Όσο υποχωρεί η πολιτική
οργή από την τραγική για τον ελληνικό λαό εβδομάδα (και για τη μοναδική του ελπίδα,
την Αριστερά), τόσο βυθίζομαι στην πολιτική κατάθλιψη (τρία σχόλια παλεύω
να απαντήσω από χθες —πικάπα, Μαρία, πικάπα— και δεν μπορώ να τα τελειώσω
ακόμα!). Συνειδητοποιώ τώρα πως αυτό που με τσακίζει είναι η τερατώδης
αντιστροφή εννοιών μέσω τής διαστροφικής νοηματοδότησης των λέξεων, φαινόμενα
που τα περιγράφει πολύ καλά σε άρθρο του ο Σεραφείμ Σεφεριάδης (να ένα λαμπρό
παράδειγμα εξαίρεσης από την ευρώδουλη και ξεπουλημένη στη Νέα Ιερά Συμμαχία
academia για την οποία έγινε λόγος στην προηγούμενη ανάρτηση). Απέναντι σ’ αυτά
τα φαινόμενα που κυριαρχούν πια σε όλο το φάσμα τών ΜΜΕ (το έχετε πάρει είδηση
ότι πλέον δεν υπάρχει αντιπολιτευόμενο κανάλι ή εφημερίδα;) αισθάνομαι σαν
μυρμηγκάκι και παρ’ ότι έχω διαβάσει και ξαναδιαβάσει το άρθρο τού Σεφεριάδη,
δεν βλέπω καλυτέρευση. Μια βοήθεια, ρε παιδιά! Νομίζω ότι αρχίζει να μου
στρίβει...
14 σχόλια:
Είναι πολύ καλός ο ΣΣ, όντως.
Για τα άλλα που λες έχεις δίκιο, με την έννοια ότι έτσι αισθανόμαστε πολλοί. Προς το παρόν το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να βλέπουμε ότι κινήται για την αριστερά του ΟΧΙ και να προσπαθούμε να συσπειρωθεί σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Να ευχόμαστε η παρουσία του Κουβελάκη και του Μπελαντή σε αυτές τις πρωτοβουλίες να είναι αντιπροσωπευτικές διαθέσεων που υπάρχουν στην αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι πλειοψηφικές πάντως αυτή την στιγμή, αλλά μπορεί να επιβληθούν.
http://protovoulia-metopo.gr/index.php/2014-11-02-21-01-13/255-a-17
http://www.antapocrisis.gr/index.php/articles/item/1371-oxi
"κάποιος σύντροφος"
http://www.protothema.gr/economy/article/494244/se-thisaurofulakio-stis-vruxelles-to-mustiko-shedio-gia-grexit/
Φιλε λεφτη την ιδια και χειροτερη απογοητευση ενιωσα και εγω οταν εβλεπα μπροστα στα ματια μου να εξελισεται μια βιαια μεταλλαξη των συνειδησεων του κοσμου απο τη διακυβερνηση του συριζα.Ξεπερασα εδω και περιπου δυο μηνες την απογοητευση γιατι η μοιρολατρεια δεν αξιζει σε αριστερους ποσο μαλλον σε κομμουνιστες.Θα παλευουμε εις τον αιωνα τον απαντα τελος.Η ολη εξελιξη ηταν τοσο προβλεψιμη(ειδικα το τελος της προκυρηξης του δημοψηφισματος)που με εκανε να οργιστω παρα πολυ με κοσμο αριστερο που επεσε απο τα συννεφα.Το θεμα ομως παντα ειναι το απο δω και περα.Η δουλεια που εγινε και γινεται απο την κυβερνηση-κεφαλαιο-μμε και ολο το κακο συναπαντημα στο να δεχθει η συντριπτικη πλειοψηφια του λαου τον μονοδρομο των μνημονιων,της ΕΕ του ΝΑΤΟ και του καπιταλιστικου δρομου αναπτυξης εχει δρεψει καρπους.