Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

Το λόγο έχει ο σ. symastev. Και να ετοιμάζονται οι φίλοι τού ΚΚΕ και, ιδιαιτέρως, οι φίλοι τής «διαλλακτικής Αριστεράς»...




Την Τετάρτη, στις 22 Οκτωβρίου, ανεβάσαμε μία ανάρτηση στην οποία αναδημοσιεύαμε χωρίς να σχολιάσουμε τις περί πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών απόψεις ενός μπλόγκερ, παλιού αγωνιστή τής Αριστεράς —όχι τζάμπα αγωνιστή· με κόστος!— και υποστηρικτή τού Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. (Όσες και όσοι δεν την έχουν διαβάσει ή την έχουν ξεχάσει καλό είναι να τη διαβάσουν ή να την ξαναθυμηθούν, αν θέλουν να ερμηνεύσουν σωστά το σημερινό σημείωμα.)

Σήμερα το πρωί, μάς έστειλε ένα διευκρινιστικό σχόλιο (ατυχώς, αλλά όχι και ανεξήγητα, ήταν ο πρώτος που σχολίασε, κανείς άλλος δεν μπήκε στον κόπο...). Το ανεβάζουμε πρωτοσέλιδα. Και το κάνουμε για τους εξής λόγους (η σειρά όχι αυστηρά αξιολογική, εκτός από τον πρώτο λόγο):

1. Στην αρχική ανάρτηση, δίναμε ορισμένα στοιχεία για τον symastev (αυτό είναι το διαδικτυακό του όνομα —το μπλογκ του το έχει ονομάσει Αριστερά και Πολιτική) που δεν είναι ακριβή. Ας πούμε: δεν ήταν ποτέ μέλος τού ΚΚΕ, όπως ‘‘σπρώχναμε’’ τον αναγνώστη να συμπεράνει, και η εικονική εκτέλεση το 1967 δεν ήταν η μοναδική δοκιμασία που υπέστη. Επομένως, αφού πρωτοσέλιδα παραποιήσαμε, έστω και άθελά μας και χωρίς καμία σκοπιμότητα, βιογραφικά του στοιχεία, πρωτοσέλιδα πρέπει να αποκαταστήσουμε και την πραγματικότητα.

2. Είναι τιμή μας που ένας αριστερός τής πράξης καταθέτει τις απόψεις του (τις όποιες απόψεις του!) στο ιστολόγιό μας.

3.  Στο κειμενάκι με τα στοιχεία τής πολιτικής μας ταυτότητας γράφουμε πως είμαστε «υπέρ του διαλόγου μεταξύ των πολλών αριστερών φωνών» —αυτό συμπεριλαμβάνει και τις «νεοαναρχίζουσες» φωνές (για να το βάλω γενικά) που εσχάτως ακούγονται εδώ, αν και είναι φανερό ότι το ιστολόγιο μιλάει σε άλλους τόνους. Αναδεικνύουμε και προβάλλουμε λοιπόν αυτόν τον πραγματοποιημένο διάλογο. Είναι αλήθεια ότι ο symastev δεν είναι ο μοναδικός φίλος τού ΚΚΕ που μας επισκέπτεται. Είναι όμως ένας παραπάνω, το κείμενο το οποίο έγινε αφορμή γι’ αυτή την επίσκεψη είναι δικό του και, επιπλέον, λόγω ‘‘προϋπηρεσίας’’, διαθέτει κάποιο «ειδικό βάρος».

4. Κρίνουμε ότι παρουσία ενός υποστηρικτή τού ΚΚΕ με το «προφίλ» τού symastev σε ένα παραταξιακό και όχι κομματικό μπλογκ είναι ένα πολύ καλό ‘‘χαστουκάκι’’ για τους φίλους τού ΚΚΕ που αρνούνται πεισματικά να ανοίξουν παρτίδες με αυτό το «οπορτουνιστικό» ιστολόγιο. Για τους φίλους τού ΣΥΡΙΖΑ όμως που εδώ και πολύ καιρό απαξιώνουν να πάρουν το λόγο εδώ, ενώ υποτίθεται πως είναι, αντίθετα από τον τάχα μοναδικό κακό τής υπόθεσης, το ΚΚΕ, «εξ ορισμού» οπαδοί τού διαλόγου, υποστηρικτές τής αριστερής ενότητας και, βεβαίως βεβαίως ‘‘αντισταλινικοί’’, το ‘‘χαστουκάκι’’ είναι λίγο (αρκετά) πιο δυνατό. Όσο περισσότερο τους πονέσει, τόσο περισσότερο θα χαρούμε.

