Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

«Και να σκεφτεί κανείς ότι, πέρυσι, κάμποσα αριστερά παλικάρια σφάχτηκαν στην ποδιά της!»




Το τι θάψιμο (με κουταλάκι τού γλυκού, διακριτικά) έχει πέσει για την εξέγερση του Πολυτεχνείου από ορισμένους «πρόθυμους» εκεί στο Protagon, ούτε που το φαντάζεστε! Από το ορφανό τού Σημίτη —τον Γιώργο Καρελιά ντε!— μέχρι τον «μεταπολιτικό» Κώστα Γιαννακίδη και τον «ανέντακτο» Ανδρέα Ζαμπούκα που πιστεύει «στον ολοκληρωμένο άνθρωπο, στην ομορφιά, στη δύναμη και στην πνευματικότητα» δεν περιγράφεται (δηλαδή περιγράφεται, αλλά σιγά μη χαραμίζω bytes!). Φαίνεται ότι έχουν πιάσει τη γραμμή από τον Σταύρο και την ‘‘εξειδικεύουν’’ παραπέρα... Το καλύτερο όμως θάψιμο και το πιο ‘‘επιστημονικό’’ το κάνει η Άννα Δαμιανίδη, εκπρόσωπος της γενιάς τού Πολυτεχνείου, με συμμετοχή στο αντίστοιχο Πολυτεχνείο τής Θεσσαλονίκης, χρόνια δημοσιογράφος και αρθρογράφος στην Αυγή και οπωσδήποτε με «ανανεωτική» αριστερή ταυτότητα στην τσάντα της, ήταν δεν ήταν μέλος τού παλιού ΣΥΝ ή τώρα τής ΔΗΜΑΡ (δεν το ξέρω και δεν θα μπω στον κόπο να το ψάξω).

Τη θυμόσαστε την Άννα Δαμιανίδη; Είναι αυτή που πέρυσι τον Μάιο, σε άρθρο της στην Εφημερίδα των Συντακτών, έβγαλε «ρατσίστρια» την Κική Δημουλά (ούτε ένα ποίημά της δεν έχω διαβάσει, προς άρση κάθε παρεξήγησης), μέσα από ‘‘δημιουργικές’’ ‘‘ερμηνείες’’ λόγων της σε κάποια εκδήλωση για την Κυψέλη. Τότε, είχαν σπεύσει διάφοροι από την «ανανεωτική και ριζοσπαστική Αριστερά», εντός, στις παρυφές ή και εκτός ΣΥΡΙΖΑ να πάρουν τα κομμάτια της. Το είχε κάνει (‘‘προσεκτικά’’ κάπως, να φυλάξει και τον κώλο του) και ο «πολύς με τις λέξεις» Νίκος Σαραντάκος —είχαμε έναν ‘‘καλό’’ γύρο τότε... ;-)

Ας διαβάσουν το άρθρο της όλοι αυτοί οι «πρόθυμοι» εξ αριστερών υποστηρικτές της. (Για να τα λέμε όλα, να το διαβάσουν, αν δεν το είχαν διαβάσει από πέρυσι, όταν πρωτοδημοσιεύτηκε στο ‘‘προπύργιο’’ της Αριστεράς, τη Μεταρρύθμιση· copy paste έκανε φέτος η «Αννούλα τής Αριστεράς» —κατά το «Αννούλα τού χιονιά».) Ας το διαβάσουν και ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους  για τους εκπροσώπους τής «Αριστεράς τών δικαιωμάτων» (κατά Αντώνη Λιάκο), προς υπεράσπιση των οποίων στήνουν κάθε τρεις και λίγο οδοφράγματα, χωρίς να τραβάνε καμία διαχωριστική γραμμή από δαύτους. Δαύτους: όλους εκείνους που είναι κάργα αριστεριστές στο «μεταναστευτικό», στα «εθνικά», στα «της Εκκλησίας» ή «των ομοφυλόφιλων» και καραδεξιούρες τού κερατά σε ό,τι συνιστά την ψυχή τής Αριστεράς, ευρισκόμενοι και σε ανοιχτή επικοινωνία με εξωμότες τής Αριστεράς τύπου Φύσσα...

