Συζητώντας στην προπροηγούμενη ανάρτηση με τον φιλελεύθερο (της αριστερής πτέρυγας) φίλο του ιστολογίου
ψευδονόματι Smart
Asss,[*] ο οποίος, μετά τους πρόσφατους ύμνους του στην Ελευθερία
(του ατόμου, βεβαίως βεβαίως) επανέκαμψε μιλώντας εξ ονόματος μια κάποιας
Αριστεράς, του έγραψα για την εξ αριστερών επανεμφάνισή του τοποθετώντας με
δεξιοτεχνία το δόλωμα στην πετονιά:
Εσύ δεν ήσουν που μας ξεκαθάρισες πριν
από λίγες μέρες ότι αν κάναμε rewind το χρόνο και βρισκόσουν σε μάχιμη ηλικία
την περίοδο του ελληνικού εμφυλίου (υποθέτω βάσιμα και του ισπανικού) θα
πολεμούσες στο πλευρό τής Δεξιάς;;;
Για να μου
απαντήσει, καταπίνοντας το αγκίστρι και γλύφοντας και τα δάχτυλά του μάλιστα:
[Δ]εν είπα ποτέ ότι θα πολεμούσα στο πλάι
της δεξιάς. ΠΟΤΕ.
Αν είχε
ισχυριστεί «δεν έγραψα ποτέ ότι θα πολεμούσα στο πλάι της δεξιάς. ΠΟΤΕ.», θα συμφωνούσα
προθυμότατα. Γιατί, είναι αλήθεια: δεν έγραψε κάτι τέτοιο. Είναι όμως η μισή
αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι το είπε και το παραείπε!
Πότε, πού, πώς;
Υπομονή λίγες (μπορεί και περισσότερες) μερούλες. Τα ψαράκια, λένε, είναι νοστιμότερα
όταν τηγανίζονται σε σιγανή φωτιά! ;-) :-)
[*] Παρά το ψευδώνυμο που έχει επιλέξει, ο φίλος μας
αποδεικνύεται αρκετά αφελής, μια και φαίνεται να μην υποπτεύεται καν με τι
παιδάκι έχει μπλέξει. Δεν ρώταγε μερικούς ομοϊδεάτες του (με την ευρεία έννοια),
όπως αυτόν τον κύριο, λόγου χάρη, ή τούτον τον κύριο, ή, ακόμα, και το γνωστό δίδυμο της συμφοράς (1 & 2), που
ψυλλιάστηκαν εγκαίρως τη δουλειά και ‘‘φρόντισαν’’ να με ξεφορτωθούν μια ώρα
αρχύτερα από τα πολυσύχναστα καφενεία τους; ;-) :-)
18 σχόλια:
μα δεν ντρέπονται όλοι (εκατοντάδες χιλιάδες νοματαίοι) αυτοί οι κακοήθεις να θέλουν το κακό σου.
Όπου βρεις σκιά στη γωνία, βάρα την αλύπητα, μη τη λυπάσαι.
Θεοπίστη, κορίτσι μου (ή καλή μου κυρία ή σεβαστή γιαγιά),
Δεν διαβάζεις προσεκτικά. Ποιος είπε ότι θέλουν το κακό μου; Την ησυχία τους θέλουν! Να μπορούν να πλασάρουν τη μπαγιάτικη και νοθευμένη πραμάτεια τους στο πόπολο χωρίς αντίλογο. Άκου το κακό μου! Να μη σου πω ότι ο ένας από δαύτους (ξέρεις, αυτός που έχει τώρα με την καινούργια «κατάσταση» τα μέσα) θα ήταν πρόθυμος να ‘‘σπρώξει’’ και κανένα διορισμό, μπας και μου μπουκώσει το στόμα, αν με εννοείς…
Αυτό το «Όπου βρεις σκιά στη γωνία, βάρα την αλύπητα, μη τη λυπάσαι.», μας το κάνεις λίγο πιο λιανά; Καταγγελία «ερυθρού ολοκληρωτισμού» μού μυρίζει. Για λέγε. Έτσι, για να απολαύσω τον καφέ μου διασκεδάζοντας ταυτόχρονα…
Τα λέμε
Λες να εννοει οτι φοβασαι και τη σκια σου ? Λες ? : )
Φίλε Гриша,
Εγώ, με το φτωχό "εθνομπολσεβίκικο" :-) μυαλό μου, καταλαβαίνω δύο πράγματα (δεν μπορώ, βέβαια, να ξέρω αν θέλει να πει και τα δύο ή σε ποιο από τα δύο δίνει μεγαλύτερο βάρος):
1. Βίαιη καταστολή τής αντίθετης άποψης («βάρα την αλύπητα, μη τη λυπάσαι»)
2. Μάχη για ασήμαντα ζητήματα (μάχη με σκιές, σκιαμαχία)
Μακάρι να επανέλθει εδώ, να μας τα διευκρινίσει (εκτός κι αν φοβάται ότι θα τη στείλω σε ...γκουλάγκ! :-) )
Τα λέμε
Κυριε οικοδεσποτη, αν τα σχολια περνανε με το σταγονομετρο, καλυτερα να μην συνεχισω.
