Σάββατο 19 Μαρτίου 2016

‘‘Σκοτώνοντας’’ τον μπαμπά μας με το ίδιο του το χέρι!



 
Δύο ημέρες πριν, έγραφα με άλλη αφορμή:

Στα επτά, παρά ένα μήνα, χρόνια που αυτό το ιστολόγιο κυκλοφορεί στην πολιτική πιάτσα τού διαδικτύου, έχει συμβεί αρκετές φορές να ‘‘κτίσουμε’’ ανάρτηση αξιοποιώντας κάποιο σχόλιο αναγνώστη ή αναγνώστριας. Αυτό γινόταν για διάφορους λόγους: άλλοτε για να εξηγηθούμε καλύτερα, άλλοτε για να υπερθεματίσουμε σε μία γνώμη τού κοινού, άλλοτε για να αναδείξουμε μία επί μέρους πτυχή τού εκάστοτε συζητούμενου θέματος που το σχόλιο το οποίο ανεβάζαμε στην πρώτη σελίδα έθιγε αλλά δεν κάλυπτε, άλλοτε για να ασκήσουμε πολεμική αξιοποιώντας δια της μεθόδου τού ζίου ζίτσου ισχυρισμούς σχολιαστών με αντίθετη άποψη από τη δική μας, και άλλα τέτοια παρόμοια.

Ε, λοιπόν, μας ξαναπροέκυψε η ευκαιρία να αναδείξουμε κάποια points μας, που υπήρχαν στο υπέδαφος της πρόσφατης ανάρτησης με «πρωταγωνίστρια» την Ελένη Πορτάλιου. «Μας ξαναπροέκυψε» είναι λίγο ανακριβές. Στην πραγματικότητα, την ευκαιρία μάς την προσέφερε στο πιάτο ένας σχολιαστής που ήρθε για πρώτη φορά εδώ via Ροϊδολασκαράτων, όπως ο ίδιος λέει. Παραθέτουμε το σχόλιό του μαζί με το σημερινό απαντητικό από τη μεριά τού ιστολογίου, χωρίς κανέναν επιπλέον σχολιασμό. Πριν διαβάσετε, να προσθέσω μία απαραίτητη διευκρίνιση: Η λέξη «μπαμπάς» δεν υποδηλώνει κάποια ενόχληση για το κάπως πατριαρχικό ύφος τού επισκέπτη μας ή κάποια αρνητική προδιάθεση για την ηλικία του. Εκτός από τη λειτουργική ανάγκη να «σταθεί» καλύτερα ο τίτλος, επιλέχθηκε και για καθαρά πραγματολογικούς λόγους: τόσο από το ύφος τού σχολίου του, όσο και από ένα-δυο τεχνολογικού χαρακτήρα λαθάκια στη γραφή του, τα οποία αποκατέστησα, είναι φανερό ότι πάνω-κάτω έχει την ηλικία τών πατεράδων μας.


Ρωμανός είπε...
 
Δεν ήξερα ούτε την ύπαρξή σας παλιόπαιδα, με έφερε εδώ ο σύνδεσμος του Ροΐδη.

Δεν ντρέπεστε να μιλάτε έτσι για την Πορτάλιου;

Ξέρετε τι αντιπροσωπεύει;


Όταν τα κανάλια παρουσίαζαν τους χρυσαυγίτες ως φιλήσυχους κατοίκους – Το φαινόμενο «Άγιος Παντελεήμονας» φτιάχτηκε στις οθόνες σας

Στις 23 Οκτωβρίου 2010, 200 μέλη της δημοτικής κίνησης «Ανοιχτή Πόλη» μαζί με την υποψήφια δήμαρχο Αθηναίων, Ελένη Πορτάλιου δέχονται επίθεση από τους τραμπούκους χρυσαυγίτες του Αγίου Παντελεήμονα. Πώς, όμως, τους παρουσιάζουν τότε τα ΜΜΕ; Ως δικαιολογημένα «αγανακτισμένους πολίτες».

Είναι χαρακτηριστικός ο διάλογος της Ελένης Πορτάλιου με τον παρουσιαστή δελτίων ειδήσεων του MEGA, Νίκο Στραβελάκη:

Η επικεφαλής της Ανοιχτής Πόλης κάνει λόγο για επίθεση από «ακραία ρατσιστικά στοιχεία», για να πάρει την εξής απάντηση από τον δημοσιογράφο του MEGA, Νίκο Στραβελάκη:

«Γιατί μιλάτε για ακραία ρατσιστικά στοιχεία; Πήγα στο μοντάζ, μαζί με την Μίνα Καραμήτρου που ήταν εκεί και μου μετέφερε τι έγινε. Είδα όλες τις εικόνες και δεν βλέπω τραμπούκους, ούτε ρατσιστές. Βλέπω συνταξιούχους, ηλικιωμένους ανθρώπους, άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι αργότερα στο ρεπορτάζ λένε στη Μίνα Καραμήτρου ότι φοβούνται να βγουν από τα σπίτια τους».