5. Τα όσα καταθέτει στις διευκρινίσεις του ο symastev επιβεβαιώνουν και δικαιώνουν την αξιολογική κρίση που κάναμε γι’ αυτόν στις 22 Οκτωβρίου. Κι όπως είναι γνωστό, κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του έναν μικρό (ή μεγάλο) Νάρκισσο...

Αυτά από εμάς. Το λόγο έχει τώρα ο σ.  symastev. Και, όπως λένε στα συνέδρια και τις συνδιασκέψεις και τις διάφορες συμμαζώξεις τής Αριστεράς, να ετοιμάζονται όσοι έχουν κατανοήσει ότι ο «καιρός του σιγάν» έχει παρέλθει και είναι «καιρός του λαλείν»...

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ



Φίλοι μου ευχαριστώ για την ανάρτηση.

Δεν είχα ποτέ την άποψη ότι αυτά που λέω είναι θέσφατα και ότι αν τα δημοσιεύσει κάποιο μη κκέδικο έντυπο ή blog θα μπορούσε να τους δοθεί άλλη ερμηνεία από αυτή που τους δίνει η ουσία των γραφομένων. Έτσι δεν φοβήθηκα ποτέ τις δημοσιεύσεις και αναδημοσιεύσεις. Αλώστε έχω πολλές δημοσιεύσεις σε μη κομματικά έντυπα, ακόμη και έντυπα του κεφαλαίου, χωρίς ποτέ να στρογγυλέψω την μαρξιστική άποψή μου για τα τεκταινόμενα ή για τρέχοντα θέματα.

Η κριτική που κάνω στο ΚΚΕ ή σε φίλους του ΚΚΕ που πολλές φορές θέλουν να ξεπεράσουν τα όρια της μαρξιστικής κριτικής χάριν «πίστης» στην πολιτική του κόμματος, έχει μια βασική διαφορά από εχθρικές κριτικής αφορισμού του ΚΚΕ. Είναι πάντα μια αγωνιώδη προσπάθεια να συμβάλω στην διόρθωση της πολιτικής αλλά εφόσον η κριτική μου είναι σωστή, όχι κατ απαίτησή μου. Δεν κάνουν λάθη μόνο οι άλλοι κάνω κι εγώ. (http://aristeripolitiki.blogspot.gr/2012/06/17-4.html)

Όλη η μαρξιστική παιδεία μου είναι παιδεία των «Πέτρινων Πανεπιστημίων» όπου έμαθα, η φωνή να προσκυνάει τη σκέψη.

Εγώ πιστεύω ότι βοηθάω με τον τρόπο μου το ΚΚΕ. Το αν είναι αλήθεια η ζωή θα το δείξει.

Θέλω όμως να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι, ούτε υπήρξα μέλος του ΚΚΕ, ούτε το εκπροσωπώ σε κανένα επίπεδο. Η σχέση μου μαζί του είναι πάντα συναγωνιστική και για μένα δεν θα υπήρχε λόγος να μη δώσω και τη ζωή μου για να το υπερασπίσω, αν οι ανάγκες το απαιτούσαν. Για όσους δεν καταλαβαίνουν αυτή τη σχέση ας την αναζητήσουν στην πίστη που μπορεί κάποιος να έχει στην μαρξιστική και κομμουνιστική ιδεολογία και τη σχέση της με τον απλό λαό, την εργατική τάξη και τους κατά τεκμήριο αντιπροσωπευτικούς πολιτικούς φορείς τους.

Για το αν το ΚΚΕ εκπροσωπεί και χθες και σήμερα τον λαό και ειδικά την εργατική τάξη και την μελλοντική εξουσία της, ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του. Το ίδιο δικαίωμα όμως έχω κι εγώ που επιλέγω να το υπερασπίσω.

Το ΚΚΕ έκανε πολλά λάθη στην 96χρονη πορεία του. Κάνει και σήμερα λάθη. Θα κάνει και αύριο. Ποτέ δεν μπορεί να ταυτισθεί η αναγκαιότητα και ο τρόπος υλοποίησής της, δηλαδή η πολιτική των κομμάτων που την υλοποιούν. Άρα το λάθος ή το έλλειμμα είναι και αυτό αντικειμενική «αναγκαιότητα».

