Υπάρχουν μερικοί παλιοί αριστεροί που,
ξεχνώντας ότι είναι ηττημένοι, αρέσκονται στις πατερναλιστικές διδαχές προς τους
νεότερους, οι οποίοι, όμως, δεν έχουν ηττηθεί —ακόμα. Τέτοιος είναι και ένας πρόσφατος αναγνώστης και (γιατί όχι;) φίλος μας:
ο κύριος Μιχάλης. Αναλύοντας λοιπόν συγκεκριμένα τη συγκεκριμένη κατάστασή του,
παίρνω το διαχρονικό τραγούδι τών Pink
Floyd, το γυρίζω από την ανάποδη και του το προβάρω. Διόλου περίεργα, του
έρχεται κουτί! Τόσο, που δεν τον ξεχωρίζει καθόλου από τα άλλα, διαφορετικού
χρώματος, τούβλα που αποτελούν το Τείχος —αν και ο ίδιος, κατά πάσα πιθανότητα,
δεν θα το συνειδητοποιήσει αυτό ποτέ...
20 σχόλια:
Το ξερα ότι στο τέλος θα με πούν και "παλιό αριστερο". Χαλάλι φιλέ λεφτ.
Τον πατερναλισμό μου τον προκάλεσες εσύ.
Με τιμά το ξεχωριστό σου ποστ.
Αν σε ενδιαφέρουν όσο λες οι θέσεις μου, μπορείς να ρίξεις μια ματιά εδώ http://www.marxists.org/archive/korsch/1950/ten-theses.htm(δέκα θέσεις για το μαρξισμό σήμερα) πράγματα διατυπωμένα την δεκαετία του 30, εκδόθηκαν το 50, διαδεδομένα ευρύτατα το 1960 στη Γαλλία το 1970 σε Αγγλία και Αμερική και μεταφρασμένα στα ελληνικά από τον Λαμπρίδη το 1980 (ήσουν πολύ νέος;μπορούσες να τις διαβάσεις; υπήρχες;) αναδημοσιευμένα στο διαδύκτιο εδώ και μια πενταετία (είχες το μπλογκ σου τότε; είχες ασπαστεί τον κομμουνισμό;)από το "dangerfew" και το "Θεαμαπάτες & Δικτυώματα"
Είχες χρόνο να τα διαβάσεις και να τα μελετήσεις. Δεν είχες “Λεφτ” και “Γκρίσα” αυτού του κόσμου;
Τρεις αράδες είναι όλες όλες κι εσείς αναλώνεστε σε κουτσομπολίκια “για την αριστερά” την “ανατροπή” κτλ. κενολογίες
Του Τσίπρτα, της Παπαρήγα, του Γόντικά της Δούρου ...αστεία πράματα.
Και να συμπληρώσω πως θα ήταν τίμιο να ανεβάσεις τις θέσεις μου (του Κορς),καλομεταφρασμένες απο τον Λαμπρίδη να δούμε τι θα πουν και οι λοιποί θαμώνες και να ανέβει και λίγο το "επίπεδο"
Το υποσχέθηκες άλλωστε.
δες και εδώ http://www.blaumachen.gr/
Ελπίζω με τόσα δεδομένα να σου φύγει κι η περιέργεια και να με κατατάξεις σε ένα κουτάκι κι εμένα αριστερέ αϊτέ, αήττητε...
Ερωτήσεις:
-έχεις εργαστεί, εργάζεσαι;
-ανήκεις σε κάποια ομάδα σε κάποιο κόμμα, τι καπνό φουμάρεις; (για να μη ρωτάς μόνον εσύ-και μη με παραπέμψεις, γράψε ή κάνε κοπι εδώ)
-υπάρχει κάτι που μπορείς να το συνοψίσεις ως αυτό που σε ενέπνευσε, και πότε, ώστε να εμπλακείς στην κομμουνιστική υπόθεση;
-ποια είναι η πατρίδα του εργάτη;
===================
Ερωτήσεις (διαγωνίσματος):
-Τι εννοούμε όταν λέμε “αντικομμουνισμός” ή “αντιδραστική ουτοπία”;
-Τι καταλαβαίνεις με την φράση “θετικό ξεπέρασμα”;
-Τι είναι η “σχέση”;
-Είναι η επανάσταση μια “πρωτοβουλία”;
-Πως μια επαναστατική θεωρία μετατρέπεται σε ιδεολογία;
Τρομερές οι προσπάθειες του "παλιού αριστερού".