Αφού το κάνουν αυτό, μπορούν μετά να σκεφτούν και το άλλο: Τι είναι χειρότερο: Να έχουν γραφτεί και μερικές μαλακίες στην Πανσπουδαστική Νο 8 (άπαξ και μέσα σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας με κομμένες όλες τις γραμμές), ή να ζεσταίνονται φίδια σε αριστερούς κόρφους επί δεκαετίες;

Τα λέμε. Στην πορεία.



Η εικόνα, από το protagon.gr.

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ



Σαράντα χρόνια στρογγυλά, δεν λέω, είναι κάτι. Μια ολόκληρη ζωή. Αλλά δεν έχει σημασία, και δέκα χρόνια μετά, το '83 ας πούμε, όταν έλεγα σε νεώτερους φίλους μου ότι δεν έπρεπε να μας ζηλεύουν που "είχαμε ζήσει το Πολυτεχνείο", ότι αυτοί ήταν πολύ πιο τυχεροί γιατί πρόλαβαν να περάσουν φοιτητικά χρόνια χωρίς χούντα, ότι περνούσαμε άσχημα στην επταετία, ότι θα ήθελα πολύ να μην έχω ζήσει κανένα Πολυτεχνείο, αλλά να νιώθω πιο ελεύθερη στην εφηβεία και στη νεανική ηλικία μου, δεν με πίστευαν.

Τη θυμάμαι αυτή τη συζήτηση γιατί με είχε ξαφνιάσει. Γινόταν με νεαρούς μουσικούς, δέκα χρόνια μικρότερους από μένα. Ήμουν τριάντα κι ήταν είκοσι, είχα μείνει κατάπληκτη που μου έλεγαν ότι ήμουν τυχερή που είχα αντισταθεί στη χούντα! Ίσως είχαν φανταστεί μια αντιστασιακή ζωή, όχι μια ζωή φοβισμένη, γεμάτη θυμό που δεν βρίσκει διέξοδο, με πολλή υποταγή και ανοχή αυθαιρεσιών, πολλή καχυποψία και πνευματική φτώχεια, πολλή μοναξιά και επιφύλαξη, σαν αυτή που είχαμε ζήσει για εφτά χρόνια. Δεν ξέρω τι είχαν φανταστεί. Υπήρχε μια τεράστια παρεξήγηση ήδη.

Φοβάμαι πως αν ξαναπώ τα ίδια πράγματα, τώρα, σαράντα χρόνια μετά, πάλι στου κουφού την πόρτα θα τα λέω. Με ξεκουφαίνουν κλαψιάρικα τραγούδια στα μεγάφωνα, πανό κρεμασμένα στη μάντρα με κάνουν να ντρέπομαι που τα κοιτάζω. Όλο αυτό το μελό, με τα σιχαμένα κύματα των κλισέ που κάλυψαν την εξέγερση του '73 ήδη από την πρώτη επέτειο, και δεν του αντιστάθηκε κανένας, μας σάρωσε γλιτσερό κι ακαταμάχητο. Άντε να μιλήσεις για τις επιφυλάξεις, και τις απογοητεύσεις, και τις αμφιβολίες κι όλ' αυτά.

