Έτσι που το πας , να μην λέει τίποτε ο ΣΥΡΙΖΑ όσο είναι αντιπολίτευση , που ξέρουμε αν θα το κάνει.

β) δεν είναι μακριά από το προηγούμενο , ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποκλείει μονομερείς ενέργειες ( ή έστω λέει ότι δεν τις αποκλείει ) , που η αριστερά για να νικήσει πραγματικά πρέπει όλο και περισσότερο να αποκλείει την διαπραγμάτευση με το λόμπι του ευρώ , και όχι να ακολουθεί την γραμμή Δραγασάκη που την είχε βάλει και στο πολύ πιο υπεύθυνο από αυτό που λες .

γ) σωστό , αλλά ας υπάρχουν και προς τα αριστερά αντιφάσεις . Είδα προχτές τον Μητρόπουλο να λέει ότι " θέλουμε την δόση " , ντροπή , μαζέψτε τον ( όχι εσύ προσωπικά )

3. Η διαμάχη αριστεροσύνης πάνω σε κορυφαία επίδικα της ταξικής πάλης είναι καλό πράγμα.

4. Μια θέση στον αντίποδα της γραμμής της ηγετικής ομάδας του ΚΚΕ δεν μπορεί να την επιβεβαιώνει .

5. Άσχετο.

6. Σωστό , αλλά σε αντίφαση με το 2β.

LeftG700 είπε...

Φίλε Eriugena,


Κατ’ αρχήν (πιάνομαι από την αρχή τού σχολίου σου αλλά και το τελευταίο-τελευταίο χτύπημα του πληκτρολογίου σου): Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η ανοιχτή αντιπάθειά σου στον ΣΥΡΙΖΑ σε έκανε να αποφεύγεις να σχολιάζεις εδώ. Είναι λάθος ‘‘ανάγνωση’’ εκ μέρους σου ότι αυτό το μπλογκ είναι Συριζικό. Ούτε Συριζικό είναι, ούτε Κουκουέδικο, ούτε Αντάρσυο, ούτε αναρχοαυτόνομο (αυτό κι αν δεν είναι! ;-) ) Και δεν καταλαβαίνω γιατί παρουσιάζει δυσκολίες η συνομιλία εδώ και μου κοτσάρισες στο τέλος το ερωτηματικό. Γιατί να μη τα λέμε; Επειδή διαφωνούμε (όπου διαφωνούμε); Για όνομα!

Επί τής ουσίας τώρα. Κοίτα, δεν είχαμε ποτέ την αντίληψη τών σκέτων(;) G700, που έκλεισαν το καλοκαίρι το τσαρδί τους και πολύ το φχαριστηθήκαμε, περί διαγενεακής αδικίας. Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση θα ‘‘τ’ ακούσεις’’ λίγο!

Έτσι όπως μιλάς, είσαι ένας από τους πολλούς μεσήλικες που κάποτε ήσαν ενταγμένοι στην Αριστερά (ενταγμένοι, όχι υποχρεωτικά οργανωμένοι), κι αφού είδαν και αποείδαν «γύρισαν σπίτι». Δεν έχω καμιά δυσκολία να δεχτώ ότι πολλοί από εσάς ήσαστε πράγματι «τα καλύτερα παιδιά» που κάποια στιγμή κουραστήκατε. Και ίσως κάποτε να κουραστούμε κι εμείς. Όμως, για να τα λέμε όλα, η σημερινή κατάσταση στα κομματικά σχήματα της Αριστεράς είναι και δικό σας έργο. Χωρίς τη θέλησή σας, αλλά με το δαχτυλάκι σας αφού κάπου το βάλατε κι εσείς για να φτάσουμε εδώ. Δηλαδή σε μία κατάσταση που αντικειμενικά είναι πραγματικά η ώρα τής Αριστεράς, αλλά δυστυχώς η Αριστερά παραδέρνει σαν καράβι ακυβέρνητο σε τρικυμία.

Όπως καταλαβαίνεις, συμμεριζόμαστε σε πολλά σημεία την κριτική σου η οποία, εξ άλλου, είναι σε μεγάλο ποσοστό μία ακριβής καταγραφή τής πραγματικότητας.

Και όπως πάλι καταλαβαίνεις, διαφωνούμε στο δια ταύτα. Η δική μας θέση είναι ότι σε μία φάση σαν τη σημερινή, όπου η Αριστερά (αυτή η κουτσή, στραβή κι ανάποδη Αριστερά και επιπλέον διαιρεμένη) για πρώτη φορά μετά τον Β´ΠΠ βρίσκεται κοντά στο να αναλάβει τη διακυβέρνηση (τη διακυβέρνηση, όχι την εξουσία, αλλά ούτε και κάτι εντελώς άσχετο με την εξουσία) δεν μπορεί κανείς από όσους συμμερίζονται τις βασικές ιδέες και αξίες της να ‘‘την κάνει’’. Βεβαίως, γίνεται καβγάς για το τι πρέπει να κάνουμε και πώς να προχωρήσουμε. Εντάξει, πρώτη φορά είναι; Υπάρχει καμιά καλύτερη ιδέα (πιο χρήσιμη δηλαδή) από το να πάρουμε μέρος σ’ αυτόν τον καβγά;


Τα λέμε (χωρίς ερωτηματικό! ;-) )

LeftG700 είπε...

Δεν το κατάλαβα αυτό. Γιατί, ο ΣΥΡΙΖΑ ...ψιλοφασίζει; Ή θα κάνουμε αντιφασιστικό μέτωπο εσύ, εμείς κι ο Χατζηπετρής;;;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε mbiker,


Ο Eriugena τα λέει καλά, εντάξει. Εγώ πώς τα λέω στην απάντηση που του δίνω; ;-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Βαγγέλη ζ,


Πριν απαντήσω στα σχόλιο, για να κατανοήσεις καλύτερα ορισμένα σημεία τής ανάρτησης, είναι χρήσιμο, μάλλον απαραίτητο, να σου πω επιγραμματικά πού έχουμε καταλήξει σχετικά με το ευρωπαϊκό (ευρωενωσιακό) ζήτημα. Είναι πράγματα που τα έχουμε πει στο πρόσφατο παρελθόν με αυτόν ή τον άλλο τρόπο, αλλά εσύ είσαι πιο …πρόσφατος κι απ’ το πρόσφατο παρελθόν. ;-) Λοιπόν:

Συμμεριζόμενοι την εκτίμηση της σύμπασας Αριστεράς ότι τα πράγματα σε ευρωενωσιακό πλαίσιο θα πηγαίνουν όλο και στο χειρότερο και ιδίως στην Ελλάδα, για τους γνωστούς λόγους, και εκτιμώντας πάλι, όπως περίπου όλοι οι υλιστές, ότι τίποτε δεν είναι πειστικότερο από την πραγματικότητα, λέμε το εξής απλό: Γιατί δεν σουτάρουμε τη διαπάλη σχετικά με την ΕΕ, αφήνοντάς τη λίγο κατά μέρος και ταυτόχρονα γιατί δεν αφήνουμε την πικρή εμπειρία να κάνει τη δουλειά της (δηλαδή να ανοίξει τα μάτια τού κόσμου), πράγμα που μπορεί να κάνει καλύτερα ακόμα κι από τον καλύτερο ινστρούχτορα; Δεν εννοώ να σπρώξουμε κάτω από το χαλί αυτό που κάνει τζιζ ή να σταματήσει ο καθένας να προβάλει τις θέσεις του γι’ αυτό. Εννοώ να μην το έχουμε ως ακρογωνιαίο λίθο, ως Νο 1 κριτήριο τακτικής ή συμμαχιών. Κοντολογίς, λέμε, όπως λένε οι παλιοί: «η ζωή θα δείξει».

Αυτό το σκεπτικό εξηγεί πολύ καλά γιατί θυμίσαμε την κουβέντα τού Δραγασάκη στο Βήμα ή γιατί πιστεύουμε (να σου το πω με την ευκαιρία) ότι το σύνθημα/κατεύθυνση «το ευρώ δεν είναι φετίχ» είναι τρεις κλάσεις καλύτερο υπό τις παρούσες συνθήκες από το «καμιά θυσία για το ευρώ». Γιατί, αφήνει όλες τις οψιόν ανοιχτές. Οπορτουνισμός; Ακόμα κι αν είναι έτσι (που δεν το πιστεύω), δεν έχουμε πρόβλημα. Είμαστε πιστοί του δόγματος ποτέ μη λες ποτέ και άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια!, μη το ξεχνάς… ;-)

Καλύπτω τις υπόλοιπες επισημάνσεις σου:

1. Ναι μπορεί, δεν το αρνούμαι. Όχι όμως στην προκείμενη περίπτωση όπου και το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ οπορτούνισαν για κομματικά οφέλη, ας μη γελιόμαστε.

2.α. Αυτό που λέμε εδώ είναι το εξής απλό: «ρε παιδιά, καλά όλα αυτά, αλλά δεν είναι η ταμπακιέρα, γι’ αυτήν έχετε να μας πείτε κάτι;».

2.β. Το καλύψαμε ήδη

2.γ. Ο Μητρόπουλος, όπως τον κόβω, δεν μαζεύεται εύκολα. Το ζήτημα είναι να μην καταστεί ανεξέλεγκτος. Ελπίζω να μη συμβεί.

3. Όχι μωρέ Βαγγέλη. Έτσι όπως το βάζεις, συμφωνώ. Αλλά δεν πιστεύω ότι είναι μία τέτοια περίπτωση. Περί κενού σημαίνοντος πρόκειται.

4. Ξέρεις πολύ καλά, και δυστυχώς είναι μακρά παράδοση στο ΚΚΕ, ότι, αν αύριο ο Κυριακάτικος Ρίζος βγει με πρωτοσέλιδο «απόψε το απόγευμα ο ήλιος θα δύσει στην ανατολή», θα γίνει πιστευτός. Τι εννοώ; Εννοώ ότι για τα περισσότερα μέλη και τον σκληρό πυρήνα των οπαδών τού ΚΚΕ η πρόταση νόμου δεν συνιστά καμία αντίφαση με την πάγια θέση τού ΚΚΕ «το κοινοβούλιο είναι για τις ροζ αδερφές· για τους κομμουνιστές είναι τα συνδικάτα και η προετοιμασία τής επανάστασης». Κι αν κάνεις καμιά συζήτηση με Κουκουέδες ή καμιά τσάρκα στο διαδίκτυο δεν θα ακούσεις καμία σκέψη επ’ αυτού. Το μόνο που θ’ ακούσεις είναι για τον οπορτουνισμό τών …άλλων!

5. Όχι και άσχετο! Να συμβιβαστούμε στο δευτερεύον; ;-)

6. Ναι, υπάρχει αντίφαση, το παραδέχομαι εξ άλλου και στην ανάρτηση, εμμέσως πλην σαφώς. Είναι αυτό που έχει πει ο Παππούς «είμαστε αναγκασμένοι να επιλέγουμε ανάμεσα από εναλλακτικές λύσεις που δεν έχουμε επιλέξει». Ας πάει και το παλιάμπελο όμως. Αρκεί να μη σχηματίσουν την εντύπωση μερικοί-μερικοί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ …μπολσεβικοποιείται!


Τα λέμε


ΥΓ Κάτι μου λέει να στοιχηματίσω κάνα πενηντάευρο ότι κατά βάση συμφωνούμε. Να το κάνω; ;-)

Ανώνυμος είπε...

Φίλε λέφτη

Ομολογώ πως νοιώθω σαν διχασμένο κορμί (φανταστική ταινία παρεπιπτόντως), διότι αν και ταυτίζονται τα πιστεύω μου και οι επί μέρους λεπτομέρειες με όσα παρατήρησε ο Eriugena, άλλο τόσο συμφωνώ με όσα επισημαίνεις εσύ, πράγμα το οποιο βέβαια δεν είναι τωρινή διαπίστωση. Η τελευταία παράγραφος (στην απάντησή στον Eriugena) άλλωστε, θα μπορούσε νάναι γραμμένη από μένα.
Γι αυτό και εγώ (και αντιθέτως με τον Eriugena) σε διαβάζω ανελλειπώς και σχολιάζω όπου νομίζω πως με παίρνει.
Και κάτι μεταφυσικό (;)
"...Έτσι όπως μιλάς, είσαι ένας από τους πολλούς μεσήλικες που κάποτε ήσαν ενταγμένοι στην Αριστερά (ενταγμένοι, όχι υποχρεωτικά οργανωμένοι), κι αφού είδαν και αποείδαν «γύρισαν σπίτι». Δεν έχω καμιά δυσκολία να δεχτώ ότι πολλοί από εσάς ήσαστε πράγματι «τα καλύτερα παιδιά» που κάποια στιγμή κουραστήκατε..."
Σίγουρα του Eriugena το προφίλ προσπαθείς να περιγράψεις; Διότι, εμένα διέκρινα στην περιγραφή! :-)
Εκτός πια κι αν είματε τόσοι πολλοί αλλά τόσο σκόρπιοι...

mbiker

Ανώνυμος είπε...

