Σάββατο 18 Ιουλίου 2015

Δεν μας χέζεις, ρε Δημητρίου!




Ο Στέφανος Δημητρίου, μέλος τής academia, τού πιο διεθνοποιημένου επαγγελματικού στρώματος της ελληνικής κοινωνίας και, συνεπώς, τού πιο ευρώδουλου[*] και ξεπουλημένου[*] στη Νέα Ιερά Συμμαχία (φυσικά, εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν και δεν είναι λίγες), σε άρθρο 614 λέξεων στη σημερινή (Σάββατο) Αυγή, αφού τύπτει το στήθος του και σκεπάζει με στάχτη τα μαλλιά του για το 3ο και φαρμακερό αριστερό Μνημόνιο, κάνει ό,τι μπορεί (μέχρι και νοσοκομειακούς ...ορούς επιστρατεύει!) για να μας υποβάλει και να μας επιβάλει την ιδέα τής κατά Μάργκαρετ Θάτσερ ΤΙΝΑ ως απάντηση στην ερώτηση «τι να κάνουμε;». Άξια τα μιστά του (και τα ‘‘προγραμματάκια’’ του)...  

[*] «Το τί είναι οι άνθρωποι δεν καθορίζεται από τη συνείδησή τους, αλλά, αντίστροφα, το κοινωνικό τους Είναι καθορίζει τη συνείδηση τους.» Να δεις ποιος το ’πε, ποιος το ’πε... Α, να ρωτήσουμε τον κύριο καθηγητή! Κάτι τέτοια η academia τα παίζει στα δάχτυλα!

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ



του Στέφανου Δημητρίου, καθηγητή Πολιτικής Φιλοσοφίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Τώρα, θα πρέπει να στηριχτούμε σε αυτό που εναργώς και ευθέως δήλωσε η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, η σ. Ράνια Σβίγγου, ότι δηλαδή «η συνοχή του ΣΥΡΙΖΑ είναι όρος για την αντιμετώπιση κάθε δυσκολίας». Είναι καίρια δήλωση, που όμως δεν έχει ληφθεί υπόψη. Η συμφωνία είναι ανηλεώς σκληρή. Είναι αποικιοκρατική, εφόσον προβλέπει ότι, για κάθε νομοθετική πρωτοβουλία προαπαιτείται η εξωτερική έγκριση. Η επίκληση της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας, στην οποία ορθότατα στηρίχτηκε ο πρωθυπουργός —μετά τις εκλογές, αλλά και μετά το ταξικό Όχι του δημοψηφίσματος—, αποτέλεσε τον στόχο των επιθέσεων. Το πολιτικό πραξικόπημα, για την ανατροπή της κυβέρνησης και τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η ακραία απόληξη του πολιτικού πολέμου, που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο και υπηρετήθηκε από το εγχώριο πολιτικό σύστημα και τα κομματικά του υποζύγια.