Διάβασα ένα άρθρο του Δημήτρη Φύσσα σήμερα που μιλάει για πράγματα τα οποία έχω επίσης σκεφτεί και τα οποία, παρόλη τη φλυαρία δεν τα είπαμε ποτέ, δεν τολμήσαμε. Ας πούμε, αν δεν είχε γίνει το Πολυτεχνείο, τι θα συνέβαινε με τη «σταδιακή μετάβαση στη δημοκρατία» που είχε αναγγείλει η χούντα και είχε αναλάβει ο Μαρκεζίνης; Τότε πάντως, την 18η Νοεμβρίου του 1973, όταν είχαμε βγει από το Πολυτεχνείο της Θεσσαλονίκης εμείς, και δεν είχαμε πάει ακόμα στο σπίτι μας, μέναμε σε μιας φίλης κάμποσοι μαζί από τον φόβο μας, μέσα στη σιωπή και στην κατήφεια, εκείνη τη μέρα και τις επόμενες, σκεφτόμασταν μερικοί και το κουβεντιάζαμε μεταξύ μας, πόσο λάθος είχαμε κάνει μ' εκείνη την εξέγερση. Η χούντα είχε σκληρύνει, υπήρχαν νεκροί, είχε κηρυχτεί ξανά στρατιωτικός νόμος, τι είχαμε καταλάβει; Είχαμε ελπίσει κάτι βλέποντας στην Αθήνα να γεμίζουν κόσμο οι δρόμοι, νομίσαμε απλό να πέσει η χούντα έτσι;

Δεν ήμασταν στελέχη, δεν ανήκαμε σε οργάνωση, τίποτε δεν ήμασταν. Απλοί φοιτητές και φοιτήτριες, χωρίς επαφή με κανέναν, μόνοι με τις σκέψεις και τα σχέδιά μας. Ήταν πολύ δύσκολο να βρεις παρέες που να ταιριάζεις. Δεν υπήρχαν τραπεζάκια πολιτικών οργανώσεων, να διαλέξεις πού θα πας. Στα τυφλά, στα κρυφά, αν ήσουν τυχερός μπορεί να δικτυωνόσουν. Πολλοί έχουν περιγράψει στιγμές συγκινητικές με φίλους, οργανωμένοι σε νεολαίες, αλλά την αμηχανία των ανοργάνωτων, που ήταν οι περισσότεροι, δύσκολα την περιγράφεις.

Στη δική μας μικρή παρέα, που δεν είχε καταφέρει να κάνει μια αληθινή πολιτική συζήτηση σοβαρή επί τρία χρόνια στο πανεπιστήμιο, αν και το ήθελε διακαώς, εκείνες τις μαύρες μέρες κλαίγαμε τη μοίρα μας. Αν και ανοργάνωτοι και απομονωμένοι, νιώθαμε τύψεις φριχτές που είχαμε γυρίσει το ρολόι πίσω, στις πρώτες σκληρές μέρες της δικτατορίας. Τύψεις για λογαριασμό όλων, αφού για λίγες μέρες είχαμε αποκτήσει συλλογική ταυτότητα, αυτό ίσως μας είχε λείψει περισσότερο, έκαναν τους μήνες που ακολούθησαν το Πολυτεχνείο να φαινεται εκ του αποτελέσματος φριχτό λάθος. Ξανάνοιξαν οι φυλακές, ξαναπιάστηκαν άνθρωποι, ξαναμπήκε λογοκρισία, ξανά, ξανά, πίσω στη δικτατορία, φόβο, στρατοκρατία, φτου κι απ’ την αρχή.

Όταν έπεσε η χούντα τον Ιούλιο του ’74 ήταν τόση η χαρά που δεν κάτσαμε να το ψειρίσουμε. Γιατί και πώς. Τα κάνανε θάλασσα στην Κύπρο οι δικτάτορες, το σκληρό καρύδι ο Ιωαννίδης ήταν μια χάρτινη τίγρη, έπεσε απλώς από ανικανότητα. Τι γύρευε στην Κύπρο ακριβώς δεν είπαμε ποτέ. Ούτε καν τι έκανε ακριβώς εκεί. Δεν έχει ανοίξει ο φάκελος.

Κι άμα ανοίξει τι θα μάθουμε άραγε; Θα ειπωθούν τα δύσκολα κι απλά; Ταυτίζοντας το καθεστώς εκείνο με το απόλυτο κακό, δεν ψάχναμε λογική στις κινήσεις του, όμως ο Ιωαννίδης, ο Σαμψών, είχαν κάποια σχέση με τα ελληνικά ιδανικά, δεν ήταν εξωγήινοι. Εθνικιστές και μιλιταριστές, κάπως θα είχαν φανταστεί να επιβάλουν στο Κυπριακό τη δική τους λύση. Δικτατορία, ένωση, και ποιος ξέρει τι ονειρεύονταν για την τουρκική μειονότητα.