Τι έγινες, βρε φιλενάδα Θεοπίστη; Έτσι κάνουν τα καλά κορίτσια με πιάνο και γαλλικά; Έρχονται, αμολάνε το μακρύ τους ή το κοντό τους, και μετά μην τα είδατε μην τα απαντήσατε; Δεν το νομίζω. Έτσι κάνουν οι κότες! Γιατί δεν παραδειγματίζεσαι τουλάχιστον από τον μάλλον ομοϊδεάτη σου, τον Smart Asss; Αν μη τι άλλο, έχει τουλάχιστον τη γενναιότητα να αντιπαρατίθεται μέσα από συνεχιζόμενους διαλόγους. Όπως μπορεί και με τα ‘‘όπλα’’ που διαθέτει. Πάντως, κοντράρεται. Εσύ; Περιορίζεσαι να επιθεωρείς το καλσόν σου μπας και έχει κανένα πιάσιμο;
Τα λέμε
«Όπου βρεις σκιά στη γωνία, βάρα την αλύπητα, μη τη λυπάσαι.»
λέω βλέπεις παντού εχθρούς
αυτό λέω εγώ
'ντάξει;
και ψιτ. κύριε-κύριε, δεν σταματάς να βαφτίζεις τον κόσμο, όλοι φιλελέδες είναι για σε.
για ηρέμησε.
βλέπεις παντού σκιές, πλεκτάνες καλέ, πως το λενε..
Φίλη Θεοπίστη,
Α, ωραία! Επανήλθες. Έτσι μπράβο. Δεν δαγκώνουμε! :-)
Λοιπόν, κοίταξε:
1. Δεν βλέπω παντού εχθρούς. Μιλάω συχνά για απόψεις εχθρών (ή ενδοπαραταξιακών αντιπάλων, ανθρώπων δηλαδή που ανήκουν στην Εκκλησία τής Αριστεράς, αλλά, κατά την άποψή μου έχουν λανθασμένες ιδέες). Έχει τεράστια διαφορά. Παράδειγμα: Ένας εντομολόγος ασχολείται συχνά με έντομα. Ναι; Ναι.
Αυτό σημαίνει ότι βλέπει τη γυναίκα του και τα παιδιά του, ή τους φίλους του, ή τους άλλους επιβάτες στο μετρό σαν έντομα;;;
2. Η (περίπου προϊστορική) ανακάλυψη της κατηγοριοποίησης διαφόρων στοιχείων τής πραγματικότητας (το «βάφτισμα» που λες εσύ, αλλά με πιο σοφιστικέ λέξεις) έπαιξε και παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στην κατανόηση της πραγματικότητας. Συνεπώς, μην έχεις καημό με τα «βαφτίσια». Να έχεις όμως καημό (κι εδώ είμαστε σύμμαχοι, αν το υιοθετήσεις) με το κατά πόσο είναι βαφτίσια δίκαια, σωστά, αντίστοιχα του τι πράγματι υπάρχει ή συμβαίνει στο πεδίο τού αισθητού (γουστάρεις διανοουμενιά; :-) ). Να κάνουμε ένα τεστάκι επαλήθευσης για το φίλο μας τον Smart Asss που τον έχω βαφτίσει αριστεροφιλελεύθερο; Να το κάνουμε, γιατί όχι; Μη μου πεις ότι διαφωνείς! Ωραία. Χαίρομαι. Το λοιπόν:
Εσύ πώς θα βάφτιζες έναν άνθρωπο που αυτοτοποθετείται στην Αριστερά (όπως την έχει εκείνος στο μυαλό του βέβαια, που είναι κάτι σαν τον Φρανκενστάιν, trust me) και δηλώνει:
«Τελειώνω λέγοντας ότι η Αριστερα θα πρέπει να υποταχτεί στην Ελευθερία, και όχι η Ελευθερία στην Αριστερά.»
