Πώς το είχε πει η Αλέκα; «Ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει το λόμπι τής δραχμής»; Αυτό δεν είναι τίποτε! Εδώ ο Λένιν είχε εκφράσει το λόμπι τού πολέμου!

Το τελευταίο διάστημα, είναι κάμποσες οι φορές που έχουμε στρίψει το μαχαίρι στις πληγές τών φίλων τού ΣΥΡΙΖΑ. Ε, ας το στρίψουμε και μια φορά σ’ εκείνες τών φίλων τού ΚΚΕ. Μπορεί να θεωρούν τον εαυτό τους παιδιά ενός ανώτερου Θεού, αλλά εμείς ποτέ δεν συμφωνήσαμε με αυτή την άποψή τους.

Τι μ’ έπιασε και θυμήθηκα τώρα την ατάκα τής Αλέκας Παπαρήγα, στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό στη Βουλή τού Νοεμβρίου 2012; Μ’ έπιασε αυτό:

SOS εκπέμπουνοι επιχειρηματίες για αποφυγή της ρήξης

Την έντονη ανησυχία του για την πορεία των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους εκφράζει ο επιχειρηματικός κόσμος, καλώντας τον πρωθυπουργό να κάνει τα «αδύνατα δυνατά» για να αποφύγει η χώρα τη ρήξη και την έξοδο από την Ευρωζώνη, μέσω κοινής επιστολής των φορέων του. Την επιστολή υπογράφουν οι Κωνσταντίνος Μίχαλος, πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος (ΚΕΕΕ), Θεόδωρος Φέσσας, πρόεδρος Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), Βασίλειος Κορκίδης, πρόεδρος της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου & Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ), Ανδρέας Ανδρεάδης, πρόεδρος Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), και Αθανάσιος Σαββάκης, πρόεδρος Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ).

«Οι σχέσεις της Ελλάδας με τους εταίρους μας δοκιμάζονται, με ευθύνη και των δύο μερών. Το μείζον όμως είναι να μη θυσιαστεί η σπουδαία εθνική κατάκτηση της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και να τερματιστεί αυτή η “ισορροπία τρόμου” που έχει παγώσει την οικονομία και υπονομεύει κάθε προοπτική ανάπτυξης», αναφέρουν στην επιστολή τους οι επικεφαλής των επιχειρηματικών φορέων της χώρας. Μεταφέρουν στον πρωθυπουργό τη στήριξη της επιχειρηματικής κοινότητας στις διαρθρωτικές αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος και επισημαίνει ότι «η κυβέρνηση οφείλει έμπρακτα να αποδεχθεί ότι η ευημερία των Ελλήνων, η βελτίωση των συνθηκών απασχόλησης και των αμοιβών της εργασίας προϋποθέτουν αύξηση της παραγωγικότητας, της διεθνούς ανταγωνιστικότητας και της εξωστρέφειας της οικονομίας. Προϋποθέτει δηλαδή σημαντικές μεταρρυθμίσεις κι αύξηση των επενδύσεων». Χωρίς συμφωνία και συνεπώς χωρίς επενδύσεις, οι άνεργοι δεν πρόκειται να βρουν δουλειά, οι νέοι δεν πρόκειται να μείνουν στη χώρα οι επιχειρήσεις δεν πρόκειται να αναπτυχθούν και το κράτος, χάνοντας συνεχώς έσοδα, μπορεί να βρεθεί σε αδυναμία να διατηρήσει τα σημερινά επίπεδα μισθών και συντάξεων, σημειώνεται στην επιστολή προς τον πρωθυπουργό. «Όσο και αν την επικαλούμαστε, η ανάπτυξη δεν εκβιάζεται, ούτε έρχεται με κάποιο μαγικό τρόπο. Είναι δε σχεδόν ανέφικτη όταν προτείνονται περισσότερες και μεγαλύτερες φορολογικές επιβαρύνσεις, όταν το κόστος άντλησης κεφαλαίων και ρευστότητας είναι μη ανταγωνιστικό και η πρόσβαση στις αγορές αδύνατη», επισημαίνουν οι επικεφαλής των επιχειρηματικών φορέων της χώρας και καταλήγουν:

«Είμαστε βέβαιοι ότι προσωπικά θα κάνετε τα αδύνατα δυνατά –σύμφωνα με τις προεκλογικές αλλά και μετεκλογικές σας δεσμεύσεις– για να αποφύγει η χώρα τη ρήξη με τους εταίρους και την έξοδο από την Ευρωζώνη.