Μετά το Πολυτεχνείο, που προφανώς ήταν αποτυχία του Παπαδόπουλου, τον ανέτρεψε ο Ιωαννίδης. Πήρε την εξουσία, δοκίμασε να κάνει πραξικόπημα εναντίον του κράτους εκείνου στην Κύπρο που είχε δυο κοινότητες, τούρκο αντιπρόεδρο, τουρκική μειονότητα με αναγνωρισμένα δικαιώματα, κλπ κλπ. Πολύ αβάσταχτα και απαράδεκτα πράγματα όλ’  αυτά για μιλιταριστές εθνικιστές σκληροπυρηνικούς σαν τον Ιωαννίδη. Αποφάσισε να επιτεθεί στο πολυεθνικό -ας το πούμε- αυτό κράτος, να φτιάξει μια Κύπρο κατ' εικόνα και ομοίωση του. Αν πετύχαινε, θα ξεχνούσαν όλοι το Πολυτεχνείο, θα έμενε στην Ιστορία ως ο άνθρωπος που ένωσε την Κύπρο με την Ελλάδα.

Μάλλον δεν ήταν πρακτοριλίκι των αμερικάνων εκείνο το πραξικόπημα. Το έκανε για να κερδίσει τις καρδιές των Ελλήνων, που είχε χάσει στο Πολυτεχνείο. Έχασε τα πάντα αυτός, έχασε πολλά η Κύπρος, κέρδισε η Ελλάδα τη δημοκρατία, βγήκε εκ των υστέρων η εξίσωση πως το Πολυτεχνείο έριξε τη χούντα. Εξίσωση των βιαστικών που από τη μανία τους για συντομεύσεις χάνουν την ουσία.

Ίσως ποτέ δεν θα μιλήσουμε σαν άνθρωποι για όλ' αυτά, δεν θα ξεπεράσουμε τα κλισέ των ηρωισμών και τα ταμπού των εθνικισμών. Χαλάει η σούπα και της επανάστασης και της προδομένης Κύπρου.

Ώρες-ώρες νομίζω ότι τα χρόνια δεν πέρασαν καθόλου, ότι είμαι πάντα στον προθάλαμο της ζωής, είκοσι χρονών, και προσπαθώ να καταλάβω τις βασικές έννοιες: τι είναι δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα, ισότητα, ελευθερία, άσε πια και την αδερφοσύνη. Άστην αυτήν, μου φτάνουν τα υπόλοιπα για να στέκομαι στον προθάλαμο. Έφτασα εξήντα κι ακόμα δεν έχω προχωρήσει, διευκρινίζω τα βασικά. Κάποιο λάθος έχετε κάνει σας λέω. Θα περάσει η ζωή όλη και δεν θα το έχουμε ξεκαθαρίσει ακόμα.



14 σχόλια:

LeftG700 είπε...

Είναι στιγμές (λίγες) που μιλάς με μερικούς Κουκουέδες και λες από μέσα σου «κάτι γίνεται, δεν τα βλέπουν όλοι μέσα από τα κομματικά γυαλιά». Αλλά είναι και κάτι άλλες (περισσότερες) που τους ακούς και απελπίζεσαι και σου ’ρχεται να κόψεις φλέβες!