«- Που ακριβώς επικράτησε η (μη-φιλελεύθερη) αριστερά και πέτυχε; Θα ήθελα πολύ να το ακούσω.»
Είμαι όλος αυτιά!
Τα λέμε
ε, εσύ βλέπεις σίγουρα σκιές στη γωνιά, ή παραείσαι δογματικός:
«Τελειώνω λέγοντας ότι η Αριστερα θα πρέπει να υποταχτεί στην Ελευθερία, και όχι η Ελευθερία στην Αριστερά.»
Τα πάντα υποτάσσονται στην Ελευθερία, που βλέπεις τον φιλελέ. Ροβεσπιέρος είσαι καλέ; Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο, όμως όταν έχεις γνωρίσει δίκες-μαϊμού, γκούλαγκ στο όνομα της "ιστορικής αναγκαιότητας"(βλ. κόμμα) και τα όνειρά σου πέφτουν στον λάκκο με τα σκατά, φυσσάς και το γιαούρτι μαν!
ε, το άλλο, αυτό:
«- Που ακριβώς επικράτησε η (μη-φιλελεύθερη) αριστερά και πέτυχε; Θα ήθελα πολύ να το ακούσω.»
Κοίτα να το απαντήσεις, γιατί πονά το "Τα έκανα μπάχαλο" ενώ υποσχέθηκα.
Μαν, δεν είσαι καλά.
Xαίρομαι διότι υπάρχουν κομμουνισταί οι οποίοι αναγνωρίζουν ότι οι ροιδολασκαράτοι είναι όργανα της παγκοσμιοποιήσεως και εγώ λέγω και της διεθνούς Εβραιομασωνίας.
Θα παρέμβω εξαιτίας του (καίριου ιδεολογικά) θέματος και ελπίζω να βοηθήσω.
Πρώτα όμως θα κάνω ένα ντισκλέιμερ. Η κατάσταση γενικά (η ζωή μας και τα πολιτικά) αλλά και ειδικά (δλδ ο αριστερός διάλογος) είναι τόσο προβληματική, ώστε δεν χωρά κι άλλα παιδιαρίσματα και κακιούλες. Το προηγούμενο διάστημα εκτυλίχθηκε εδώ ένα σκηνικό που όπως πάντα είχε πολιτικές αιτίες και αφορμές και εξελίχθηκε όμως και σε προσωπικές εκατέρωθεν υπερβολές. Επιγραμματικά: 1ον) Ο κάθε οικοδεσπότης έχει το μαχαίρι και το πεπόνι για την προστασία του προσωπικού του μπλοκ, όπως νομίζει, δεν είναι εύκολη υπόθεση, αλλά και κρίνεται, ως ο κυρίως εκτεθειμένος σε αυτή την υπόθεση. 2ον) Οι έντονοι προσωπικοί χαρακτηρισμοί είναι απαράδεκτοι για τον εξής απλό λόγο: αν μεν (υποθετικά) νομίσεις πως κάποιος είναι πραγματικά προβληματική προσωπικότητα, δεν είναι καθόλου ανθρώπινο να του τονίζεις την προβληματικότητά του, εάν δε δεν είναι, τότε φυσικά και πάλι δεν είναι σωστό να το λες - κάποιον άλλο τρόπο χρειάζεται να βρεις να ¨ξεμπλέξεις¨ και όχι παρορμητισμούς που εκθέτουν 3ον) Δεν είναι δυνατόν κόσμος να καίγεται και αριστεροί άνθρωποι να κάνουν έτσι, ότι λάθη και διαφωνίες και υπερβολές να έγιναν, καμία κοινωνία δεν θα μας δώσει αξία, αν τα χειριζόμαστε έτσι – αυτό ισχύει φυσικά για όλους μας, εξίσου, όχι μόνο για τον εξ ορισμού κυρίως εκτεθειμένο οικοδεσπότη.