Ολος ο πολεμος φοβου των ΜΜΕ για το ΝΑΙ στο δημοψηφισμα δεν εγινε για να βγει το ΝΑΙ(αφου καμια σημασια δεν ειχε)εγινε για να πειστει ο λαος που θα ψηφιζε οχι,πως το οχι δεν σημαινει ρηξη γιατι η ρηξη ειναι καταστροφη.Θελανε(και το καταφερανε με κυριο μοχλο τους σοσιαλοδημοκρατες)η καθε εννοια ρηξης(απο την γνησια οπως πιστευω εγω του ΚΚΕ)μεχρι την καθε αλλη(αριστερη πλατφορμα η αλλες μικροτερες συσπειρωσεις)να ηχει στο λαο σαν το τελος της ζωης στην Ελλαδα.Το θεμα ειναι παλι το απο δω και περα.Πως μπορουμε να πεισουμε τον λαο πως μια ρηξη(οπως τελος παντων την εννοει ο καθενας)ειναι βιωσιμη και δημιουργει προοπτικη για το μελλον.Ποια ειναι λοιπον η αξιοπιστια μιας πλατφορμας που συνεχιζει να στηριζει μια κυβερνηση σαν αυτη;Πως μπορεις(χωρις να εισαι τραγικα αστειος)να λες στηριζω την κυβερνηση χωρις να στηριζω το μνημονιο;Ποια η διαφορα ηθους(το ηθος δεν ειναι ΗΤΑΝ αμελητεο στην αριστερα)με τους νεοδημοκρατες βουλευτες που δεν θα ψηφισουν τα μετρα κατα των αγροτων στον καμπο;Ο πετρακος λεει μην μας βγαλετε απο τη λιστα στις εκλογες δηλ.να κατευει στις εκλογες με τον συριζα,λες και ο αλεξης θα του κανει τη χαρη.Σε ενα καθαρα αστικο κομμα οπως ο συριζα(δηλ.κομμα που κανει κουμαντο η κοινοβουλευτικη ομαδα)οι αλλοι μαζευουν υπογραφες στην κεντρικη επιτροπη για να παρουν το κομμα(λες και βρισκοντε στο ΚΚΕ).Ειλικρινα μου δειχνουν πως δεν ξερουν που βρισκονται και που πατουν.Το αποτομα γκρεμισμα των αυταπατως ισως;Και γιατι η λυση ειναι να δημιουργησουμε νεες;Διαβασα το αρθρο του Σεραφειμ και σε πολλα εχει δικιο αλλα πως θα δημιουργησουμε κατι νεο στις σταχτες κατι τοσο μα τοσο αποτυχημενου;Ειναι καιρος για νεες παλινωδιες,νεες αυταπατες απο προσωπα αφερεγγυα που οδηγησαν και οδηγουν στην απογοητευση τη μοιρολατρεια την παθητικοποιηση;Το λαθος της στηριξης του συριζα απο αριστερο κοσμο πρεπει να γινει μαθημα.
Μιλας σαν να μην πηρατε 4%. Ποια η δικια σας αξιοπιστια? αΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑς ΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ (ακυρο)ΟΙ περισσοτεροι προτιμανε τον υπαρκτο καπιταλισμο (και μερικοι μια νεα Ν.Ε.Π) (οχι)
Παροτι δικαιωνεστε στις προβλεψεις σας, παιρνετε μονιμως τη θεση στον παγκο. Καλο ειναι να αγωνιζεσαι, αλλα πιο καλο να κανεις που και που αυτοκριτικη (εγω πχ. κανω). (εκτος αν φοβασαι την πτωση απο τα δικα σου συννεφα!)
Υ.Γ. χωρις να ειναι δικη μου δουλεια, λεω ετσι, για να περναει η ωρα, που διαφερει η πρωτοβουλια 1000* απο οσα λεει η ανταρσια π.χ. (δεν ειμαι ανταρσια, δεν ημουν ποτε!)
*Μη αναγνώριση του χρέους και άμεση παύση πληρωμών του.
Άμεση κατάργηση όλων των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων τους.
Καταγγελία όλων των αποικιοκρατικών δανειακών συμβάσεων. Εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών και συγκρότηση μιας νέας χρηματοπιστωτικής πολιτικής, με αποκλειστικά αναπτυξιακά, παραγωγικά και κοινωνικά κριτήρια.
Ρύθμιση των ιδιωτικών χρεών για τις μικρές επιχειρήσεις, τη μικρομεσαία εργαζόμενη αγροτιά και τις πιο αδύνατες κοινωνικές κατηγορίες.Βαριά φορολογία στο κεφάλαιο, άρση του τραπεζικού απόρρητου των μεγαλοκαταθετών, δραστική μείωση των εξοπλιστικών δαπανών.
Εθνικοποίηση των πιο κρίσιμων και στρατηγικών τομέων και επιχειρήσεων της οικονομίας.
Στήριξη μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών και εργασιακών σχέσεων.Προώθηση της δωρεάν υγείας και δωρεάν παιδείας σε όλα τα επίπεδα.
Πραγματική δημοκρατία, με τη θεσμοθέτηση του κοινωνικού και εργατικού ελέγχου και διαχείρισης σε όλο το φάσμα της οικονομίας.
Συγκρότηση ενός προοδευτικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας.
Μόνο η εφαρμογή ενός τέτοιου προγράμματος μπορεί να δώσει στο χειμαζόμενο λαό τη δυνατότητα διεξόδου.
Σε αυτήν την κατεύθυνση και με το ζητούμενο ενός πλατιού μετώπου με κέντρο τις δυνάμεις της Αριστεράς και την ενίσχυση της προοπτικής της αριστερής κυβέρνησης στη βάση ενός μεταβατικού πολιτικού προγράμματος διεξόδου της ελληνικής κοινωνίας από την κρίση, είναι αναγκαίο η σχετική συζήτηση να ανοίξει ακόμη περισσότερο σε όλη την χώρα.
Υπαρχει περιπτωση να ψηφιζω κκε , ετσι τιμης ενεκεν.
Μια σκεψη : ειμαι ο μονος?
Υ.Γ. αν υπαρχουν κατω των 22 (ετων) αναγνωστες, θα ηταν ενδιαφερον να ακουμε την αποψη σας.
μια πολυ καλη ματια στο τι εγινε και ειδιακα στο τι ΘΑ γινει στον συριζα σε λιγο καιρο
https://www.jacobinmag.com/2015/07/tsipras-varoufakis-kouvelakis-syriza-euro-debt/
Οργουελ,
και εγω ετσι ψηφιζω κκε..
Φοβαμαι πως αν δεν το κανω, θα σηκωθουν φαντασματα ανταρτων παπουδων και θειων και θα με στοιχειωνουν μεχρι ..την Επανασταση!
Αν και στις εκλογες που, ερχονται το φθινοπωρο, ισως εχω καμια καλη δικιολογια να τους πω αν ριξω Ανταρσυα.
Ο Κουβελακης ..... γνωστο ονομα, λυπαμαι να πω οτι δεν γνωριζω τις αποψεις του, αλλα εχω την εντυπωση οτι παρολο που χρησιμοποιει εκφρασεις αριστερες ή νεο-αριστερες, δεν ανηκει εκει. Θελω να πω, και σε αυτο συμφωνω με το κκε, η νεπ δεν ειναι κομμουνισμος, ουτε καν σκαλι. Αυτα ειναι πια λυμενα για μενα. Καααι, για να τα λεμε ολα, δεν περιμενω πια πολλα πραγματα απο οσους ακολουθησαν απο μεσα την πορεια του συριζα, χωρις να διαχωριζονται.
Θαπρεπε να ξερουν καλυτερα απο τους εξω, τι ακριβως βρισκεται στο μυαλο της ηγεσιας. Και τωρα, να μην τα ριχνουν ολα στην ανικανοτητα των αλλων.
Υ.Γ. Η καμπη της ιστοριας, κατεληξε σε ενα δημοψηφισμα που εδωσε την ευκαιρια να ξεδιπλωθει η απειλη σοιμπλε (η οποια , για να μην ξεχνιομαστε υπαρχει ακομα στο τραπεζι-και πανω απο τα κεφαλια μας ΚΙ ΑΠΑΙΤΕΙ ΑΝΑΛΟΓΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. )
Δινει την ευκαιρια κατα την γνωμη μου να αναδυθει η ανυπαρκτη αριστερα.
Με ενα νεο σχεδιο για την νεα κοινωνια.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ σχεδιο. ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΑΡΚΤΟ σχεδιο καζακη- 1000-αλαβανου- ανταρσια που ειναι καθαρη Ν.Ε.Π. δηλαδη κρατικος καπιταλισμος,μεσω παρακαμψης και το σχεδιο κκε που ειναι σκετος κρατικος καπιταλισμος.
(ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ)
Το μονο σιγουρο ειναι οτι τα πραγματα θα γινουν ΠΟΛΥ-ΠΟΛΥ-ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ , πριν αρχισουν να γινονται καλυτερα.
Υ.Γ. Ζω ακομα, εστω και χωρις κεφαλι.
Koυράγιο, σε διαβάζω από μακριά, μάντεψε από ποια χώρα... τη Γερμανία! Για τα μέλη της academia και την κλειστή ευρωπαϊκή (ινδουϊστική) κάστα των βραχμάνων της θα έπρεπε να γίνουν μελέτες, διατριβές, (πώς σε δεχόταν, πώς σε απέρριπτε, από ποιες εξετάσεις νομιμοφροσύνης και πολιτικών φρονημάτων σε περνούσε με το γάντι!) αν ποτέ το πολίτευμα γινόταν πραγματική δημοκρατία στην Ελλάδα.Όμως εκτός από τους κυρίους και τις κυρίες της academia υπάρχουμε και εμείς,η άλλη Ελλάδα, θα ζήσουμε και θα μιλήσουμε, από τον τόπο μας ή από την εξορία.Θα τραβήξουμε και εμείς κουπί στη βάρκα!Κουράγιο.
Φίλη από μακριά.
Θα ήθελα να κάνω ένα πολυσχόλιο
1) Για το τι θα συμβεί στο Σύριζα.
Ελπίζω να μη συμβεί και γι αυτό τα λέω, αλλά όπωςπάνε τα πράγματα, θα συμβεί:
Η αριστ. πλατφ. που έτσι κι αλλιώς δεν διαθέτει στελέχη με δυνατότητες (πλην ελαχίστων), θα μπλέξει τώρα να πάρει πίσω τον Σύριζα, να το δεί με τους κοκινοπρασινοπενηντατρεις και δε συμμαζεύεται, και θα βαλτώσει μέχρι να ξεμπλέξει τι να κάνει και πως να το κάνει.
Εν τω μεταξύ ο Τσίπρας θα κάνει την κίνησή του και ή (α- το πιο απίθανο)θα κάνει νόθο δημοψήφισμα με τους μηχανισμούς που διαθέτει για να πάρει το κόμμα, ή (β - το πιθανότερο), θα κάνει δικό του κόμμα. Οι αριστεροί θα ψάχνονται πως να κινήσουν έναν Σύριζα πληγωμένο, που ποτέ δεν μπόρεσε να κινηθεί, και μέχρι να βγάλουν άκρη, οι δεξιοί (του Σύριζα) θα βρίσκονται ήδη 2-3 βήματα μπροστά. Ο Σύριζα δεν έχει έτσι κι αλλιώς ψωμί.
2) Σημειώνω με ιδιαίτερη εκτίμηση το σχόλιο του Ελληνοφρενικού. έχει όλα τα στοιχεία διάθεσης να συνομιλήσει και αυτό είναι πολύ σπουδαίο και ακόμη σπουδαίο είναι πως λέει σωστά πραγματα. Αν μπορούσε και να δει γιατί και πως το ΚΚΕ ΔΕΝ μπορεί να καρπωθεί σοβαρή επιρροή από αυτές τις εξελίξεις και διαψεύσεις και αν μπορούσε να κάνει κάτι για να μπορέσει το ΚΚΕ να καρπωθεί, θα ήταν ακόμη καλύτερα.
Καταλαβαίνει φαντάζομαι ότι με την τρέχουσα τακτική δεν θα κάνει τίποτε σπουδαίο. (Προσωπικά εξακολουθώ να νομίζω ότι το ΚΚΕ γνωρτίζοντας από την αρχή την μεγάλη γεωπολιτική δυσκολία, δεν ήθελε να δοθεί κατά μέτωπο μάχη και εξακολουθεί να εκτιμά το ίδιο)
3) Τώρα για την academia. Δεν χρειάζεται να θυμώνουμε με αυτούς τους τύπους, τους ακάπνιστους πανεπιστημιακούς της ευκολίας, γραφειοκράτες της κομματοκρατίας, κλπ κλπ, και να τους αποδίδουμε συνομωσιολογικές ιδιότητες και κατηγορίες. Μια χαρά είναι οι άνθρωποι, απλώς και χωρίς περιστροφές είναι ταξικοί αντίπαλοι των λαϊκών στρωμάτων.
Δεν διαννοήθηκαν ποτέ όχι απλώς άλλο δρόμο εκτός από τον ευρωμονόδρομο, αλλά δεν διαννοήθηκαν καν ότι είναι ποτέ δυνατόν να πρέπει να βγάλουν συνάλλαγμα για να πετάξουν στο partners meeting, ή ας πούμε από έλεγχο διαβατηρίων, ή οτιδήποτε άλλο θα χαλούσε την ευκολία τους να σουλατσάρουν όπως γουστάρουν στην "κοινή μας (τους) πατρίδα", στην ευρώπη των κονδυλίων (και φυσικά των μονοπωλίων, αλλά αυτό για αυτούς είναι δευτερεύον...)
Δεν φταίνε αυτοί, καθόλου, αλλά είναι η φυσική ταξική τους συνείδηση που απλώς εμάς δεν μας αρέσει !!!
Δύσκολο να κάνει κόμμα πικάπα, είναι δυνατό ακόμα το brandname, ειδικά αν μιλάμε για εκλογές το φθινόπωρο
τι να κάνει η πλατφόρμα δεν είναι εύκολο θέμα. Γενικά χρειάζεται μια γραμμή ότι θα φύγει ή το μνημόνιο ή η ίδια που να μην μπλέκει όμως σε μακρόσυρτες γραφειοκρατικές εσωκομματικές μάχες, και να μην είναι καν κυρίως εσωκομματικές. Να λειτουργήσει σαν οιωνεί διάσπαση, να ανοίξει γραφεία, να εκβιάσει διεξαγωγή ΚΕ με παραιτήσεις νομαρχιακών, να βάλει θέμα καθαίρεσης Τσίπρα στην ΚΕ, να αποχωρήσει στην πρώτη ψηφοφορία που θα χάσει.
γενικά φοβούνται πάντως, δεν το χουν καθόλου, όπως λες και συ. Πρέπει να έρθει στις τάξεις τους ένας ριζοσπαστικός προσανατολισμός απ έξω, δεν γίνεται αλλιώς, είναι γραφειοκράτες μια ζωή, τους βγαίνουν συντηρητικές στάσεις.
βλέπει κανείς τον Λεουτσάκο και λέει "να ένα στέλεχος που θα κάνει τομές"? Ενδεχομένως να οργανώσει μια σύσκεψη, να κάνει μια καλή εισήγηση, να δουλέψει για μια απεργία, να οργανώσει μια συγκέντρωση, για τομές όμως δεν κάνει.
"κάποιος σύντροφος"
και ΚΟ, την ξέχασα
"κάποιος σύντροφος"
Φίλε Λέφτη,
ὃ γέγονε, γέγονε...! Και μάλιστα, αν το καλοσκεφτούμε, έχουμε και δύο θετικά (α) ο πολύς ο κόσμος κατανόησε ότι εντός ευρωζώνης δεν υπάρχει διαπραγμάτευση, συνεπώς αν δεν θέλουμε μνημόνια πρέπει να βγούμε εκτός (β) μας άφησαν γεια (ως αριστερά βέβαια) οι φιλοευρωπαιστές.
Από εκεί και πέρα βέβαια έχουμε να αναμετρηθούμε με πολλά: λ.χ. με την οκνηρία της αριστεράς που τα θέλει (ή τα βλέπει) όλα λίγο – πολύ εύκολα, τους μαγαζακισμούς και οπωσδήποτε την άρνηση (συνειδητή και ασυνείδητη) να γεμίσει τα συνθήματα και τις επικεφαλίδες με νοήματα, ώστε να μπορούμε να πείσουμε τον κόσμο να ξεπεράσει τον φόβο του για το άγνωστο.
Και για να σου φτιάξω λίγο περισσότερο το κέφι, πέρσι δηλαδή τέτοια εποχή ήμασταν καλύτερα αναμένοντας να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Μια χαρά είναι που τελείωσαν οι αυταπάτες για όσους βέβαια τις είχαν. Από εκεί και πέρα δουλειά και βλέπουμε. Άλλωστε εδώ και αρκετά χρόνια το μέλλον για την κοινωνία προδιαγράφεται μαύρο. Τουλάχιστον τώρα η αριστερά έχει δύο προβλήματα λιγότερα
Σωστά τα λες κάποιε σύντροφε, σωστή πολύ και η επισκέπτρια Χ.
Δηλαδή, μαυρίλα φαινόταν από παντού έτσι κι αλλιώς. Ο Σϋριζα φαινόταν ότι ήταν ο μοχλός να κινηθεί η συγκυρία, αλλά καμία πρόγνωση για θετική κατάληξη δεν τεκμηριώνονταν. Ο Σύριζα αποδείχθηκε 100% συστημικό πιόνι, η ήττα είναι κρίσιμη (ίσως και καθοριστική) και για την Ελλ. αριστερά και για την παγκόσμια. Η αλλαγή (ριζική και ριζοσπαστική αλλαγή) εξακολουθεί να είναι το ζητούμενο. Δυο πράγματα για από εδώ και μπρος.
1) Η αριστερά -του 21ου, καλό να μην τη λέμε έτσι γιατί και αυτή η φράση ταυτίστηκε με αηδίες, τέλος πάντων η αριστερά- του σήμερα και του αύριο δεν θα μπορέσει ποτέ να συγκροτηθεί με σοβαρότητα και διέξοδο, αν δεν συγκροτηθεί στη βάση της δημοκρατικής διαδικασίας. Επεξηγήσεις:
α) Σήμερα, η δημοκρατική διαδικασία μπορεί να συστηματοποιηθεί με πολύ συγκεκριμένες και αποτελεσματικές προβλέψεις, ως συστατικές και ιδρυτικές προδιαγραφές. Περιληπτικά, η έννοια των σοβιέτ, με όλο το σύγχρονο νόημά της, είναι η αφετηρία. αλλά βέβαια υπάρχουν αρκετά αλλά και συν...
β) Το παραδοσιακό σχίσμα ανάμεσα στην κοινωνική και πολιτική πάλη δεν είναι δυνατό να φέρει αποτέλεσμα. Δηλ. σήμερα, η οργάνωση σε σωματεία κλπ είναι ένα μόνο μέρος της κοινωνικής πάλης και το ακόμα σπουδαιότερο μέρος αυτής της πάλης είναι η οργάνωση σε κάθε είδους εναλλακτικές μορφές παραγωγής, ανταλλαγής και διανομής, όσο και όπου μπορούν να σταθούν. Χωρίς ζωντανά εναλλακτικά παραδείγματα και μόνο με τα σωματεία, η έννοια της δημοκρατίας που θα περιορίζεται στις πολιτικές προβλέψεις θα παραμένει άπιαστη.
γ) Η αμεσότητα της δημοκρατίας δεν συμπίπτει καθόλου με την έννοια της αυτονομίας, ή της δια-δικτύωσης. Αυτο-οργάνωση / χειραφέτηση και κεντρικός σχεδιασμός είναι και τα δύο προ-απαιτούμενα. Η έννοια του Συλλογικού Κεντρικού Σχεδιασμού, συναρτώμενη με όλα τα παραπάνω είναι η έννοια κλειδί - κρίσιμη και καθοριστική – και πρέπει να κατανοηθεί και να αναπτυχθεί.
δ) Όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι η ηγεσία και οι ηγετικές μορφές θα πάψουν να χρειάζονται. Είναι άλλο πράγμα να έχεις προδιαγραφές, αυτοματισμούς και δικλείδες που να μην επιτρέψουν ξανά φίρμες, μονιμότητες, γραφειοκρατικές στρεβλώσεις, δουλείες και (διαρκή) πραξικοπήματα, και όλα τα γνωστά συναφή, και άλλο πράγμα η ισοπέδωση. Η Ηγεσία (προς τα έξω), όπως και η Τεχνοκρατική στελέχωση (μέσα) και η Τεκμηρίωση (μέσα κι έξω) θα είναι απαραίτητα.
2) Όσο η κάθε είδους αριστερά θα ψάχνεται για το νόημα των παραπάνω, ο κόσμος πρέπει να ζήσει. Η ταξική πάλη έτσι γενικώς και αορίστως χωρίς διέξοδη κεντρική πολιτική έκφραση και γραμμή για τη συγκυρία δεν μπορεί να δώσει μετρήσιμα αποτελέσματα. Η ζωή κινείται πάντα μέσω της συγκυρίας (!!!) και επομένως πάντα θα υπάρχει το έδαφος για μεταβατικές και αναγκαστικά αμφίσημες πολιτικές. Με αυτή την έννοια ο "ρεφορμισμός" δεν μπορεί να ξεριζωθεί και δεν πρόκειται. Επομένως, η φοβία σύστασης νέων μαζικών υποκειμένων, εγχειρημάτων ή εφικτών μετώπων, γιατί μπορεί να αποδειχθούν ξανά μάπα, είναι πάντα δικαιολογημένη. Ωστόσο εάν αυτή η φοβία οδηγεί σε περιχαράκωση, τότε δεν θα υπάρχει ελπίδα και οι βάρβαροι θα κάνουν πάντα κουμάντο. Τα νοήματα είναι δύσκολα, και θέλουν επιδέξιους πόλους...
Κατα τη γνωμη μου οποιος θελει σημερα να συμβαλλει ουσιαστικα στη συζητηση για το δρομο της επομενης μερας οφειλει πρωτα να αναλαβει τις ευθυνες του για τη προηγουμενη που μας οδηγησε στη σημερινη.
Υπο αυτη την εννοια τα "ο γεγονε γεγονε" ειναι απαγορευτικα για την αριστερα.Ομοιως ανεξοδες ειναι και οι παραδοχες του τυπου το πραγμα φαινοταν που παει αλλα o συριζα ηταν μιας πρωτης ταξεως συγκυριακη επιλογη.Ακομα και αν θεωρησουμε γενναια αυτη την αποψη αφου ανοιχτα επικρινει τον ευκαιριακο εως οπορτουνιστικο χαρακτηρα της "πρωτη φορα" δεν παυει να ειναι ΗΔΗ σε μεγαλο βαθμο ξεπερασμενη.
Δημοσίευση σχολίου