Για παράδειγμα (και μια και υπάρχει αναφορά στην ανάρτηση για την Πανσπουδαστική Νο 8), ορίστε τι έγραψε σε σχόλιο στο Σφυροδρέπανο κάποιος οπαδός τού ΚΚΕ:

Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Για όποιον σχετίζεται με αναρχοαυτόνομους, ΣΥΡΙΖΑ, ΕΑΑΚ, "Μ-Λ" κ.α., ας κοιτάξει το κείμενο με τίτλο "Η ΚΝΕ, το «ηρωικό» Πολυτεχνείο και οι «350 προβοκάτορες της ΚΥΠ»", που δημοσιεύτηκε σήμερα
Δευτέρα, 17 Νοεμβρίου 2014, με ιδιαίτερη αναφορά στο αριθμόν 8 φύλλο της «Πανσπουδαστικής»
(http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-kne-to-hrwiko-polutechneio-kai-oi-350-probokatores-ths-kup#ixzz3JJcQ1Eo3).
Ας προβληματιστεί τώρα κάθε καλοπροαίρετος που τους ακολουθεί και νείωθει αριστερός (όπως κι αν το καταλαβαίνει ο καθένας), για αυτά που αναμασούν τόσα χρόνια αυτές οι οργανώσεις ενάντια στο ΚΚΕ. Ας προβληματιστούν για την πηγή τους και ας καταλαβούν ότι ο δρόμος προς το φασιμό είναι στρωμένος από αντικομμουνισμό και συκοφαντίες ενάντια στο ΚΚΕ!
kk-1
17 Νοεμβρίου 2014 - 11:31 π.μ.


Τι μας λέει ο σύντροφος εδώ; Ότι η Πανσπουδαστική Νο 8 ήταν κάτι σαν τον ψευτο-Ριζοσπάστη τού Μανιαδάκη;

Αυτό μάς λέει. Και η πλάκα είναι ότι το σχόλιό του βρίσκεται κρεμασμένο εκεί εδώ και 12 ωρίτσες και δεν έχει βρεθεί κάποιος δικός του να τον συμμαζέψει!

Όι όι μάνα μου...

Δόκτωρ Σπινγκ είπε...

Σαράντα χρόνια παρεξήγηση, η μία... σαράντα χρόνια αρλούμπα, η άλλη...
http://www.newsbeast.gr/greece/arthro/756586/to-polutehneio-i-muthologia-tis-aristeras-kai-tesseris-dekaeties-arloubas-arkoun/


Πώς φαίνονται οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ συγγένειες, έτσι δεν είναι; Οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ γραμμές. Ποιοί είναι με ποιούς ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, όχι στα λόγια και τ' αρώματα.

Δόκτωρ Σπινγκ είπε...

Το κολλάζ που σκάρωσαν οι ναζιστές της ΧΑ είναι από χέρι σκάρτο και κάνει μπαμ. Δείτε την εικόνα. Λένε "αριστερά το εξώφυλλο της Πανσπουδαστικής αριθμός φύλλου 8 και πάνω το απόσπασμα από το κείμενο του περιοδικού που (....) μιλάει για προβοκάτσια". Κοιτάξτε τώρα το εικονιζόμενο πρόσωπο στο εξώφυλλο: είναι ο Διομήδης Κομνηνός, που η χούντα δολοφόνησε στις 17 Νοέμβρη!

Συμπέρασμα: Στις 14 Νοέμβρη (που κυκλοφόρησε λέει το φύλλο 8), δηλαδή ΤΡΕΙΣ ολόκληρες μέρες ΠΡΙΝ δολοφονηθεί ο Κομνηνός, στην Πανσπουδαστική είχαν ... μαντέψει τη δολοφονία του κι είχανε κιόλας βρει φωτογραφία του!

Τρελό; Όχι. Χρυσαυγίτικο απλά.

LeftG700 είπε...

Φίλε Δόκτορα,


Ναι το έχω δει από το πρωί. Μιλάμε για χοντρή περίπτωση (εννοώ την Οννεδίτισα). Λες ότι έχει ΙQ ραδικιού και σηκώνονται τα ραδίκια και σε κάνουν μαύρο στο ξύλο επειδή τα πρόσβαλες χοντρά! :-)

Αλλά, η άλλη, η Αννούλα; Που μπαινόβγαινε χρόνια και χρόνια στην Αριστερά; Πού να τα πεις αυτά και να σε πιστέψουν, ρε πούστη μου; (ο λόγος το φέρνει, δεν εννοώ εσένα! :-) )


Τα λέμε (και κλαίμε...)


ΥΓ Μην παραλείψεις να διαβάσεις το προηγούμενο σχόλιό μου. Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να δεις πως όταν λέω πως «εμείς τα λέμε όλα», εννοώ όοολα μα όλα! ;-) :-)

LeftG700 είπε...

Μα, φίλε Δόκτορα! Με εκπλήσσεις! Το φύλλο Νο 8 κυκλοφόρησε δύο και μήνες μετά το Πολυτεχνείο. Γάμα τους τούς Χρυσαυγίτες!

Το γεγονός δεν αμφισβητείται ούτε κάν από το ΚΚΕ. Απλώς πιάνονται από το γεγονός ότι στο επίμαχο φύλλο η σύνταξη έγραψε πως δημοσιεύετσαι το κείμενο της "επιτροπής αγώνα" (αυτή υπέγραφε την καταγγελία) με επιφυλάξεις, χρειάζεται συμπλήρωση κ.λπ.

Να, μπες εδώ να δεις λεπτομέρειες σε υπεράνω κάθε υποψίας Κουκουέδικο μπλογκ.


Τα λέμε

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

http://www.rizospastis.gr/storyPlain.do?id=6294503&action=print
Σχετικά με την νο8 το ΚΚΕ ισχυρίζεται πως τότε καταγγέλθηκε συγκεκριμένο περιστατικό (εδώ γελάμε)
ενώ στην πραγματικότητα είναι ακόμη ένα παράδειγμα του συστημικού του αντανακλαστικού.
Αναφέρει μάλιστα την Μαρφίν, την "επίθεση στο ΠΑΜΕ" έξω από τη βουλή και σε λίγο και την έκλειψη ηλιου στο Περού το 1340 μΧ. στην οποία και οφείλεται η (ακόλουθη)πρωταρχική συσσώρευση...
-...-
κατά τα άλλα, την "εσπρέσο" της αριστεράς πας να το καταντήσεις το μπλογκάκι σου

τα λέμε
αλλά όχι πάνω σε σωρούς από σκουπίδια γιατί δεν αντέχουμε τη μπόχα...

εδώ και το φύλλο
http://erodotos.files.wordpress.com/2011/11/pan04.png
που κάνουν το γνωστό κόλπο όπου υποτίθεται αυτοί γνωρίζουν ποιος είναι πράκτωρ και ποιος δεν είναι...
Μια, δυο, τρεις...τι φαιδρότητα κι αυτό το Μανιαδακιστάν!

LeftG700 είπε...

Φίλε Μιχάλη,


Δεν θα αμφισβητήσω ότι το ΚΚΕ είναι το πλέον δυσκοίλιο κομμάτι τής Αριστεράς στην ανοιχτή παραδοχή τών λαθών και την εξήγησή τους, το βασικότερο για μένα στοιχείο τής αυτοκριτικής. Ελπίζω κι εσύ να μην αμφισβητήσεις όμως ότι δεν υπάρχει μερίδα τής Αριστεράς που δεν υποφέρει από αυτή την ασθένεια, έστω και σε ηπιότερες μορφές... Δυστυχώς, όπως φορτώθηκαν στον Ιωσήφ όλες οι αριστερές (για να μη σου πω ανθρώπινες) αμαρτίες για να ξαλαφρώσουν μερικοί τις συνειδήσεις τους, κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το ΚΚΕ (το οποίο, να το πω κι αυτό, κάνει ό,τι μπορεί για να διαιωνίζεται αυτή η εις βάρος του μονομέρεια).

Πρέπει να μου διευκρινίσεις με ποια έννοια κάνεις λόγο για «"εσπρέσο" της αριστεράς». Είμαι «χαζό παιδί χαρά γεμάτο» και δεν το πιάνω! :-)


Τα λέμε

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

Δεν το αμφισβητώ όχι.
Πάντως το ότι το ΚΚΕ φορτώνεται όοολες "τις αμαρτίες" της αριστεράς (ναι, ναι) δεν σημαίνει ότι δεν έχει πράξει τις περισσότερες.