Flogging a dead horse, που λεν και στο χωριό μου.
Σύντροφε, επίμονε Μιχάλη απορώ (μαζί σου) αλλά και σε θαυμάζω.
http://www.anarxeio.gr/files/pdf/Yfanet_Communismos-2011-Fest_2012-05_BO.pdf
Φίλε Μιχάλη,
Γράφεις: «Το ξερα ότι στο τέλος θα με πούν και "παλιό αριστερο". Χαλάλι φιλέ λεφτ». Κι είναι περίπου σαν να λες: «Το ξερα ότι στο τέλος θα με πούν και "φασίστα" ή "Μανιαδάκι"» (περιορίζομαι σε λίγα από όσα έχω ακούσει εγώ). Επειδή, εκτός τών άλλων, δεν έχεις καταλάβει Χριστό από το τι εννοώ όταν κάνω λόγο για «παλιούς αριστερούς» και επειδή κατά τα φαινόμενα δεν σκοπεύεις να μπεις στον κόπο να το μάθεις (ποιος είμαι εγώ για να ξοδέψεις λίγη ώρα από τη ζωή σου;), αντιγράφω από τη δεξιά στήλη:
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΥ. ΕΓΓΡΑΦΗ #12 (ΣΑΒΒΑΤΟ, 1.V.2010).
Οι παλιοί αριστεροί
Τους είδαμε και πάλι σήμερα, όπως τους βλέπουμε σε γενικές συγκεντρώσεις. Πιο πολλούς στο Σύνταγμα με το ΠΑΜΕ και στην Κλαυθμώνος με τον ΣΥΡΙΖΑ, λιγότερους στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στην «εξωκοινοβουλευτική», σχεδόν καθόλου στους αναρχικούς —ακόμα όμως κι εκεί, τους είδαμε.
Με τις κοιλίτσες τους, τις φαλάκρες τους και τα βαμμένα μαλλιά τους —τα «κορίτσια»— με το χαμόγελο της ενοχής για τα λάθη τους, με τη θλίψη για τα χρόνια που έφυγαν χωρίς ν’ αλλάξουνε τον κόσμο…
Ω, είναι εύκολο να τους ρίξουμε το ανάθεμα. Είναι εύκολο να τους πούμε ‘βολεμένους’, να τους πούμε ‘κρατικοδίαιτους’ ή, το βαρύ, ‘συμβιβασμένους’. Είναι εύκολο να τους θυμίσουμε αυτό το θανατηφόρο «πού ήσουν νιότη που ’δειχνες πως θα γινόμουν άλλος».
Δεν το κάνουμε, δεν το νιώθουμε για να το κάνουμε. Όχι γιατί είναι οι γονείς μας —σε κάποιες λίγες περιπτώσεις και οι παππούδες μας. Όχι γιατί είναι αυτοί που κάποτε φώναζαν γεμάτοι πίστη στους δρόμους «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» ή, ακόμα, γιατί σκεφτόμαστε πως κάποτε είχαν «μαύρα μαλλιά, μαλλιά κοράκου χρώμα». Ούτε από σεβασμό «προς τους πρεσβύτερους», όχι.
Δεν το κάνουμε, γιατί τους νιώθουμε δικούς μας. Πα να πει συντρόφους και συντρόφισσες. Που παρά τις κοιλίτσες τους και τις φαλάκρες τους, παρά τα βαμμένα μαλλιά τους, κατέβηκαν σήμερα στους δρόμους, ίσως και για πρώτη φορά μετά από χρόνια. Σε αντίθεση με πολλούς απ’ τη γενιά μας που προτίμησαν τον καφέ στην πλατεία ή το χουζούρεμα στο κρεβάτι μετά το ξενύχτι της Παρασκευής…
Δεν τους αθωώνουμε. Δεν σταματάμε να τους γυρεύουμε τα ρέστα. Όμως δεν τους νιώθουμε κάτι άλλο από μας, ξένο σώμα, τελειωμένη ιστορία, είδος προς απόσυρση. Είναι οι σύντροφοι των «παρελθόντων ετών». Των παλαιών κλάσεων. Που η Ιστορία τους διαμόρφωσε όπως τους διαμόρφωσε. Και σήμερα, ειδικά σήμερα, δεν μπορούμε παρά να νιώθουμε αγάπη γι’ αυτούς.