Για τον φιλελευθερισμό: Θα συνιστούσα πρώτα να διαβάσετε Κονδύλη, όσοι καταφεύγετε στα θετικά του φιλελε. Το έχω πει τόσες φορές, που θάλεγε κανείς πως διάβασα ένα βιβλίο όλο κι όλο, και το τσαμπουνάω συνέχεια – ίσως νάναι κι έτσι..Ο συγκεκριμένος όμως είναι μαστ, ειδικά για τους φιλελε, αριστερούς και δεξιούς. Δεν είναι οπαδός της ουτοπίας, καθώς δήλωσε πως μεγαλώνοντας απέρριψε το μαρξισμό. Όμως η περιγραφική μέθοδος είναι πολύ χρήσιμη, άσχετα με τις νύξεις που κατά καιρούς κάνει. Π.χ., λέει ότι ΄΄..έτσι είναι τα πλάσματα της φύσης, και δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς..”. Μια ρήση που αποτελεί μάλλον την βάση όλων των δεξιών επιχειρημάτων, ωστόσο όμως μπορεί να αποτελέσει και την αντικειμενική βάση της αριστερής ανατροπής – (αρκεί να μην υποπέσει κανείς σε οκνηρία και αναμάσημα τσιτάτων).
Τεσπα, ο Κ. Για το φιλελευθερισμό, κατέδειξε ήδη από τα τέλη του 20ου, την καταστροφική του ουτοπία. Ο φιλελευθερισμός, ως όραμα και πράξη, αυτονοήτως χρειάζεται την δικαίωσή του με την οικουμενική του εφαρμογή, ωστόσο καταδεικνύεται συνεχώς και τραγικά, ότι είναι αδύνατη η πραγμάτωη των οραμάτων του οικουμενικά (αλλά μόνο μεταξύ λίγων εκλεκτών). Είναι ξεκάθαρο πως ¨δεν έχει για όλους” και πως πρόκειται απλώς για μια “ηθική των χορτασμένων”, που για να τραφεί, προϋποθέτει την αναπαραγωγή περισσότερων πεινασμένων, “ανήθικων”, υπανάπτυκτων, φανατισμένων, κλπ και μη χειρότερα.
Διαβάστε περισσότερα του κ., θα δείτε ελπίζω οι φιλελε, φως. Ελπίζω, γιατί αν δε είδατε φως από τα πραγματικά γεγονότα του 21ου, πάτε τουλάχιστον να σας τα πεί ένας σπουδαίος διανοητής που δεν μπορείτε να τον απορρίψετε σαν “ουτοπιστή”
Αγαπητή Θεοπίστη,
Υπάρχει ένας λόγος που τείνω να πιστεύω ότι έχετε δίκιο κι ότι όντως δεν είμαι καλά:
Το γεγονός ότι διατηρούσα έστω και αμυδρή ελπίδα πως θα μπορούσα να κάνω σοβαρή συζήτηση μαζί σας, ενώ το διανοητικό σας επίπεδο αποδεικνύεται τόσο χαμηλό, ώστε να μου γράφετε μέσα στην καλή χαρά, μη υποψιαζόμενη καν τι εγκλήματα διαπράττει το ποντίκι σας εις βάρος τής στοιχειώδους λογικής:
«Τα πάντα υποτάσσονται στην Ελευθερία, που βλέπεις τον φιλελέ;»
Την επόμενη φορά που θα σταθείτε στο φανάρι τής Βουλής, στη Βασιλίσσης Σοφίας, για να περάσετε απέναντι και να πάτε στο ρετιρέ τού πέμπτου στην πολυκατοικία που βλέπει στην πλατεία Κολωνακίου για το εβδομαδιαίο κουμκανάκι (κουμκανάκι ή μπιρίμπα;), να διασχίσετε το δρόμο αγνοώντας το κόκκινο που σας στερεί την Ελευθερία τής μετακίνησης και στην οποία πρέπει να υποταχθούν οι πάντες και τα πάντα. Παίζει βέβαια στα σοβαρά το ενδεχόμενο να σκεφτεί το ίδιο κι ο οδηγός μιας Μερσεντές ή ενός ΣΕΑΤ Ίμπιζα και να έρθετε μούρη με μούρη. Αν επιζήσετε, μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο να σας παραλάβει, θα μπορέσετε να συζητήσετε μαζί του για το ποιανού η Ελευθερία μετακίνησης είναι πάνω–πάνω και πρέπει να υποταχθεί σε αυτήν η Ελευθερία τού άλλου. Στο τέλος θα έρθουν οι μέλισσες, σας διαβεβαιώ.
Χαίρετε, κυρία μου. Από εμένα τουλάχιστον, over and out. Υπάρχουν πολύ πιο ενδιαφέροντες τρόποι να χάνω το χρόνο μου, αν με εννοείτe. (Eσείς είστε απολύτως Ελεύθερη να γράφετε το μακρύ σας ή το κοντό σας εδώ, όποτε σας έρχεται η επιθυμία τής Ελευθερίας έκφρασης.)
Φίλε Αντώνιε Κ.Μ.,
Δεν θέλω να σου κόψω τη χαρά, αλλά η αλήθεια πρέπει να λέγεται:
Ουδέποτε αυτό το ιστολόγιο αναγνώρισε τους ροϊδολασκαράτους ως όργανα του οποιουδήποτε. Τους αναγνώρισε απλώς ως φορείς ιδεών εχθρικών σε τελική ανάλυση προς την Αριστερά και ως, όχι υποχρεωτικά από πρόθεση, άτεχνα μασκαρεμένους αριστερούς. Επίσης:
Ουδέποτε αυτό το ιστολόγιο αναφέρθηκε στον όρο «Εβραιομασωνία» για οποιοδήποτε λόγο και με αφορμή οποιοδήποτε θέμα. Τώρα δε που το σκέφτομαι δεν πολυχρησιμοποιεί καν τον όρο «παγκοσμιοποίηση». Προτιμάει όρους όπως «παγκόσμια κυριαρχία του κεφαλαίου» ή «εξάπλωση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής σε ολόκληρο τον πλανήτη» ή «διεθνοποίηση του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής» και άλλα παρόμοια.
Αφού τα ξεκαθαρίσαμε αυτά, να ξεκαθαρίσουμε και κάτι άλλο;
Εκείνο το «κομμουνισταί» που έγραψες μου θύμισε έναν τύπο που διακρίνεται επάνω και δεξιά σε μια παλιά φωτογραφία. Αυτή. Με όλο το θάρρος, εσύ είσαι;
14
Φίλε πικάπα,
Πολύ χρήσιμη η υπενθύμιση της περίπτωσης Κονδύλη, ιδίως αφού η κουβέντα σχετίζεται με φιλελευθερισμό.
Αντίθετα, απολύτως αχρείαστο το ντισκλέιμερ. Γιατί δεν έχει καμιά δουλειά εδώ (για το "σκηνικό" που λες κι εσύ, υπάρχει σχετικότατο ποστ). Αν το επαναλάβεις εκεί, θα σου απαντήσω πολλά.
Τα λέμε
φίλε λεφτγ700, θα προτιμούσα αν δεν είχε συμβεί το σκηνικό με τον φίλο κ.σ. Έχω έναν φίλο στην αληθνινή ζωή, που ακόμη κάνει συχνά βλακείες, αλλά δεν έπαψα να τον έχω φίλο - είναι παιδικός. Το ντισκλέιμερ μου ήταν απαραίτητο για να παρέμβω, καθώς δεν μου αρέσει να μιλώ για μεγάλες ιδέες, ότανστα ¨μικρά¨ πράγματα γίνονται στραβά σκηνικά. Δεν θέλω όμως να το συζητήσω περισσότερο.
Η "απόσυρσή μου" δεν οφείλεται σε αυτό, αλλά στο ότι τους τελευταίους μήνες είπα ότι είχα να πω και απλώς επαναλαμβάνομαι, με διαφορετικά ενδύματα.
Παρόλα αυτά, το κείμενό μου "αλλα λόγια, Νοέμβριος 2014" είναι επίκαιρο για το θέμα που προέκυψε εδώ. (φιλελευθερισμός). Πρόκειται για επίκαιρο ακόμη ερμηνευτικό κείμενο, καθώς το φιλελε είναι η κυρίαρχη ψευδής ιδεολογία, ακόμη και στην κατ όνομα "αριστερά", πιο κυρίαρχη μάλιστα απο ποτέ, τη στιγμή που ο κάθε είδους αριστεροδεξιός φιλελε διαψεύδεται τραγικά από τη βαρβαρότητα που επιβάλλει. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου (ανδρός και γυναικός) και τεράστια η ικανότητά του να κλείνει τα μάτια στο φως των γεγονότων..
