Παρασκευή 10 Ιουλίου 2015

Ένα τελευταίο, λίγο πριν φύγω για τις (πικρές) μπύρες τής Παρασκευής...




Πριν προλάβει κάποιο ‘‘τσακάλι’’ τού ξεβρακωμένου πλέον ΣΥΡΙΖΑ να τσιτάρει τα παρακάτω λόγια τού Λένιν από την ομιλία του στο 11ο Συνέδριο του ΚΚΡ (μπ) για να καλύψει την ολοκληρωτική χρεοκοπία τού κόμματός του, το κάνω εγώ για να πω μέσα από τα λόγια τού Βλαδίμηρου πως η αποφασιστικότητα που πρέπει να διακρίνει κάποιον ο οποίος έχει συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να ξεκόψει από διαβρωμένες έως βαθμού αποσύνθεσης καταστάσεις διόλου δεν πρέπει να συνοδεύεται από ενστικτώδεις και άτσαλες κινήσεις.

Όταν ένας ολόκληρος στρατός (μιλάω με την μεταφορική έννοια) υποχωρεί, δεν μπορεί να έχει το ίδιο ηθικό όπως όταν προελαύνει. Σε κάθε βήµα του, βρίσκουμε ένα αίσθηµα θλίψης... Εκεί βρίσκεται ο σοβαρός κίνδυνος. Είναι πολύ δύσκολο να υποχωρήσεις μετά από μία νικηφόρα προέλαση, επειδή οι σχέσεις είναι τελείως διαφορετικές. Κατά τη νικηφόρα προέλαση, ακόμα και αν η πειθαρχία χαλαρώσει, ο καθένας προχωράει με τον τρόπο του. Κατά την υποχώρηση, όμως, η πειθαρχία οφείλει να είναι περισσότερο συνειδητή και είναι εκατό φορές πιο αναγκαία, επειδή, όταν ένας ολόκληρος στρατός υποχωρεί, δεν ξέρει ούτε βλέπει πού πρέπει να σταματήσει. Βλέπει μόνο υποχώρηση. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, λίγες πανικοβλημένες φωνές είναι αρκετές για να προκαλέσουν ποδοβολητό. Ο κίνδυνος εδώ είναι τεράστιος.


2 σχόλια:

ελληνοφρενικος είπε...

Εμετικος ο λαπαβιτσας στη βουλη.........

ελληνοφρενικος είπε...

sorry Ο τσακαλωτος εννοω,αλλα ο τσιπρας εμμετικοτερος!