Νομίζουμε ότι το ίδιο νιώθουν κι εκείνοι. Και δεν είναι τυχαίο που ένας από αυτούς, τριάντα και βάλε χρόνια μεγαλύτερος, σύστησε έναν από μας στην παρέα του μ’ αυτά τα λόγια: «Από ’δω ο σύντροφος που με ξελασπώνει όταν γυρεύω βιβλία χωρίς να μπορώ να θυμηθώ τον τίτλο τους».
Στους παλιούς αριστερούς λοιπόν. Σ’ αυτούς που «περνάνε γελαστοί» στην πορεία. Στους παλιούς συντρόφους που έχουν αρχίσει να ξεχνάνε, χωρίς όμως να έχουν ξεχάσει…
*****
Αυτό για την ώρα. Κι αν «δεν καταλαβαίνεις, δεν ξέρεις πού πατάς και πού πηγαίνεις»...
Τα λέμε
Δεν ξέρω για τα υπόλοιπα, αλλά αυτές οι 10 θέσεις κ. Μιχάλη , τις βρίσκω πολύ απαρχαιομένες και βαθιά λαθεμένες.
Ο Μαρξισμός είναι η μόνη κοσμοθεωρία που είναι σωστή και ζωντανή.
Για τα υπόλοιπα παιδιά, το Μαρκο που βρήκε τον Κορς απαρχαιωμένο, τον Γκρίσα που πιστεύει τις στατιστικολόγίες του Μπογιόπουλου, και πριν από όλα τον αγαπημένο μου λεφτ*...τους μαθητάς μου :-) που θέλουν να τους αφήσω ήσυχα στα αντιδραστικά πάθη τους, θα αρνηθώ να το κάνω, και θα πρότεινα κάποια κείμενα για αρχή
(μετα θα περάσουμε και στα “μεταπολεμικά”)
-από το Ι&ΤΣ του Γκέοργκ Λούκατς: "Η πραγμοποίηση και η συνείδηση του προλεταριάτου"
-το “Ο λένιν ως φιλόσοφος” του Αντον Πάνεκοκ
-από το “Μαρξισμός και φιλοσοφία” του Κάρλ Κορς το ομώνυμο και την “Αντι-κριτική”
-τις Θέσεις για τη φιλοσοφία της ιστορίας του Βάλτερ Μπένγιαμιν
όλα τα κείμενα βρίσκονται σε άμεση σύνδεση μεταξύ τους.
Αλληλοσυμπληρώνονται στηρίζοντας την συνέχεια για
έναν πρώτο θεωρητικό οδηγό στην υπόθεση του κομμουνισμού στην μεταβιομηχανική-καπιταλιστική συνθήκη.
Μη μένετε ντουβάρια!
Καλή η εξέδρα παίδες, τα μαντολάτα, το σαλέπι τα αστειάκια και οι αντεκλίσεις αλλά έρχεται χειμώνας βαρύς.
Μπείτε στο γήπεδο και ζητήστε τη μπάλα.
===============
*λεφτ ok. μαζί σου , αλλά μη με εκνευρίζεις, δεν είμαι καράφλας δεν έχω (μεγάλη) κοιλίτσα είμαι φιτ.
Aυτοί που περιγράφεις είναι αριστεροί της αριστερής καγκουρίας και στα 70's άκουγαν Μαρκόπουλο , Fleetwood mac και Paul Simon, εγώ άκουγα Pere Ubu, Eno και Residents.
Ρε παναθεμα σε θα με σκάσεις.