Η Ελένη Πορτάλιου επιμένει και του απαντά ότι ήταν περιορισμένος ο αριθμός των φωνασκούντων ταραχοποιών για να πάρει την απάντηση από τον άλλο δημοσιογράφο του MEGA, Μανώλη Καψή ότι «τους έβριζε το τοπικό στοιχείο». Η κ. Πορτάλιου τους διαψεύδει και επιμένει ότι επρόκειτο για μεμονωμένες περιπτώσεις ακραίων ρατσιστών. Τότε, επιστρατεύεται και η αστυνομική ρεπόρτερ του MEGA, Μίνα Καραμήτρου προκειμένου να επιβεβαιώσει ότι επρόκειτο για δικαιολογημένα «αγανακτισμένους κατοίκους του Αγίου Παντελεήμονα».

Αξίζει να δείτε το συγκεκριμένο απόσπασμα από το δελτίο του MEGA, γιατί αποτυπώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τις υπηρεσίες που προσέφεραν τα ΜΜΕ στη Χρυσή Αυγή.

 
***

LeftG700 είπε...

Φίλε Ρωμανέ,

Για να δούμε καλύτερα τα θέματα, τώρα που έχω την ευκαιρία.

Κατ’ αρχήν, καλό θα ήταν να μας εξηγήσεις τι εννοείς όταν γράφεις «Δεν ντρέπεστε να μιλάτε έτσι για την Πορτάλιου;». Πώς το καταλαβαίνεις εσύ αυτό το έτσι;

Σε ενόχλησε η αγγλοσαξονική παροιμία τού τίτλου; Ο μόνος λόγος για να σε ενοχλήσει είναι να την πάρεις κατά γράμμα. Μα τότε υπάρχει πρόβλημα. Και φοβάμαι ότι δεν το έχουμε εμείς, αλλά εσύ. Διότι φαίνεται να αγνοείς τη διασταλτική ερμηνεία τών λέξεων και κατέληξες να πιστέψεις ότι αποκαλέσαμε την Πορτάλιου ...«γριά σκύλα». Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να βρω λόγια για να σου εξηγήσω ένα τόσο προφανές λάθος.

Να σε ενόχλησε η αναφορά στην ηλικία της; Πάλι λάθος. Στην ανάρτηση δεν υπάρχει η παραμικρή νύξη που να παραπέμπει σε πόλεμο γενεών. Και η προτροπή μας στο τέλος να δει αλλιώς τα πράγματα, σαφώς και αποδεικνύει ότι, παρά την ηλικία της, δεν τη θεωρούμε εξ ορισμού και εξ αυτού τού λόγου, της ηλικίας της δηλαδή, ανίκανη να δει αλλιώς τα πράγματα. Συνεπώς; Δεν βλέπω να υπάρχει case.

Μας παραπέμπεις στον αντιφασιστικό αγώνα τής Πορτάλιου. Γιατί; Πιστεύεις ότι μας είναι άγνωστος; Εμείς οι ίδιοι δεν την αποκαλούμε «βετεράνα τής Αριστεράς»; Είναι δυνατόν να μην έχει αντιφασιστικές περγαμηνές στο βιογραφικό της μία βετεράνα τής Αριστεράς και είναι δυνατόν να το αγνοούμε αυτό;

Αλλά, για πες μου, σε παρακαλώ: Τι σημαίνει το ότι διαθέτει αντιφασιστικές περγαμηνές; Ότι είναι υπεράνω κριτικής για οποιοδήποτε ζήτημα, λόγω τού αγώνα της εναντίον τού φασισμού; Αυτό το συμπέρασμα βγαίνει από το σχόλιό σου.

Ωραία. Τότε, περιμένω να αναφωνήσεις «Ζήτω ο μεγάλος Στάλιν!», αφού ήταν ο ηγέτης τού μεγαλύτερου και πιο αιματηρού αντιφασιστικού αγώνα, χάρη στον οποίο σώθηκε από το φασισμό όχι μόνο η χώρα του, αλλά και όλη η Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.

Για να σε δω.

Τα λέμε
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: