‘‘Σταλινικοί’’ και ‘‘αντισταλινικοί’’ γίναμε μαλλιά κουβάρια!

ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι η μικροψυχία που επέδειξε ο Ριζοσπάστης στη νεκρολογία τού Χρόνη Μίσσιου, μικροψυχία που επισημάναμε κι εμείς σε σχετική ανάρτηση την Τετάρτη που μας πέρασε, πυροδότησε τα ‘‘γνήσια’’ ‘‘αντισταλινικά’’ αισθήματα πλείστων όσων. Δύο σχετικά δημοσιεύματα μας τράβηξαν την προσοχή. Το πρώτο, για το οποίο και ο λόγος στο σημερινό σημείωμα, μας προξένησε άφθονα χαχανητά γιατί η υπόθεση έχει πολύ μεγάλη πλάκα. Το δεύτερο, το οποίο θα μας απασχολήσει στην επόμενη ανάρτηση είναι διαφορετικής τάξεως και ποιότητας από το προαναφερθέν. Πρόκειται για ένα σύντομο σχόλιο του σημαντικού Νικόλα Σεβαστάκη, που δημοσιεύτηκε στο Red Notebook προχθές την Πέμπτη και μάς προκάλεσε κάποιες απορίες —κομψή διατύπωση αυτό, για να πούμε ότι έχουμε κάμποσες ενστάσεις. Το καθένα στην ώρα του και πρώτα το πρώτο.

ΣE ΚΑΤ’ ΕΞΟΧΗΝ ‘‘αντισταλινικό’’ blog, ένα από τα πιο ‘‘αντισταλινικά’’ που έχει να επιδείξει η ελληνική μπλογκόσφαιρα, έγινε μια υπενθυμητική αναφορά στο βιβλίο τού Τρότσκι «Η σταλινική σχολή τής πλαστογραφίας» (Εκδόσεις Ένεκεν, 2008). Τίποτε το περίεργο μέχρι εδώ, πόσω μάλλον κάτι άξιο για χαχανητά.

Όπως είναι φυσιολογικό σε τέτοιες περιπτώσεις, γίνεται μνεία και στα πρόσωπα που συνετέλεσαν στην έκδοση. Έτσι, διαβάζουμε ότι το βιβλίο εκδόθηκε σε επιμέλεια-μετάφραση του Θεοδόση Θωμαδάκη και Τριαντάφυλλου Μηταφίδη. Τον πρώτο δεν τον ξέραμε, αλλά από ένα σύντομο ψάξιμο στο διαδίκτυο μάθαμε ότι είναι παλιός αγωνιστής τής Αριστεράς, προερχόμενος από το τροτσκιστικό ρεύμα. Ο Τριαντάφυλλος Μηταφίδης (ΤΜ) όμως, μάς είναι γνωστός —όχι προσωπικά· εννοώ ξέρουμε τη διαδρομή του. Χοντρικά: παλιός τροτσκιστής κι αυτός, φυλακισμένος για αντιδικτατορική δράση και τα τελευταία χρόνια μέλος τής Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής τού ΣΥΝ. Και πάλι, ουδέν μεμπτόν ούτε μέχρι εδώ. Επηρεασμένοι από τις τροτσκιστικές ιδέες είναι οι άνθρωποι, με βιβλία τού Τρότσκι θα καταπιαστούν. Δεν γίνεται να καταπιαστούν με τα άπαντα του Στάλιν. Σωστά; Ολόσωστα!

Ποτέ μην απαντάτε ολόσωστα σε τέτοιες περιπτώσεις. Να κρατάτε πάντα και μία τουλάχιστον επιφύλαξη. Γιατί η υπόθεση, όπως θα αποδείξουμε, έχει και μία ‘‘μικρή’’ ουρά. Και αυτή είναι που μας γαργάλισε και μας πιάσανε τα χάχανα —δεν ξέρουμε πώς θα αντιδράσετε εσείς, δημοκρατία έχουμε.

ΣΤΙΣ 9 ΙΟΥΝΙΟΥ τού σωτηρίου έτους 2004 η Αυγή δημοσίευσε ένα άρθρο τού ΤΜ υπό τον τίτλο «Το κριτήριο του διεθνισμού». Σ’ αυτό ο Μηταφίδης επιχειρούσε να στηρίξει τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό τού ΣΥΝ παρουσιάζοντάς τον ως διεθνισμό —σε αντίθεση με τον κατ’ αυτόν σοσιαλπατριωτισμό τού ΚΚΕ— μέσα από διεθνιστικές κομμουνιστικές θέσεις. (Είναι κοινό μυστικό για όσους ξέρουν πέντε θεωρητικά και στρατηγικά ζητήματα ότι η τροτσκιστική προσέγγιση περί τού αδύνατου της εγκαθίδρυσης σοσιαλισμού σε μία μόνο χώρα αποτελεί την καρδιά του αριστερού ‘‘ευρωπαϊσμού’’, εξέλιξη στην οποία συνετέλεσαν αναμφίβολα οι τροτσκιστές —πρώην ή νυν αδιάφορο— που εντάχθηκαν στον ΣΥΝ.)