---ναι στις πορείες ακολουθώ καμιά φορά και τα πιο "σεϊφ" μπλοκ...ξέρεις τώρα :-) εκείνη τη φορά πάντως είχα περάσει στην απέναντι πλευρά γιατί ένοιωθα κάπως άβολα με την πλάτη γυρισμένη στα ΜΑΤ----
Σχόλιο από Αλέξανδρος Κιουπκιολής που βρήκα στο fb:
(αυτός είναι "νέος αριστερός" στο μεταξύ, ξηγημένο παιδί, φυσικά κομμουνιστής)
"Δεν χρειάζονται υψηλές αναλύσεις. Μια κοινωνία που παραβιάζει τους δικούς της νόμους για να ασκήσει έτσι βία σε όσους παρανόμησαν εναντίον της, διαλύει την όποια επίφαση νομιμότητας προέβαλε και αναπαράγει τη βία που δήθεν καταγγέλλει. Αποκαλύπτει έτσι ότι είναι αυτό που την κατηγορούν, ένα καθεστώς βίας προς το "μη κανονικό".
Το θέμα δεν είναι να υπερασπιστούμε τη βία, απ'όπου κι αν προέρχεται.
Είναι να την υπερβαίνουμε στον μέγιστο βαθμό των δυνατοτήτων μας.
Τη βία ενάντια στη ζωή και την ελευθερία.
Για μένα είναι προφανές ότι η κοινωνία μας είναι σε μεγάλο βαθμό βάρβαρη και βίαιη, αυτή είναι η καθημερινότητά μας. Απλώς συγκεκριμένα 'θεαματικά' συμβάντα φωταγωγούν αυτή την καθημερινή, κανονικοποιημένη βία που μας ορίζει."
=============================================
http://www.efsyn.gr/arthro/krisimi-mahi-gia-ti-zoi-toy-dinei-o-n-romanos
Φίλε Μιχάλη,
«Νέος αριστερός»; Παπαριές καμαρωτές! Ο άνθρωπος είναι χαμένος στο διάστημα μπλεγμένος με τα ίδια του τα μπούτια. Κάποτε, φιλοδοξούσε να γεφυρώσει την απόσταση μεταξύ Χαρντ/Νέγκρι και Λακλάου/Μουφ (αυθορμητης κίνησης του πλήθους και μιας επεξεργασμένης στρατηγικής ηγεμονίας) κι έγραψε ολόκληρο βιβλίο γι' αυτό.
Για να καταλήξει μετά από λίγο να γράψει στην Αυγή "περισπούδαστο" άρθρο με τον ρητορικό τίτλο Να κάψουμε τις «εκκλησίες τής Αριστεράς»;
Άμα αυτή είναι η Νέα Αριστερά που θα μας σώσει, εγώ είμαι η Νέα Σμύρνη!
Τα λέμε
«Εκκλησίες της Αριστεράς» = Κόμματα της Αριστεράς
ερώτηση (διαγωνίσματος)
ποιες είναι οι "πολιτικές μορφές της αστικής επανάστασης";
Να κανονίσουμε να συναντηθείτε με τον Κιουπκιολή, πάρε μαζί σου και τον/την Γκρίσα, να τον ξεμπερδέψετε τον καημένο....
υγ. δεν είμαι αριστερός, είμαι κομμουνιστής.
Κύριε Μιχάλη, εμείς είμαστε με την ΕΔΑ. Λίγα λόγια.
Κι ο Κιουπκιολής είναι αριστερός της ΕΔΑ επίσης, δεν είναι κομμούνας που λες:-))))
Διάβασε κι εδώ μπας δεις το φώς σου
http://www.efsyn.gr/arthro/konstantinos-tsoykalas-eimaste-stin-aygi-mias-antisystimikis-exelixis
Επίσης
http://www.ellinofreneianet.gr/sound.php?id=7250
Λεφτηδες είναι έτσι κι αλλιώς άδικο, και
δε νομίζω να σας τραβήξουν τ αυτί αν κάνετε μια μικρή αναφορά (υποθέτουμε), έχει πάρει διαστάσεις πλέον...θα τους στηρίζει και το ΚΚΕ σε λίγο με δηλώσεις (ναι καλά...)
