Άλα της! Ποιος να το ’λεγε ότι ανήμερα της 25ης Μαρτίου θα ‘‘τσιμπάγαμε’’ δύο ολοκαίνουργια αστραφτερά παράσημα δια χειρός Ροϊδολασκαράτων! (ένα από τον καθένα)

 

Όταν σου κάνουν κριτική από τα αριστερά «δικοί σου», πα’ να πει αριστεροί, είσαι υποχρεωμένος να τους ακούσεις προσεκτικά και να συζητήσεις μαζί τους. Ο διάλογος, με την προϋπόθεση ότι θα είναι ανοιχτός και ειλικρινής, μπορεί να έχει μία από τις εξής τρεις καταλήξεις: α) Να αποδειχθεί ότι η διαφωνία που προκάλεσε την κριτική οφείλεται σε παρανόηση του λόγου σου. β) Να αποδειχθεί ότι η κριτική είναι κατά βάση σωστή. Και, γ), να αποδειχθεί ότι η κριτική είναι κατά βάση άτοπη. Όλα αυτά βέβαια μπορούν να ισχύσουν στις περιπτώσεις που η κριτική διατυπώνεται καθαρά και ξάστερα και έχεις την ευκαιρία να εξηγηθείς. Γιατί υπάρχει και το όχι σπάνιο ενδεχόμενο, όπως είδαμε με τους ανεκδιήγητους τύπους τής Ένωσης Οπαδών για τη Συσπείρωση της ριζοσπαστικής αριστεράς, να αντιμετωπίσεις υπονοούμενα, ψιθύρους, σπόντες και όλα τα σχετικά ‘‘εργαλεία’’ με τα οποία μπορεί κάποιος να σε λασπώσει και μετά, δια της γνωστής μεθόδου («Μα δεν εννοούσα εσένα, αγαπητέ! Μήπως έχεις τη μύγα και μυγιάζεσαι;»), να απέλθει, αφήνοντας τη λάσπη του.

Όταν όμως αυτή η κριτική εκπορεύεται από μασκαράδες τής Αριστεράς (= τύπους που πλασάρονται ως αριστεροί, είτε εξαπατώντας συνειδητά, είτε επειδή έχουν την εντύπωση ότι ο αχταρμάς που έχουν στο κεφάλι τους σχετίζεται με την Αριστερά) τύπου Ροϊδολασκαράτων, με τη φιλοδοξία να την εμφανίσουν ως αριστερή κριτική, τότε είναι για να ανοίγεις σαμπάνιες! Όχι τόσο για λόγους προσωπικής ικανοποίησης (μην παίρνετε τοις μετρητοίς τον τίτλο· τον επέλεξα μόνο και μόνο επειδή είναι ‘‘πιασάρικος’’ κι έχει και την πλάκα του). Αλλά γιατί σού δίνεται η ευκαιρία να δείξεις με ένα γλαφυρό παράδειγμα στα μαλακισμένα τής Αριστεράς που κωλοτριβόντουσαν χρόνια και χρόνια (μερικοί ακόμα κωλοτρίβονται!) με τους «προοδευτικούς φιλελεύθερους», δηλαδή τους σοσιαλφιλελέδες, το μέγεθος της μαλακίας τους –τα ‘‘γαλλικά’’, πάντα με την καλή έννοια, την πολιτική. Μαλακία που έπαιξε κι αυτή το ρόλο της στο να εμφανίζονται αντιδραστικοί έως μυελού οστέων, όπως οι Ροϊδολασκαράτοι καλή ώρα, ως αριστεροί και, δεδομένης τής τύφλας που δέρνει το γενικό πληθυσμό τής χώρας, να πείθουν και μερικούς κουφιοκεφαλάκηδες. (Αυτό είναι το κύριο όφελος. Υπάρχει και δευτερεύον: να δουν οι αριστεροί που αρέσκονται στο να βγάζουν από τη μέση συντρόφους τους με συκοφαντικές κατηγορίες περί δήθεν εθνικισμού τι είδους κουμάσια μετέρχονται τα ίδια μέσα και, ίσως, να συνειδητοποιήσουν το λάθος τους. Ειδικά δε όσοι διατυπώνουν αυτές τις κατηγορίες ύπουλα, να δουν και το άλλο: ενίοτε οι σοσιαλφιλελέδες είναι πιο έντιμοι από τους ίδιους, αφού εκτοξεύουν το δηλητήριό τους ανοιχτά. Τέτοια είναι η κατάντια τους! Να ακολουθούν πρακτικές πιο βρώμικες ακόμα κι από αυτές τής μαύρης αντίδρασης!)

Σταματώ εδώ, γιατί δεν κρατιέμαι άλλο! Βιάζομαι να σας δείξω τα παράσημα που μας απένειμαν οι Ροϊδολασκαράτοι! (η αφορμή ήταν αυτή η ανάρτηση). Και ιδού:

 

Ο/Η Po λέει:

25/03/2016 στο 8:05 πμ

κ. Λασκαράτο, ο εθνικιστής (LOL)Λέφτης… κατακεραυνώνει (δίχως κ α μ ί α επιχειρηματολογία) το κείμενό σας, ξεκινώντας το με «Πριν βιαστεί κάποιος από το αναγνωστικό κοινό που είναι ταυτόχρονα και φίλος τών Ροϊδολασκαράτων…» – λες και διαθέτει αναγνωστικό κοινό! :-)

 

Ο/Η laskaratos λέει:

25/03/2016 στο 9:01 πμ

Λυπάμαι που ένας νέος άνθρωπος κάνει τόσο αυθαίρετη και ισοπεδωτική «κριτική», που καταντάει να φτάνει στην ακροδεξιά και πατριδοκαπηλική κακοήθεια της κλασσικής εθνικοφροσύνης, γράφοντας για εμένα: «Και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, στα χρόνια τού 1821, θα ήταν και φίλος τών Τούρκων».

***

Πλάκα δεν έχει; Ο Ροΐδης δεν είδε «καμία επιχειρηματολογία» κι ο Λασκαράτος είδε «ακροδεξιά και πατριδοκαπηλική κακοήθεια της κλασσικής εθνικοφροσύνης»! (Πάλι καλά! Φτηνά τη γλυτώσαμε, αν σκεφτεί κανείς ότι όπου να ’ναι θα ζητήσουν να δικαστεί ο Γλέζος, η Παπαρήγα κι ο Λαφαζάνης στο δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα πολέμου, αφού αντιτάχθηκαν στους βομβαρδισμούς τής Σερβίας από το ΝΑΤΟ, άρα, ‘‘αντικειμενικά’’, έσφαξαν με το ίδιο τους το χέρι τούς μουσουλμάνους τής Σρεμπρένιτσα!!!) Φυσικά, δεν είναι τόοοσο βλάκες. Κάνουν τον βλάκα. Μή σας προκαλεί εντύπωση. Θα ήταν διατεθειμένοι να ντύνονται μέχρι και χορεύτριες παραδοσιακών χωρών τής Πολυνησίας, προκειμένου να δραπετεύουν κάθε φορά που στριμώχνονται.

 Αν ήθελα να κλέψω παράσημα, θα πρόσθετα κι ένα τρίτο. Αυτό:

 

Ο/Η Antifa2 λέει:

25/03/2016 στο 10:08 πμ

Μόνο των Τούρκων; και «των Γερμανών». Στην ισοπεδωτική πολιτική του ορολογία, οι Ναζίδες, Γερμανοί και Έλληνες γίνονται «Γερμανοί».

 

Αλλά όχι! Είναι προφανές ότι ο φίλος μας είναι από εκείνους τούς χρήσιμους ηλίθιους που πιστεύουν ότι αν ξύσουν τους Ροϊδολασκαράτους μέχρι τον εσώτατο πυρήνα τους θα βρουν τον αντιφασισμό κι όχι αυτό που στην πραγματικότητα είναι εγγεγραμμένο στο ιδεολογικό DNA τους, δηλαδή τον πούρο και μαύρο αντικομμουνισμό. Και να πει κανείς ότι είναι δύσκολο να τους καταλάβει; Αφού, άθελά τους βέβαια, το ομολόγησαν πρόσφατα οι άνθρωποι! –ο σχολιαστής μας Smart Asss που έκανε την ίδια εξομολόγηση, άθελά του κι αυτός, έχει παρέα, άσχετα αν δεν το ξέρει ακόμα! Άθελά τους, ξάθελά τους, πάντως, το ομολόγησαν: αν ήταν ικανοί προς στράτευση τον καιρό τού ελληνικού εμφυλίου θα πολεμούσαν στο αντικομμουνιστικό στρατόπεδο. As simple as that κι οποιανού τού αρέσει!

Σιμπλ ξε σιμπλ, πού να το πάρει χαμπάρι ο χρήσιμος ηλίθιος Antifa2. Γι’ αυτό σάς λέω. Ποιος καταδέχεται να πάρει παράσημο από τα χέρια ενός ηλίθιου;