Σήμερα, έχουν νομίζω εξατμιστεί οι όποιες δυνατότητες είχαν εμφανιστεί ώστε να απαντηθεί αυτό το κυρίαρχο ιδεολογικό-πολιτικό αλλά και πρακτικό θέμα στη συγκυρία, από την αριστερά. Επομένως, έχει ενδιαφέρον το πως η αριστερά θα δημιουργήσει ξανά τους όρους για να το απαντήσει. Δεν βλέπω αριστερά να κινείται σε τέτοια κατεύθυνση. Επομένως, το ερμηνευτικό αυτό κείμενο είναι επίκαιρο, δείχνοντας τι είναι αυτό που δεν μπορούμε να απαντήσουμε και θυμίζοντας ότι δεν γίνεται τίποτε, αν δεν μπορέσουμε να το απαντήσουμε.
Φίλε μου, πικάπα,
Νομίζω ότι απέναντί μου ξεπέρασες κάθε ανεκτό όριο τόσο στην αγένεια όσο και στην περιφρόνηση προς τη στοιχειωδώς σωστή και δημοκρατική συμπεριφορά (όμως, μην ανησυχείς: και στις λαϊκές δημοκρατίες, όπως εδώ, δεν υπάρχουν αδιέξοδα). Διότι:
Ήρθες εδώ 13 ολόκληρες ημέρες μετά το τελευταίο σου σχόλιο για την περίπτωση του διαταραγμένου (και γενικά οποιουδήποτε θέματος εδώ) στο οποίο, υποτίθεται, έκλεινες το ζήτημα από τη μεριά σου, παρά την πρόσκλησή μου να το συζητήσουμε.
11 ολόκληρες ημέρες αφ’ ότου σού ζήτησα σε ιδιωτικό διάλογό μας μέσω email: «Σε παρακαλώ, μην μου ξανακάνεις λόγο για την περίπτωση ούτε στο μπλογκ ούτε ιδιωτικά!!!»
11 ολόκληρες ημέρες αφ’ ότου διέκοψες αυτόν το διάλογο, που είχε επεκταθεί σε άλλα ζητήματα, χωρίς την παραμικρή εξήγηση. Και, τέλος:
10 επίσης ολόκληρες ημέρες μετά την υποχρεωτική εκ των πραγμάτων απόφαση προέγκρισης των σχολίων που την επέβαλε η άθλια συμπεριφορά τού διαταραγμένου και, επομένως, και μια πολύ καλή ευκαιρία να πεις ό,τι ήθελες να πεις επί τού θέματος στη σχετική ανάρτηση (άσχετα αν είχες αρνηθεί να το συζητήσεις δυο τρεις μέρες νωρίτερα, όπως σού είχα προτείνει, και άσχετα αν διέκοψες αγενέστατα την ιδιωτική επικοινωνία μας, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να το κάνεις εκεί).
Ήρθες λοιπόν μετά από τόσες ημέρες και τέτοιες συμπεριφορές απέναντί μου και σαν χαρούμενος πηγαίνω επαναφέρεις την ιστορία με τον κ.σ., που κανονικά έπρεπε να λέγεται κ.δ. (= κάποιος διαταραγμένος)! Και μου την επαναφέρεις σε άσχετο, πανάσχετο ποστ!! Κι έχει κι άλλο:
Ενώ εγώ, αντί να σου διαγράψω το σχόλιο όπως μού έδινε κάθε δικαίωμα (για να μην πω μου επέβαλε) η διαρκής απαράδεκτη συμπεριφορά σου, η οποία γινόταν ακόμα πιο εξοργιστική επειδή εσύ ό ίδιος έλεγες, ξέλεγες και το λόγο σου έχεζες, σου πρότεινα, να το συζητήσουμε στο σχετικό ποστ, εσύ μου απάντησες (ως Καίσαρ; ως Βυζαντινός Αυτοκράτωρ; ως Πάπας; ή ως Γενικός Γραμματέας; τι σου πηγαίνει πιο πολύ; για κοιτάξου στον καθρέφτη για να αποφασίσεις και να σου ετοιμάσω την αντίστοιχη στολή ):
«Δεν θέλω όμως να το συζητήσω περισσότερο»!!!