Είναι σοφιστεία αυτή χρήσιμη και αποτελεσματική. Κλασσική τακτική την οποία και ο πλέον απλοϊκός χειραγωγητικός μηχανισμός παίζει στα δάχτυλα (πόσο δε μάλλον το ΚΚΕ με κοντά εβδομήντα χρόνια εμπειρίας και ξεπαστρεμάτων κάθε ικμάδας-το μετρώ από το '36 που χακεύτηκε για καλά).
Δηλαδή ξετρυπώνει (ή ακόμη επινοεί ο ίδιος) -ο μηχανισμός- μια πασιφανώς άδικη κατηγορία σε βάρος του την οποία μπορεί εύκολα να αποκρούσει, και αμέσως εφαρμόζει την ανάλογη ρητορεία και στις υπόλοιπες όπου έχει λερωμένη τη φωλιά του.
====================
====================
Για την "εσπρέσσο" το λέω γιατί βλέπω ότι ασχολείσαι με τον Παπαδημούλη, τον Σαπουνά, τον Βίτσα, τον Βούτση, τον Ελληνιάδη, και όλους αυτούς τους μεγάλους θεωρητικούς του κομμουνιστικού (-ΣΟΥ-) κινήματος, και έτσι μου φάνηκε μια καλή αντιστοιχία ποιότητας στον πολιτικό λόγο.
Όπως και να το κάνεις το επίκαιρο....
=============
καταθέτω κι αυτό μαζί με τα ανάλογα του Ρίζοσπάστη που σήκωσα πιο πάνω,
http://sitiavendetta.blogspot.gr/2010/11/blog-post_21.html

LeftG700 είπε...

Φίλε Μιχάλη,


Χαίρομαι που συμφωνούμε (συμφωνούμε και στον πρωταθλητισμό τού ΚΚΕ, το γράφω εξ άλλου —και το έχω γράψει πολλές φορές).

Θέλω να πιστεύω ότι το «σοφιστεία» δεν πηγαίνει σε μένα. Όποτε θέλω να υπερασπιστώ κάποια θέση ή στάση τού ΚΚΕ (ή οποιουδήποτε αριστερού κόμματος), το κάνω ευθέως. Δεν έχω κανένα λόγο να κρύβομαι πίσω από σοφιστείες.

Αυτοί με τους οποίους λες ότι ασχολούμαι είναι οι ‘‘πεθερές’’. Τις ‘‘νύφες’’ έχω στο μυαλό μου και η δική τους διεύθυνση είναι γραμμένη στα αποστελλόμενα μπουγιουρντιά! :-)

Νομίζω ότι το έχω ξαναδεί το κείμενο που λίνκαρες. Όσες καλές προθέσεις και να αναγνωρίσω στο συντάκτη του, δεν μπορώ να σου κρύψω ότι θεωρώ το πρακτικό πολιτικό περιεχόμενό του τον ορισμό τού τυχοδιωκτικού αριστερισμού. Αν ήμουν στο Πολυτεχνείο τότε με τα μυαλά που έχω τώρα, θα τους είχα πάρει με τις πέτρες όλους αυτούς τους «εμείς, εμείς, οι μόνοι συνεπείς!». Σόρυ κιόλας! :-)


Τα λέμε

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

Φίλε Λεφτ,
Το ανέβασα για να καταγραφεί. Έχει σοβαρές αδυναμίες ναι. Οι καλές προθέσεις δεν ήταν ποτέ αρκετές...

Για τη σοφιστεία αναφέρθηκα στο ΚΚΕ αλλά είναι φανερό ότι έχεις διαπαιδαγωγηθεί πολιτικά από αυτή την πλευρά μιας αντιφατικής αντίδρασης δηλαδή που έχει ανάγκη τη σοφιστεία την μπαγαποντιά την ατιμία και τους ανθρωπάκιδες κάθε είδους. Έμπλεξες. Αλλά είσαι επίμονος και ερευνητικός και πειραματίζεσαι οπότε και πιθανολογώ πως θα ξεπεράσεις τον εαυτό σου, τότε θα επανεμπλακείς στην υπόθεση μας με νέα αίσθηση, και να σαι σίγουρος ότι αξίζει τον κόπο.