Ποια είναι η δική μου απάντηση; Κάνει λάθη γιατί έχει και πολύ μεγάλη δράση. Λάθη που άλλα αφορούν σπουδαίες δράσεις που έχουν ιστορική αναφορά όπως πχ η διαχρονική ωρίμανση των συνειδήσεων και οι κατά καιρούς κεφαλαιοποιήσεις της αναγκαιότητας του σοσιαλισμού, άσχετα αν σήμερα έχουμε προσωρινή γενική οπισθοχώρηση κατά το πρότυπο της «ζικ – ζακ» ιστορικής εξέλιξης και άλλα άμεση αναφορά στη σημερινή συγκυρία. Αν είσαι από την πλευρά της εργατικής εξουσίας θα δεις τα λάθη διαλεκτικά μέσα στη γενικά θετική ιστορική προσφορά του. Αν είσαι εχθρός ή μικροαστός θα αναγάγεις τα λάθη σε μοναδική διάσταση του ΚΚΕ, με βάση τη θεωρία ότι τα σωστά και τους αγώνες τα κάνει ο λαός και όλα τα λάθη τα κάνει το ΚΚΕ(!) άντε να κάνουμε και μια «πιασιάρικη» έκπτωση (από «καλούς αριστερούς» αυτό) και να πούμε τα λάθη τα κάνει «μόνο» η ηγεσία του. Γενικά όμως δεν χρεώνεται με κανένα θετικό το ΚΚΕ πέρα από κάποια αναγκαία για να γίνουμε πειστικοί! Τα ακούω επαναλαμβανόμενα από τη δεκαετία του ’60 σαν καραμέλα…

Έχει πολύ ιστορικό χούμο αυτή η μικροαστική αντίληψη και κριτική για το ΚΚΕ αλλά δεν υπάρχει χώρος για αναλύσεις αυτού του τύπου.

Συγνώμη που δεν έχω χρόνο να παρακολουθώ το ιστολόγιό σας, θα είχα πολλά να πω σε κάποια θέματα αλλά αφού δεν το παρακολουθώ, πέρα από μια γενική άποψη, δεν μπορώ να κάνω ειδική κριτική σε αυτό.

Και κάτι για την ηλικία μου.

Δεν θέλω να κρίνομαι από στοιχεία που εκφεύγουν των γραφομένων και των θέσεων. Ευτυχώς οι παλιοί κομμουνιστές μου έμαθαν από μικρό στις φυλακές και τις εξορίες ότι η αλήθεια και το σωστό δεν έχουν ούτε ηλικία, ούτε ποσοστά ψηφοφοριών, ούτε αναφορά στην πείρα, ούτε αναφορά σε τσιτάτα… έτσι με απάλλαξαν από τον φόβο ότι ο παλιός τα ξέρει όλα, πράγμα που και σήμερα με απαλλάσσει από τη κακή συνήθεια να θεωρώ αυτά που λέω είναι σωστά μόνο επειδή έχω κάποια ηλικία ή πείρα. Τίποτα από αυτά δεν ισχύει ούτε για μένα ούτε για εσάς, είτε είστε νέοι είτε γέροι. Το μόνο που ισχύει είναι αν η θέση είναι σωστή, και ακουμπάει στην πραγματικότητα μέσα στην κίνησή της. Αν δικαιώνεται ιστορικά από τα πράγματα. Εδώ η πείρα μου έχει μια αξία. Είδα «τα πάντα» σε όλες τις ηλικίες και τα επαγγέλματα είδα και σωστές και ανιστόρητες εκ της ζωής αποδεδειγμένες απόψεις. Άρα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στα στοιχεία της κρίσης μας για τις απόψεις των άλλων.



3 σχόλια:

LeftG700 είπε...

Φίλε symastev, σε καλωσορίζω εδώ.


Ελπίζω να μη μας παρεξηγήσεις που για δεύτερη φορά, χωρίς να σε ρωτήσουμε, σε κάναμε πρωτοσέλιδο. Το κάναμε όμως για καλό (κατά πώς βλέπουμε εμείς τα πράγματα) σκοπό.

Προσωπικά δεν έχω καμία δυσκολία να καταλάβω τα κίνητρα της κριτικής σου προς το ΚΚΕ (δεν είμαι όμως σίγουρος για κάποιους από τους φίλους τού ΚΚΕ που, όπως λες κι εσύ:

πολλές φορές θέλουν να ξεπεράσουν τα όρια της μαρξιστικής κριτικής χάριν «πίστης» στην πολιτική του κόμματος