Φίλε Μιχάλη,
Για τα καθηγητηλίκια σου σε παραπέμπω στο σχόλιό μου στην ανάρτηση με τον Σαπουνά. Για ένα-δυο άλλα πραγματάκια που ρωτάς:
Εγώ, όταν ρωτούσα τι «καπνό φουμάρεις», δεν ζητούσα να μάθω το πολιτικό βιογραφικό σου. Ζητούσα να μάθω το πολιτικό στίγμα σου. Το δικό μου πολιτικό στίγμα βρίσκεται κρεμασμένο εδώ και χρόνια στη δεξιά στήλη κάτω από τον τίτλο ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ. Το πολιτικό βιογραφικό μου δεν το μοιράζω στο νετ. Και το ιστολόγιο δεν ανήκει αποκλειστικά σε καμία ομάδα ή κόμμα. Είναι παραταξιακό.
Έχω εργαστεί από φοιτητής (για έξτρα φράγκα για φάγωμα, να εξηγούμαστε).
Εργάζομαι (μπλοκάκιος)σε δύο δουλειές Από τη μία πληρώνομαι κανονικά. Από την άλλη, όταν είναι ανοιχτή η πόρτα τού λογιστηρίου.
Το 1980 ήμουν αγέννητος.
Το «Μαρξισμός και φιλοσοφία» και τις «Δέκα Θέσεις» τού Κορς τα έχω διαβάσει πριν κλείσω τα 25.
Τα λέμε
ΥΓ Κομμουνιστής; Μάλιστα. Με ολίγη από Τόμας Μουρ, ουτοπικό σοσιαλισμό, Προυντόν, Μπακούνιν, Μπλανκί, γερμανικό ρεβιζιονισμό, γαλλικό συνδικαλισμό (αλλά καθόλου μα καθόλου ρωσικό μπολσεβικισμό, βεβαίως βεβαίως). Έστω. Και, φαντάζομαι, ο μόνος αυθεντικός κομμουνιστής. Κι ο Κουτσούμπας την ίδια αυθεντικότητα προβάλει. Να κλείσεις ένα ραντεβού μαζί του, να το ξεκαθαρίσετε το ζήτημα. Το κίνημα περιμένει με κομμένη την ανάσα!
Φίλε Υπεραστικέ,
Εξακολουθώ να μη σε καταλαβαίνω. Αλλά μη στενοχωριέσαι. Εσύ μια φορά τα είπες! :-)
Τα λέμε
λφτ, η πρώτη μου παραπομπή αφορούσε ένα σχόλιο του Οργουελ.
Η δεύτερη ένα του σ. Μιχάλη.(που αστειεύομαι τέλος πάντων για να τον πειράξω)
Διαβάζω τις απαντήσεις σου και λέω μέσα μου: αυτός δεν είναι άθρωπος!(sic)
αυτός είναι ...μιλάμε για διάνοια
Καλά, λες διάβασες τον Κορς πριν τα 25, μετά τι έγινε; Κτύπησες σε τοίχο; Ερωτεύτηκες; Σε βρήκε καμιά ανεμοβλογια;
Διάβασες τον "Αριστερισμό", την Αποκάλυψη του Ιωαννη;
Πως,για λέγε...
Πως κι έγινες κομουνιστής βέρος λενινιστής;
(και φτου κακά όλοι οι άλλοι...)
Να σαι καλά ρε προβιολογικέ βιονικέ λεφτ.
Τα λέμε (και στους δρόμους όμως ε; όχι μόνο στο μπλιμπλίκι)
http://leninreloaded.blogspot.gr/2014/12/2012.html#more
OK, φίλε Υπεραστικέ. Κατανοητό. Η αναρχία κι εγώ προσωπικώς, σε ευχαριστούμε πολύ για την πολλαπλά χρήσιμη παρέμβασή σου! ;-) :-)
Τα λέμε
Ρε συ Όργουελ! Αυτό τι είναι πάλι; Πετάς ένα λινκ και σηκώνεσαι και φεύγεις; Πες μας δυο εισαγωγικές κουβέντες! Δεν είχες τίποτε καλύτερο να κάνεις και είπες να περάσεις να αμολήσεις φέιγ βολάν; Δεν γίνεται έτσι δουλειά, αδερφέ. Κι άμα βαριέσαι να γράψεις δυο κουβέντες, γιατί δεν ψάχνεις τους σινεμάδες; Όλο και κάποιο έργο που να βλέπεται θα παίζουν...