Δόκτωρ Σπινγκ είπε...

Άντε, τη σκαπούλαρα κι αυτή τη γρίπη! Οφείλω όμως εδώ κάτι ρέστα εδώ και 10 μέρες. Λοιπόν φίλε Λεφτ, έχεις δίκιο να εκπλήσσεσαι με το σχόλιό μου για το χρυσαυγίτικο κολλάζ. Όμως εκείνο που θέλησα -απαντώντας στον Ανώνυμο οπαδό του ΚΚΕ που ανάφερες κι έγραψε "να προβληματιστούν όσοι είναι ενάστια στο ΚΚΕ για την πηγή τους"- να δείξω ήταν, πρώτα απ' όλα, η ΑΠΟΛΥΤΗ ηλιθιότητα, τύφλα κι ασχετοσύνη των ναζιστών, που γράψανε ότι η Πανσπουδαστική 8 είχε βγει "με ημερομηνία 14 Νοεμβρίου 1973", πράγμα τρελό αφού για εξώφυλλο -που το μόστραραν κι ίδιοι οι χρυσαυγίτες- είχε τη φωτογραφία του Κομνηνού που δολοφονήθηκε 3 μέρες μετά στο Πολυτεχνείο!!!

Φοβερή "πηγή" δηλαδή, είπα στον Ανώνυμο! Αυτήν περίμεναν όσοι εξ αριστερών δεν κριτικάρουν το ΚΚΕ!
Σαχλαμάρες.

Οπότε, για να πάω και στην ουσία: ούτε τους γκάου αγκυλωτούς περιμέναμε για να κριτικάρουμε το ΚΚΕ, αλλά ΟΥΤΕ και κολλήσαμε ποτέ ιδιαίτερα στο φύλλο 8. Στη μικροπολιτική δεν απαντάς με μικροπολιτική. Είναι πασίγνωστο και εμπεδωμένο πλατιά το άγχος των ηγεσιών του ΚΚΕ να ηγεμονεύει τους λαϊκούς αγώνες και η βιασύνη με την οποία σπεύδουν να αποστασιοποιηθούν ή και να καταγγείλουν, συχνά καταφεύγοντας πληθωριστικά στη χαφιεδολογία, οτιδήποτε ξεφεύγει από την ηγεμονία τους. Κι αυτό δεν είναι θέμα "πρωταθλητισμού", μακάρι νάταν! Είναι θέμα ψυχαναγκασμού απλά, ζυμωμένου με μια σειρά έμμονων ιδεών. Από την άλλη όμως, αυτό το άγχος των ηγεσιών του ΚΚΕ δεν σημαίνει καθόλου ότι το ασπάζονται παντού και πάντα οι οπαδοί του. Ακόμα κι αν συνήθως τρέμουν μπας και ξεφύγουν από τη ντιρεκτίβα. Διαπιστωμένο κι από το ότι στους "350 προβοκάτορες" ήταν και Κνίτες, όπως λέει σωστά και το μπλογκ που με παρέπεμψες.

Σιγά λοιπόν μην κάνουμε σημαία της κριτκής μας το φύλλο 8 και πόσο μάλιστα "αντλώντας" το απ' τα κολλάζ των ναζιστών!


Δόκτωρ Σπινγκ είπε...

Διόρθωση: από τη φράση "Αυτήν περίμεναν όσοι εξ αριστερών δεν κριτικάρουν το ΚΚΕ!", σβήνουμε το "δεν". [παιδιά προσοχή, η γρίπη αυτή αφήνει θολούρα :-)]

LeftG700 είπε...

Φίλε Δόκτορα,


Περαστικά! (Εγώ την έχω βγάλει σχετικά φτηνά με ένα συνάχι ...διαρκείας! :-) )


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

14