Το λάθος ήταν η υποτίμηση των στόχων αυτού του πολέμου. Πιστέψαμε ότι  οι δανειστές θα αναγνώριζαν πως υπήρχε αμοιβαίο, ορθολογικώς σταθμιζόμενο, όφελος, αποτρεπτικό της αποπομπής μας από την Ευρωζώνη. Παραβλέψαμε κάτι: δεν είναι εταίροι ούτε απλώς δανειστές. Είναι συμμορία που αποσκοπεί όχι μόνο στην τιμωρία της χώρας και της κυβέρνησής της, όχι μόνο στην τιμωρία του λαού που ψήφισε Όχι στο δημοψήφισμα, αλλά και στην υφαρπαγή του πλούτου της χώρας, ώστε να μετατραπεί σε αποικία. Ξεχάσαμε ότι οι συσχετισμοί δυνάμεων ουδέποτε διαμορφώνονται εν κενώ. Σχηματίζονται πάντοτε σε συγκεκριμένο πεδίο, σε συγκεκριμένο πλαίσιο. Ποιο είναι αυτό το πλαίσιο; Η διεθνοποιημένη μορφή της κεφαλαιακής συσσώρευσης δεν αφήνει κανένα περιθώριο στο κοινωνικό κράτος και στις δικαιοκρατικές εγγυήσεις που παρέσχε επ' ωφελεία του κόσμου της μισθωτής εργασίας. Το κοινωνικό κράτος άρχισε να κοστίζει πολύ ακριβά στο κεφάλαιο. Σε αυτό το πλαίσιο, η Γερμανία δεν θα ανεχόταν μια πολιτική αντιμετώπισης της λιτότητας με γνώμονα την κοινωνική δικαιοσύνη και την ταξική μεροληψία υπέρ των αδυνάτων. Η περιστολή της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας είναι η απάντηση στο ερώτημα που περιγράφει τη δεσπόζουσα νεοφιλελεύθερη πολιτική στην Ευρώπη. Δηλαδή, το ερώτημα «οικονομική ολιγαρχία ή δημοκρατία;» είναι αυτό που απαντήθηκε με την παραδειγματική τιμωρία της κυβέρνησής μας. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός επέτυχε τη διεθνοποίηση του ελληνικού ζητήματος, την ανάδειξή του σε πολιτικό ζήτημα, καθώς και την ανάδειξη του ζητήματος της ευρωπαϊκής κρίσης σε ζήτημα δημοκρατίας.

Η δημοκρατία, όπως, πλέον, έχει καταφανεί, δεν χωρά, παρά μόνον αλυσοδεμένη, στο νεοφιλελεύθερο, νομισματικό δεσμωτήριο της Ευρωζώνης. Υπάρχει δυνατότητα εξόδου από το δεσμωτήριο; Εάν σκεφτούμε ότι, σε περίπτωση μη υπογραφής της συμφωνίας, θα είχαμε άτακτη χρεοκοπία, τότε θα πρέπει να εξηγήσουμε αν, την επόμενη μέρα, θα υπήρχαν οροί στα νοσοκομεία. Μπορεί όντως να είναι δυνατόν να υπάρξει εναλλακτικό σχέδιο. Δεν το γνωρίζω. Η Γερμανία επιδιώκει ένα κέντρο με σκληρό νόμισμα και μια ζώνη εξαρτώμενων χωρών. Είναι διαλυτική πολιτική, που παραβλέπει ότι τα πλεονάσματά της προϋποθέτουν τα ελλείμματα των χωρών που δανείζονται για να αγοράζουν τα προϊόντα της. Η συζήτηση περί σχεδίου θα πρέπει να ξεκινήσει τώρα. Αυτό, πάλι, σημαίνει ότι θα πρέπει να αποφασίσουμε αν χάσαμε τον πόλεμο ή την πλέον καίρια μάχη, οπότε αναγκαστήκαμε να συνθηκολογήσουμε, για να μην καταστραφούμε ολοσχερώς.

Αν πάμε σε εκλογές, το φθινόπωρο, θα αντιμετωπίσουμε το ερώτημα «ναι ή όχι στην Ευρωζώνη;». Τώρα, αν φεύγαμε, θα είχαμε δραχμή και Μνημόνιο. Θα πρέπει να σκεφτούμε αν ο πόλεμος θέσεων και κινήσεων, στο πλαίσιο της επαχθέστατης συμφωνίας, αφήνει περιθώρια διατήρησης της χώρας στη ζωή. Εάν ναι, ας συνεχίσουμε. Οι νεκροί δεν επεξεργάζονται εναλλακτικά σχέδια. Ο θάνατος είναι αμετάκλητο γεγονός. Το ίδιο και ο πολιτικός θάνατος. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να τελεσφορήσει το πολιτικό πραξικόπημα. Πρέπει να στηρίξουμε τον πρωθυπουργό που πάλεψε τους έξι μήνες της διαπραγμάτευσης. Τα πολιτικά προβλήματα επιδέχονται πολιτική αντιμετώπιση. Η έξοδος από την Ευρωζώνη, τώρα, σημαίνει ότι οι μαυραγορίτες που κέρδισαν από την κρίση θα αγοράσουν κοψοχρονιά τη χώρα και τον λαό της. Θα είναι η πλέον ανθρωποβόρα ταξική αναδιανομή εισοδημάτων. Είναι αριστερή θέση αυτό;


20 σχόλια:

Ανανεωτικός κομμουνιστής είπε...

Κατανοώ την οργή σου για το κείμενο του Δημητρίου -είναι και δική μου. Όμως η φράση "...μέλος τής academia, τού πιο διεθνοποιημένου επαγγελματικού στρώματος της ελληνικής κοινωνίας και, συνεπώς, τού πιο ευρώδουλου[*] και ξεπουλημένου[*] στη Νέα Ιερά Συμμαχία" απαιτεί διευκρίνηση. Είναι η μεγάλη πλειοψηφία των πανεπιστημιακών όπως τους περιγράφεις; Ναι, είναι. Όμως δεν είναι όλοι έτσι. Υπάρχουν και μερικοί (δέχομαι ότι είναι μειοψηφία) που δεν έχουν "διαφθαρεί" πολιτικά από τα "ευρωπαϊκά" προγράμματα. Για το λόγο αυτό νομίζω ότι τέτοιες γενικεύσεις δεν βοηθούν.

LeftG700 είπε...

Φίλε Ανανεωτικέ,


Το έχω ως δεδομένο ότι:

α) οι τακτικοί τουλάχιστον αναγνώστες τού ιστολογίου ξέρουν πως δεν ανήκω στο απολύτως παράλογο ρεύμα σκέψης που θεωρεί ότι υπάρχει κανόνας χωρίς εξαιρέσεις.

β) η πλειοψηφία τών τακτικών τουλάχιστον αναγνωστών επίσης δεν ανήκει στο απολύτως παράλογο ρεύμα σκέψης που θεωρεί ότι υπάρχει κανόνας χωρίς εξαιρέσεις.

και γ) από τη διατύπωσή μου τίποτε μα τίποτε δεν επιτρέπει την εξαγωγή ενός τέτοιου παράλογου συμπεράσματος ή, ακόμα πιο τίποτε, δεν δημιουργεί την εντύπωση ότι θεωρώ κάθε μα κάθε πανεπιστημιακό ευρώδουλο και ξεπουλημένο στη Νεα Ιερά Σμμαχία.

Παρ΄όλα αυτά, δέχομαι ότι η έλλειψη διευκρίνισης ενδέχεται να ενισχύσει την απλοποιητική ιδέα «δεν υπάρχουν εξαιρέσεις», η οποία, αν και διαψεύδεται καθημερινά από την ίδια τη ζωή σε κάθε πλευρά της, θερίζει. Κι επειδή τίποτε δεν αποκλείει κάποιοι από τους αναγνώστες/τριες να έχουν μία τάση προς αυτή την ιδέα, σπεύδω να την ενσωματώσω στο κείμενο.


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Δεν ντρέπεσαι λίγο να λασπολογείς;
Για ποιά "προγραμματάκια" μιλάς;
Για πες μας!

LeftG700 είπε...

@Ανώνυμο(Κυριακή, Ιουλίου 19, 2015 4:09:00 μ.μ.):


Η λασπολογία είναι στο μυαλό σου. Τα "προγραμματάκια" δεν αποτελούν νόμιμη πρόσθετη πηγή εσόδων για τα μέλη της academia;


ΥΓ Μην ξαναεμφανιστείς, σε παρακαλώ, ως ανώνυμος. Να πάρεις ένα ψευδώνυμο (βλέπε απλούστατες οδηγίες στο κείμενο πάνω από το πλαίσιο των σχολίων)

LeftG700 είπε...

Τι έγινες, ανώνυμο παλικάρι; Μου είπες να σου πω, σου είπα, νύχτωσε κι ακόμα να φανείς!

Άιντε να χαθείς από 'δω παλιοναιναίκο, που έχεις το θράσος να μου λες ότι λασπολογώ!

KD είπε...

Το μόνο που έχω να 'πω είναι ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος στον οποίο αναφέρεστε δεν τα 'παίρνει από πουθενά! Επίσης όλη η διαδρομή του το δείχνει. Αν διαφωνείτε με αυτά που γράφει το κατανοώ, αλλα στη θέση σας θα αναθεωρουσα όσον αφορά αυτό με τα "προγραμματακια" ειδικά για τον συγκεκριμένο άνθρωπο.

LeftG700 είπε...

Φίλε KD,

Έχω απαντήσει προκαταβολικά και προ μηνών στην ένσταση που καταθέτεις. Βλέπε το σχόλιό μου παραπάνω (Κυριακή, Ιουλίου 19, 2015 4:21:00 μ.μ.). Δεν έχω κάτι άλλο να πω. Μόνο να επαναλάβω την άποψη που εκθέτω στο ποστ για την academia:

Το πιο διεθνοποιημένο επαγγελματικό στρώμα της ελληνικής κοινωνίας και, συνεπώς, το πιο ευρώδουλο και ξεπουλημένο στη Νέα Ιερά Συμμαχία (πλην εξαιρέσεων που επιβεβαιώνουν τον κανόνα).


Τα λέμε

KD είπε...

Τότε αφαιρέστε από την ανάρτηση το "άξια τα μισθα και τα προγραμματακια του" γιατί αναφέρεται σε συγκεκριμένο πρόσωπο και το κατονομάζει. Σας ειπα μπορειτε να σχολιάσετε οσο θελετε το άρθρο αν διαφωνείτε, αλλά το παραπάνω σχόλιο δεν είναι απαραίτητο.

LeftG700 είπε...

Φίλε KD,


Μα, για όνομα! Δεν καταλαβαίνεις ελληνικά; Δεν εξηγώ ότι ούτε στα μισθά ούτε στα "προγραμματάκια" κρύβεται κάτι παράνομο ή έστω παράτυπο; Νόμιμα μισθοδοτείται ο κύριος καθηγητής και νόμιμα είναι και τα "προγραμματάκια", όπως και για όλους τους συναδέλφους του. Δεν παύουν όμως να αντιπροσωπεύουν τα υλικά δεσμά που τους δένουν με τη Νέα Ιερά Συμμαχία. Πόσο πιο απλά να το πω;


Τα λέμε

KD είπε...

Καταλαβαίνω τι λες! Λες ότι ο συγκεκριμένος λέει αυτά που λέει για να συνεχίσει να παίρνει τα "προγραμματακια"! Όταν έγραψα λοιπόν προηγουμενως για τη διαδρομή του εννοούσα, τι άλλο ξέρεις για τον συγκεκριμένο ακαδημαϊκό; Ποιό συμπέρασμα νομίζεις ότι βγάζει ο αναγνώστης;

KD είπε...

Με λίγα λόγια επειδή μάλλον ψάχνεις... είναι άλλο να σχολιάζεις αυτά που λέει κάποιος ως σωστά Ή λάθος κατά την άποψή σου και άλλο να λες ότι τα γράφει για να αποκομίσει οφέλη. Το δεύτερο είναι προσβολή! Αυτά!

LeftG700 είπε...

Φίλε ΚD,


Δυστυχώς, δεν μου αφήνεις άλλη εναλλακτική λύση από το να τσιτάρω. Το λοιπόν:

«Δεν είναι η συνείδηση των ανθρώπων που καθορίζει το Είναι τους, μα αντίθετα, το κοινωνικό Είναι που καθορίζει τη συνείδησή τους» (Κ. Μαρξ, Πρόλογος στην Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας)


Τα λέμε

KD είπε...

Ναι φίλε, είναι προφανές ότι τσιτάρεις...
Δεν τα λέμε
Καλή συνέχεια γενικώς (από ευγένεια)

LeftG700 είπε...

@Ανώνυμο (Δευτέρα, Μαΐου 16, 2015 21:06:00 μ.μ.):


Αδερφέ, δεν είναι μόνο που στέλνεις το σχόλιό σου ως Ανώνυμος αντί να βάλεις κάποιο ψευδώνυμο στο σχετικό κουτάκι σύμφωνα με τις οδηγίες που υπάρχουν πάνω από το πλαίσιο των σχολίων.

Είναι και που το σχόλιό σου είναι απαράδεκτα υβριστικό. Συνεπώς, κόβεται. Χωρίς να χρειάζεται καν να σκεφτώ ότι εμπίπτει με χίλια στις διατάξεις τού ΠΚ περί εξύβρισης και δεν είναι καιρός για δικαστικά έξοδα...


Τα λέμε (αλλά όχι έτσι)

κυρ-Μιχάλης Σβίγκος είπε...

Οι λενινιστες έχουν τεράστια παράδοση στη συκφαντία πάντα με τους ίδιους τρόπους και τα ίδια σκουριασμένα εργαλεία, αυτά του τσουβαλιάσματος, που ναι μεν δεν κόβουν, παρόλα αυτά δίχως αντιτετανικό μπορεί και να τα βρεις σκούρα.
Το ενδιαφέρον ερώτημα εδώ είναι ποια είναι η "αλήθεια" που τους δινει το δικάιωμα και το θράσος να συκοφαντούν, και μάλιστα με τέτοιο τρόπο, με τέτοια βεβαιότητα, που όταν αυτό τους επισημανθει (γίνουν δηλαδή "τσακωτοι"), όχι απλά να το αρνούνται αλλά να διαρυγνύουν και τα ιμάτια τους, και να πέρνουν φόρα για εκ νέου λασπολογίες.
Ο λέφτ φυσικά δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία της "αυθεντίας" αλλά έχει κάνει το παιδί κακές παρέες και έχει έτσι υιοθετήσει ένα "στυλ" που κατά τα άλλα ως τέτοιο είναι κενό και ακίνδυνο. Ψυχραιμία!
Γεια σου λεφτ. Καιρό έχουμε να τα πούμε ε;

LeftG700 είπε...

Φίλε Μιχάλη (τι το θέλεις αυτό το «κυρ», ρε γμτ;),


Μου κάνει εντύπωση ότι διατυπώνεις αυτές τις κατηγορίες σε τούτη την ανάρτηση. Τόσο το ποστ το ίδιο, όσο και ο διάλογος με τον KD, απομακρύνουν κάθε υποψία συκοφαντίας εκ μέρους μου εις βάρος τού Δημητρίου. Ξέρω ότι δεν αντιπαρατίθεσαι με ‘‘πουστιές’’[*] και δεν βάζω κακό με το νου μου. Πώς όμως και έπεσες σε ένα τέτοιο λάθος, που πολύ περισσότερο από μένα αδικεί εσένα;

Φυσικά και έχουμε καιρό να τα πούμε! Αλλά μήπως φταίω εγώ; Εσύ εξαφανίστηκες! Με το ζόρι κουβέντα δεν στήνεται (άσε που θα σου δώσω πάτημα να με πεις ‘‘σταλινικό’’! ;-) :-)


Τα λέμε (και θενξ για τα καλά σου λόγια :-) )


[*] Μία ακόμα απόδειξη μας δίνεις σε αυτό σου το σχόλιο, καθώς αρνείσαι να κρύψεις τον αντιλενινισμό σου πίσω από τα μουστάκια τού Ιωσήφ, όπως κάνουν πολλές κότες και Τιτίκες τών με την ευρεία έννοια ομοϊδεατών σου (ή της Νέας Αριστεράς, του δυτικού μαρξισμού, των «αριστερών ευρωπαϊστών» και άλλων τέτοιων ορέων –my ass)!

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

Το ερώτημα ισχύει κι ας αναδιατυπωθεί αφαιρώντας την κατηγορία περί συκοφαντίας.
Δεν διάβασα καν το άρθρο του τυπάκου που κατηγορείς.
Αλλά το "Άξια τα μιστά του" είναι κλασσική κατηγορία ρε συ λεφτ.
Αυτή του εμμισθου ιδεολόγου.
Πέφτεις δηλαδή σε κάποιους αυτοματισμούς.
Ε πως αυτό δεν χρειάζεται καν να το πω.

Να κρύψω τον αντιλενινισμό μου;
Μα τιμή μου, τι λές τώρα;
Χαιρετώ, και τα λέμε.
(ζόφος η αριστερα έτσι;...σε βλέπω δε ξέρεις από που να φυλαχτείς...)

LeftG700 είπε...

Φίλε Μιχάλη,


Εντάξει, το «άξια τα μιστά του» θα μπορούσε να το γράψει κι ένας Μαΐλης. Αλλά, αν διάβαζες (δεν διάβασες;;; και κριτικάρεις;;;), θα έβλεπες ότι δεν έχει καμία σχέση με το πνεύμα Μαΐλη. Αν δεν αναλύεις τη συγκεκριμένη κατάσταση, όπως έχει πει κι ο Μεγάλος, μπορείς άνετα να με βγάλεις ίσα κι όμοια με το Μιχαλολιάκο, επειδή (υποθέτω) κατουράμε κι οι δύο όρθιοι! Αλλά τι στα λέω εσένα, ενός αντιλενινιστή, αυτά... Κάτσε να απολαύσεις τη ‘‘σταλινική’’ λογική που καταλήγεις να υιοθετείς ορμώμενος από αντιλενινιστικές και ‘‘αντισταλινικές’’ θέσεις! :-)


Τα λέμε (μη το λες μόνο· να το κάνεις κιόλας)


ΥΓ Χειρότερα από ζόφος: χαζή, χωρίς φαντασία και με στερεοτυπική σκέψη...

ΥΓ2 Να φυλαχτώ; Α, οχι! Εγώ ό,τι έχω να πω θα το λέω κι ας με κοπανάνε σαν το χταπόδι!

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

Αλλο το κατουράω όρθιος, κι αλλο κρατάω το ίδιο όπλο και σημαδεύω κάποιον συγκεκριμένα.
Το οτι βρίσκω ομοιότητες σε αυτό δε σημαίνει ότι εξισώνω. Μη λεμε κι ότι θέλουμε.
Η εξίσωση της "μπολσεβίκικής" αριστεράς με την "εθνικιστική" δεξια είναι απόλυτη βλακεία.
Τοι να πεις ότι έπαιξαν και οι δύο τάσεις (αλλά η κάθε μια με τον διαφορετικό της τρόπο)
σημαντικό ρόλο στην σύνθλιψη των εργατικών (και λοιπών) κινημάτων είναι άλλο πράγμα.
Αλλά οι προσωπικές επιθέσεις είναι αντιθεωρητικές, και η αντιθεωρία είναι κοινή τακτική τους,
δίχως να σημαίνει εξίσωση.
Θέλει προσοχή γιατί συχνά μας παρασύρει ένας συναισθηματισμός που είναι καλός στην παρέα,
όταν είμαστε με φίλους, αλλά μπορεί να γίνει επικίνδυνος στο δημόσιο χώρο που σχετιζόμαστε με τον καθένα.
Από την άλλη στην ουσία ανώνυμοι είμαστε κι εσύ κι εγώ οπότε οκ. μπορούμε να τρολάρουμε και να την πέφτουμε
όπως όπως. Αλλά ξαναλέω, αν σε ενδιαφέρει πραγματικά η ανάλυση και η έρμηνεία (πάντα για την ανατρεπτική χρήση των συμπερασμάτων μας έτσι;) του υπάρχοντος οι προσωπικές επιθεσεις είναι ότι χειρότερο για να συσκωτίζονται τα ζητήματα.

τα λέμε
( επιστρέφω στην εργασια....ναι, το ξέρω και ντρέπομαι αλλά έχουμε στριμωγματα και πρέπει και να εργαστούμε)

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

α ναι, λέει τρομερες μπαρούφες αυτός ο Δημητρίου