Τι μας λες, ρε πικάπα!!! (και μάλιστα για δεύτερη φορά μέσα σε 13 μέρες!!!) Ώστε «δεν θέλεις να το συζητήσεις περισσότερο»!!! Τσ, τσ, τσ... Και τότε, γιατί επανέφερες το θέμα;;; Μόνο και μόνο για να πεις τις μαλακίες που είπες; (Γιατί μαλακίες είπες, δεν πιστεύω να έχεις την εντύπωση ότι μάς είπες κάτι στοιχειωδώς σοβαρό…) Μ’ άλλα λόγια, εσύ έρχεσαι εδώ για να ομιλείς και όχι για να συν-ομιλείς, έτσι; Μάλιστα.
Δεν μου λες, ρε συ πικάπα, στην οικογένειά σας εσύ είσαι ο εξυπνότερος ή έχει κι άλλους ακόμα πιο έξυπνους; Και δεν μου λες και το άλλο: Από όλους τους μπλόγκερς που έχεις γνωρίσει, εγώ σού φαίνομαι ο πιο μαλάκας;
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Όπως είπα και στην αρχή, αυτό που συμβαίνει στις αστικές δημοκρατίες, συμβαίνει και στις λαϊκές: δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Άκου το λοιπόν ποιες είναι οι διέξοδοι στην περίπτωσή μας:
1. Δεν θα απαντήσεις σε αυτό μου το σχόλιο. Ούτε εδώ ούτε σε οποιαδήποτε άλλη ανάρτηση. Δεν πιστεύω να έχεις πρόβλημα με αυτό; Είπες πως «δεν θέλεις να το συζητήσεις περισσότερο», έτσι δεν είναι; Έτσι. Σεβαστό. Θα μου πεις, τι θα γίνει αν σου έρθει πάλι να χέσεις τον ίδιο σου το λόγο και να απαντήσεις; Να σου πω τι θα γίνει: Το σχόλιό σου δεν θα εμφανιστεί (φυσικά, επιφυλάσσομαι κάθε δικαιώματός μου να το αξιοποιήσω κατά το δοκούν).
2. Δεν θα μου απευθύνεις πια το λόγο εδώ. Μπορείς να γράφεις ό,τι θέλεις. Να κρίνεις, να επικρίνεις, να ειρωνεύεσαι ή και να χλευάζεις. Ό,τι γουστάρει κι αγαπά η καρδιά σου. Αλλά, όλα αυτά, σε τρίτο πρόσωπο. Από μακριά κι αγαπημένοι. Σχόλιο που θα περιέχει δεύτερο πρόσωπο και όπου το δεύτερο πρόσωπο θα είμαι εγώ, θα διαγράφεται.
3. Δεν θα αναφερθείς ποτέ πια στο διαταραγμένο. Με οποιοδήποτε τρόπο: ευθέως ή πλαγίως, ρητά ή υπόρρητα, οριζοντίως ή καθέτως. Αν το κάνεις, θα φύγεις από εδώ. Να σε πληροφορήσω δε, ότι αυτός ο κανόνας είναι «ιδιώνυμος». Δηλαδή ισχύει μόνο για σένα. Γιατί μόνο για σένα; Γιατί μόνο εσύ έχεις φάει κόλλημα με το μουρλό εδώ και τρία χρόνια, να γιατί! Και μη στενοχωριέσαι. Στερητικό σύνδρομο δεν θα πάθεις. Μπορείς να τα λες απ’ ευθείας μαζί του στους ΕΟΣ, στην Παντιέρα (μη σου διαφύγει: εκεί υπογράφει ως Κώστας) και όπου αλλού θέλεις.
Τέλος και τελεία και εις άλλα με υγεία.
Τα λέμε (είπαμε πώς και δεν ξελέμε)
ΥΓ Μια και είσαι παλιός αριστερός κι εμείς έχουμε πει από εδώ αρκετές φορές ότι τους παλιούς αριστερούς, αυτούς που παρέμειναν αριστεροί και σε μεγάλη ηλικία, όπως εσύ καλή ώρα, τους αγαπάμε, μια διευκρίνιση, για την περίπτωση που έχεις παρεξηγήσει τα πράγματα:
Έχουμε πει ότι αγαπάμε τους παλιούς αριστερούς, σύμφωνοι. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι καθόμαστε να μας γαμάνε! Κατανοητό;
Δημοσίευση σχολίου