το καμία θυσία για το ευρώ ,όχι σαν ατάκα , που πάει να πει σε λογική μονομερούς ρήξης με δανειστές και αστική τάξη σαν γραμμή της αριστεράς , προσδιορίζει την θέση του ευρώ και της ΕΕ στο κέντρο της ταξικής αντιπαράθεσης , την ανάγκη της πλειοψηφικού λαικού μετώπου σε χώρους εργασίας και γειτονιές , της εμπλοκής του με το πως θα οργανώσουμε αλλιώς την παραγωγή την κατανάλωση και το κράτος , και την ανάγκη και δυνατότητα του ενιαίου αριστερού μετώπου . Το " το ευρώ δεν είναι φετίχ " , το λες για πιο " ανοιχτό " ? Δεν το πιάνω ακριβώς . Μη μου ζητάς πολλά , πρόσφατα ... συνειδητοποίησα ότι το " καμία θυσία " εντάσσει στο κέντρο της ταξικής αντιπαράθεσης το ευρώ , καλύτερα από το "άμεση έξοδος " . Δεν ... ξαναλλάζω

Επίσης δεν καταλαβαίνω την επιμονή σου στο 5 . Θα φοβάται η αριστερά να πάρει πρωτοβουλίες , μην τυχόν και " συμφωνήσει " η ΧΑ ? Και " κάτω ο καπιταλισμός " μπορεί να πει . Δεν υπάρχουν περιθώρια για την αντιμετώπιση της επικοινωνιακά ( δεν λέω ότι αυτό λες, αλλά εξήγησε τι λες να το πιάσω ) ή θα ανατραπεί ο ευρωμνημονιακός εφιάλτης , με το βλέμμα στον σοσιαλισμό , ή άστα να πάνε στον διάολο .

spiral architect είπε...

Η επανακαταδιαμεταπραγμάτευση του Συριζα με τη τρόικα
(αν κι εφόσον ...)

LeftG700 είπε...

Φίλε Βαγγέλη ζ,


Όχι, ρε παιδί μου, δεν σου ζήτησα ν’ αλλάξεις. Σαφώς και το σύνθημα το ευρώ δεν είναι φετίχ είναι πιο ανοιχτό, κατά την άποψή μας. Αλλά, εκεί θα τα χαλάσουμε; Για όνομα!

Για το σημείο 5, παρερμήνευσες (ουδείς ψόγος —συμβαίνει αυτό στο διάλογο ιδίως στον γραπτό που δεν υπάρχει η δυνατότητα άμεσων και ‘‘επί τόπου’’ διευκρινίσεων). Μακριά από μας ο φόβος μήπως σε μία αριστερή πρόταση συμφωνήσουν κάποιοι εχθροί. Είπαμε: άλλα τα μάτια τού λαγού, κι άλλα τής ηλεκτρικής κουζίνας! Ίσα-ίσα. Το ακριβώς αντίθετο που κάποτε έδωσε την αφορμή σε έναν περιφανή στόκο τού διαδικτύου να μας κατηγορήσει για ρατσιστές. (Μεγάλη ιστορία, άλλη φορά.)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε mbiker,


Άμα την τελευταία παράγραφο θα μπορούσες να τη γράψεις κι εσύ, τι χρεία άλλης συζήτησης επ’ αυτού έχουμε; ;-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Σπειροειδή αρχιτέκτονα,


Ε τώρα! Αυτό είναι χοντροκομμένη προπαγάνδα. Αφού ξέρεις: Χοντροκομμένες προπαγάνδες ούτε σερβίρουμε, ούτε τρώμε! ;-)


Τα λέμε