Αυτή η αντίληψη, η «γραμμιτζήδικη» στο δικό μας πρόχειρο λεξιλόγιο, είναι μεγάλη πληγή για την Αριστερά. Όσο κι αν είναι περιορισμένες οι εμπειρίες μας, αυτό το έχουμε διαπιστώσει πέρα για πέρα. Φυσικά, μπορεί για ιστορικούς και άλλους λόγους να χαρακτηρίζει πιο έντονα το ΚΚΕ, αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει κομμάτι τής Αριστεράς που δεν είναι φορέας αυτού τού μικροβίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα καλό παράδειγμα. Πέρα από το διαδίκτυο, που κι αυτό είναι ένας καλός καθρέφτης, αυτό που βιώνω ως εμπειρία σε συζητήσεις το τελευταίο διάστημα είναι το ‘‘γάντζωμα’’ σε επιλογές τής ηγεσίας από ανθρώπους που τίποτε στην προσωπικότητά τους δεν δείχνει ότι αν ήταν στο χέρι τους θα έκαναν τις ίδιες επιλογές. Κι όμως, παρ’ όλα αυτά, τις υπερασπίζονται ή, στην καλύτερη περίπτωση, σιωπούν και μετά από λίγο αλλάζουν κουβέντα.

Δεν θα συμφωνήσω παρά μόνο εν μέρει στην άποψή σου πως το ΚΚΕ «κάνει λάθη γιατί έχει και πολύ μεγάλη δράση». Βεβαίως και συμβαίνει αυτό και συνέβη ειδικά στη δεκαετία τού ’40 που η εξέλιξη των πραγμάτων τού έβαλε στην πλάτη πολύ μεγάλο φορτίο. Όμως, φίλε symastev, υπάρχουν και μερικά δομικά προβλήματα στην πολιτική σκέψη τής ηγεσίας τού ΚΚΕ που δεν την αφήνουν να δει τα πράγματα πιο καθαρά. Ένα από αυτά και μάλλον το πιο κεντρικό: η αδυναμία της να συνειδητοποιήσει τα χαρακτηριστικά τής νέας κατάστασης που διαμορφώθηκε από το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα και πέρα, ειδικά στις κοινωνίες τού ανεπτυγμένου και εδραιωμένου καπιταλισμού, στις οποίες εμείς βάζουμε και την Ελλάδα. Τα λέω συνοπτικά όλα αυτά και κάπως ‘‘ξώπετσα’’. Μακάρι να τα συζητήσουμε πιο αναλυτικά μαζί σου, τις μέρες που έχουμε μπροστά μας.

Τέλος, θα ήθελα να σε διαβεβαιώσω ότι εγώ τουλάχιστον θα σε κρίνω όπως ακριβώς θέλεις (και όπως είναι σωστό, συμφωνώ απόλυτα). Αυτό όμως κάλλιστα μπορεί να συνδυάζεται με εκτίμηση για τη διαδρομή σου στο αριστερό κίνημα. Το ...πεπραγμένο φυγείν αδύνατον! :-)


Τα λέμε

Гриша είπε...

H κριτικη οταν ειναι καλοπιστη(και οχι αποτελεσμα προκαταληψεων) ειναι οχι μονο ευπροσδεκτη αλλα και απαραιτητη.

Iσχυει ομως και αυτο που ειπε η Αλεκα σε μια προσφατη παρουσιαση βιβλιου.
Οτι η ατομικη πειρα οσο πολυτιμη και να ειναι σε καμια περιπτωση δεν υποκαθιστα τη συλλογικη πειρα του κομματος.

Με σεβασμο.

orgoyel είπε...

Η συλλογικη πειρα λοιπον ειναι αυτο που λενε οι σοφοι (Μαρξ, Λενιν). Σημερα βεβαια εχουμε σοφους πως δεν εχουμε, το Μακη, το Δημητρη, την Ελενη.
Χωρίς αμφιβολία υπάρχει διαλεκτική σχέση ανάμεσα στην κομματική βάση και την καθοδήγηση, με προβάδισμα στη δεύτερη λόγω δυνατότητας γενίκευσης της πείρας, συνολικά θεωρητικής υποδομής (...). Η Ιστορία επιβεβαιώνει ότι ιδιαίτερα σε φάσεις μεγάλων αποφάσεων, σε καμπές, καθοριστικός είναι ο ρόλος του κόμματος, που προσδιορίζεται από τις αποφάσεις του καθοδηγητικού οργάνου. Οι οπορτουνιστικές εκφορές της αστικής ιδεολογίας αρέσκονται να παραμυθιάζουν για τον αποφασιστικό ρόλο της κομματικής βάσης»!!!

Τι ωραια που το ακουω, σαν οψαλμωδια στο σχολικο εκκλησιασμο.

Μια που σε βρηκα λυσε μου και μια απορια. Πηγατε σε αυτους που απο το πρωι μεχρι το βραδυ τους αποκαλειτε οπορτουνες, σοσιαλφασιστες, πρακτορες του Λανγκλευ, και τους ζητησατε να συμμετασχουν (εστω και με τις σφραγιδες τους) στην μαζωξη σας. Αυτο ειναι γενναια πραξη η προδοσια?