Στο άρθρο τού Μηταφίδη, το οποίο κατά διαβολική θεϊκή σύμπτωση το αλιεύσαμε από το ίδιο ‘‘αντισταλινικό’’ blog που υπενθύμισε το προαναφερθέν βιβλίο τού Τρότσκι, γινόταν επικριτική αναφορά σε ένα άρθρο τού Ριζοσπάστη εκείνης της περιόδου. Γράφει κάπου λοιπόν ο ΤΜ, παραθέτοντας εντός εισαγωγικών, ως πιστή αναπαραγωγή τους δηλαδή, ορισμένα αποσπάσματα από το άρθρο τού Ρίζου:

Έτσι όχι μόνο προπαγανδίζει την «αποδέσμευση της χώρας από το γκέτο της Ε.Ε.», αλλά και προτείνει «κεντρικό πανεθνικό – οικονομικό σχεδιασμό στα πλαίσια μιας λαϊκής οικονομίας – εξουσίας», μια και «ο σοσιαλισμός δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. γιατί ο καπιταλισμός αναπτύσσεται οικονομικά και πολιτικά ανισόμετρα»(!) (Ριζοσπάστης, 4/4/04).

ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ανοησίες και ανοησίες, τόσο στον Ριζοσπάστη, όσο και σε όλο τον αριστερό τύπο ανεξαιρέτως. Αλλά τέτοια ανοησία;;; Είναι δυνατόν να έχει γραφτεί ότι «ο σοσιαλισμός δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. γιατί ο καπιταλισμός αναπτύσσεται οικονομικά και πολιτικά ανισόμετρα»; Είναι δυνατόν να έχει γραφτεί έτσι ακριβώς;;;

Αμ’ έπος αμ’ έργον. Ανατρέξαμε στον Ριζοσπάστη και βρήκαμε το άρθρο. Έχει γραφτεί από τον Μαΐλη, για τον οποίο δεν θα έλεγα ακριβώς ότι του έχουμε και ιδιαίτερη αδυναμία. Έτερον εκάτερον. Διότι ο άνθρωπος, στο επίμαχο απόσπασμα, γράφει φαρδιά-πλατιά και με bold γράμματα μάλιστα:

Γιατί ο σοσιαλισμός δεν είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Κι αυτό επειδή ο καπιταλισμός αναπτύσσεται οικονομικά και πολιτικά ανισόμετρα.

Καταλάβατε τώρα; Καταλάβατε τι έκανε ο καλός μας Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, ο συνεπής ‘‘αντισταλινικός’’, ο διαπρύσιος κήρυκας, φανταζόμαστε, της αριστερής ηθικής; Έπιασε και έσβησε εκείνο το ταυτόχρονα! Τη λέξη δηλαδή που κάνει το απόσπασμα μία αλήθεια τόσο αληθινή, ώστε να αγγίζει τα όρια της κοινοτοπίας, ενώ, αντίθετα, η απάλειψή της το κάνει να φαντάζει ως μία απίστευτη μπούρδα! Αντιλαμβανόμαστε βέβαια ότι το να φας μία ‘‘λεξούλα’’ από ένα κείμενο δεν είναι το ίδιο με το να φας κοτζαμάν Νικολάι Ιβάνοβιτς Γιεζόφ από μια φωτογραφία. Ωστόσο, ένα ‘‘θεματάκι’’ (ένα ‘‘θεματάκι’’ να, με το συμπάθιο…) υπάρχει —ή μήπως όχι; Κι ας μη μας πει κανείς ότι πρόκειται περί …αβλεψίας. Κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με το να ισχυριστεί κάποιος ότι η απάλειψη του Γιεζόφ από τη φωτογραφία οφείλεται στην …απροσεξία του σοβιετικού εμφανιστή της!

Επίλογος

Με την ελπίδα ότι έχει γίνει κατανοητό προς τι τα χάχανα και οι καγχασμοί μας, ώστε να μας συγχωρηθεί η ‘‘αμετροέπεια’’ της κριτικής σε αριστερούς με πολύ περισσότερα χιλιόμετρα στο κοντέρ τους απ’ όσα υπάρχουν στο δικό μας, είναι απαραίτητα δυο λόγια ακόμα.

Ας μη φανταστούν οι ‘‘αντισταλινικοί’’ ότι κάνουμε πλάτες στο ‘‘σταλινισμό’’ (ότι κι αν σημαίνει ο όρος). Κι ας μη φανταστούν οι ‘‘σταλινικοί’’ ότι είδαμε το φως το αληθινό. Αυτό που θέλουμε να πούμε με την ανάδειξη της παραπάνω περίπτωσης είναι ό,τι λέγαμε πάντα. Συνοπτικά:

Ότι ο ‘‘σταλινισμός’’ δεν κατοικεί μόνο στον Περισσό (ούτε βέβαια μόνο στην Αριστερά). Ότι ο Στάλιν υπήρξε ο μεγάλος αποδιοπομπαίος τράγος στον οποίο φορτώθηκαν όλες οι αμαρτίες τής Αριστεράς. Κι ότι ο ‘‘αντισταλινισμός’’, εκτός των μεγάλων υπηρεσιών που πρόσφερε και συνεχίζει να προσφέρει στον αντικομμουνιστικό αγώνα, ήταν και μία πρώτης τάξεως κολυμβήθρα τού Σιλωάμ για αμέτρητους ‘‘σταλινικούς’’, οι οποίοι αναδείχθηκαν στο στερέωμα της Αριστεράς κι έκαναν μικρή ή μεγάλη καριέρα, ως το ακριβώς αντίθετο. Δηλαδή ως ορκισμένοι ‘‘αντισταλινικοί’’.

Πώς να μη γίνουμε μαλλιά κουβάρια μετά;

Photo: o Στάλιν κάνει τον περίπατό του πριν και μετά την εκτέλεση του Γιεζόφ. Από τη wikipedia.