Τα λέμε
"[Σ' όποιον οργιστεί επειδή δεν θα μπορεί να καταλάβει κάθε μου υπαινιγμό ή δηλώσει ανίκανος να διακρίνει ξεκάθαρα τις προθέσεις μου, θα απαντήσω μόνο ότι θα πρέπει να λυπάται για την έλλειψη κουλτούρας και για την στειρότητα του κι όχι για τη συμπεριφορά μου·"
Ωραιος,φοβερος,καταπληκτικος.Και γαμω τους κομμουνιστες...
Υγ.Η Καισαριανη ηταν μονο η αρχη.
https://www.scribd.com/collections/4464357/%ce%9b%ce%95%ce%9d%ce%99%ce%9d-%ce%a5%ce%9b%ce%99%ce%a3%ce%9c%ce%9f%ce%a3-%ce%9a%ce%91%ce%99-%ce%95%ce%9c%ce%a0%ce%95%ce%99%ce%a1%ce%99%ce%9f%ce%9a%ce%a1%ce%99%ce%a4
Λεφτ, με διέλυσες!
(πλάκωσε δουλειά παιδιά, αδυνατώ άλλωστε να αντιπαρέλθω τα αντεπιχειρήματα του Λεφτ και του Γκρίσα,
Γκρίσα δες και το In Girum Imus Nocte Et Consumimur Igni από όπου και το απόσπασμα που ειρωνεύεσαι. Έχει υπότιτλους κι είναι με εικονίτσες, είναι ενός από αυτούς που ο λεφτ "ξεπέρασε" στα 14 μαζί με τον Μπογιόπουλο που ήταν τότες 27)
τελευταίες ερωτήσεις (διαγωνίσματος)
Τι είναι "κατηγορία";
Ποια είναι η διαφορα "μαρξιστικου" και "μαρξικού";
Ποιες είναι οι κατηγορίες του πραγματικού;
Τι είναι ορθόδοξος μαρξισμός;
Τι είναι ο "φόβος του θανάτου" και πως σχετίζεται με το Αουσβίτς, τη Χιροσίμα, την Κολιμά, την Βεγγάλη και την Κένυα;
Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στα ρήματα "ζώ" και "επιβιώνω";
Σας χαιρετώ όλους, ελπίζω στο καλύτερο.
Μ.
Φίλε Μιχάλη,
Τι, μας κουνάς μαντήλι; Έτσι δείχνει. Μέχρι να ξαναεμφανιστείς (ποτέ μη λες ποτέ), άκου δυο λόγια από έναν μικρό (ή τρελό ή αδιάβαστο):
Η στάση σου δείχνει ολοκάθαρα γιατί ο χώρος σου θα μείνει περιθωριακός, με μερικά γεροντοαναρχοφρικιά να προσπαθούν να καθοδηγήσουν όσους από τη νέα γενιά τρώνε για κάποιο μικρό διάστημα την παραμύθα τής «αναρχοαυτονομίας κι έτσι». Καμία διάθεση δεν έχεις να συζητήσεις αντιπαραθετικά. Ακόμα και με ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να σε ακούσουν και σου παραχωρούν και το βήμα για να μιλήσεις ισότιμα με τους ίδιους και να κερδίσεις αυτούς που, κατά την άποψή σου, παίρνουν τις σκιές για πραγματικές οντότητες. Η μόνη διάθεση που έχεις είναι να «την πεις», έργο ολότελα εύκολο ακόμα και για πιτσιρίκια τού Δημοτικού. Γιατί αυτό; Είστε τεμπέληδες ή πολυάσχολοι; Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Απλώς, ακόμα κι εσείς οι ίδιοι δεν πιστεύετε αυτά στα οποία καλείτε άλλους να πιστέψουν.
Όλη η αλαζονεία τού κόσμου δεν σας σώζει: κατά βάθος ξέρετε. Και ειδικά εσύ είσαι αρκετά μεγάλος για αυταπάτες...
Τα λέμε (όποτε)
Δημοσίευση σχολίου