Η ώρα της ευθύνης έχει φτάσει. Η Ελλάδα της εργασίας, της δημιουργίας και της εξωστρέφειας θέλει περισσότερη Ευρώπη για να προχωρήσει μπροστά. Σε αυτήν την προσπάθεια, είμαστε και θα είμαστε δίπλα σας».

Εκφραστή τού «λόμπι τής δραχμής», θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ η συντρόφισσα (και ο σύντροφος εδώ, προχθές, που είπε το ίδιο πράγμα με άλλες λέξεις); Να το δεχθούμε: εκφραστής τού λόμπι τής δραχμής! Να μη της χαλάσουμε το χατίρι, ύστερα μάλιστα κι από δυόμιση χρόνια. Αλλά (πάντα υπάρχει ένα γαμημένο αλλά σε αυτή τη ζωή):

Αφού ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει το «λόμπι τής δραχμής» (και, αντικειμενικά, έτσι πράγματι συμβαίνει, κάποιους επιχειρηματίες τούς συμφέρει το εθνικό νόμισμα), γιατί και το ΚΚΕ να μην εκφράζει το «λόμπι τού ευρώ», το οποίο λόμπι, όπως είδαμε παραπάνω, παρακαλάει γονατιστό, την κυβέρνηση να μην προχωρήσει σε ρήξη και χάσουμε τον ‘‘παράδεισο’’ του ευρώ; Δεν εκφράζονται και δεν εξυπηρετούνται τα συμφέροντα όλων αυτών τών ανησυχούντων κυρίων και από το ΚΚΕ, που εξακολουθεί να υποστηρίζει πως η υιοθέτηση της δραχμής υπό τις παρούσες συνθήκες θα είναι καταστροφή, χωρίς να μας βάζει και καμιά ημερομηνία «ωρίμανσης των συνθηκών» κοντύτερη από τη Δευτέρα Παρουσία τής Λαϊκής Εξουσίας (πάντα υπό την καθοδήγηση «του Κόμματος»...);

Φυσικά και εκφράζονται και εξυπηρετούνται! —είπαμε: αντικειμενικά· όπως κάποιες επιχειρήσεις θα τις συνέφερε η δραχμή, κάποιες άλλες, οι περισσότερες, εξυπηρετούν καλύτερα τα συμφέροντά τους με το ευρώ. Αλλά, τι σημαίνει αυτό; Θα άρεσε στους φίλους τού ΚΚΕ να πατήσουμε πάνω σε αυτή την αντικειμενική διάσταση των πραγμάτων και να αντιπολιτευθούμε το κόμμα τους με την κατηγορία ότι εκφράζουν το «λόμπι τού ευρώ»; Θα πήδαγαν μέχρι το ταβάνι! Ας ησυχάσουν! Δεν πρόκειται να το κάνουμε. Όλες αυτές οι αντικειμενικές επιπτώσεις δεν αντιπροσωπεύουν τίποτε περισσότερο από τις παράπλευρες (και ανεπιθύμητες) απώλειες του Πολιτικού, απώλειες που συνοδεύουν σχεδόν κάθε απόφαση. Μήπως η Συνθήκη τού Μπρεστ-Λιτόφσκ, δεν εξέφρασε και δεν εξυπηρέτησε αντικειμενικά τα συμφέροντα των στρατοκρατών τού Βερολίνου και της Βιέννης που ήθελαν να συνεχίσουν τον πόλεμο εναντίον τών δυνάμεων τής Αντάντ, ελπίζοντας σε μία νίκη ή, έστω, σε μία έντιμη ειρήνη; ;

Επίλογος: Θέλουν οι ακολουθούντες το ΚΚΕ να τα χώνουν στον ΣΥΡΙΖΑ πάνω σε αυτή τη βάση —βάση που τη χαρακτηρίζει ακριβώς η ίδια ‘‘λογική’’ με αυτήν στην οποία ‘‘στηρίχτηκαν’’ οι συκοφαντικές κατηγορίες εναντίον τού Λένιν για το Μπρεστ-Λιτόφσκ ως «πράκτορα του Κάιζερ»... Να το κάνουν, αν νομίζουν ότι πιάνει (στην πραγματικότητα, ούτε στο φοιτηταριάτο δεν έχουν πέραση πια τέτοιες φτηνές συνδικαλιές, αλλά τέλος πάντων...). Άμα είναι όμως μάγκες, να τα χώσουν και στον Λένιν! Είναι;

Σιγά μην είναι!